Το Αναμορφωτήριο

Ο Τζο θα έπρεπε να είχε κανονικά εκτίσει την ποινή του –για οικονομικά χρέη προς την «Οικογένεια Κορλεόνε»– στο Αναμορφωτήριο το οποίο στην Πολιτεία του Νιούγκρις εξυπηρετούσε ανήλικους και ενήλικες μια και η αναμόρφωση είναι ένα αγαθό που δεν πρέπει να στερείται κανένα παραστρατημένο μέλος της κοινωνίας. Κάτι όμως μερικές απεργίες πείνας ενάντια στα βασανιστήρια και τους βιασμούς των κρατουμένων από τους φύλακες, κάτι μερικές απόπειρες απόδρασης που οι κολλητοί του τις κάρφωναν στο παρά τρίχα, τα χρόνια της ποινής του Τζο αυξάνονταν γεωμετρικά. Παρά ταύτα, ο συνωστισμός στις φυλακές και η συμπάθεια που του έτρεφαν κάποιοι αλλούτεροι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαζί με τις εκλογές για κυβερνήτη της Πολιτείας που πλησίαζαν, οδήγησαν τη διεύθυνση του Αναμορφωτηρίου στην απόφαση να τον αποφυλακίσει υπό όρους.

«Ακουσε, παιδί μου», είπε πατρικά ο διευθυντής των φυλακών, στον Τζο που τον είχαν σύρει μαλαπαθημένο –μία μέρα νερό, μία μέρα ψωμί– από την απομόνωση που τον φιλοξενούσε τους τελευταίους μήνες. «Αποφασίσαμε να σε αποφυλακίσουμε υπό όρους. Πρόσεξε, όμως. Θα κοιμάσαι μαζί με άλλους δώδεκα στο δωμάτιο 426 της τρώγλης που σου έχουμε με έξοδα της Πολιτείας ενοικιάσει. Θα δουλεύεις στο εργοστάσιο όπου τα πτώματα από γουρούνια, κοράκια και ποντίκια μεταποιούνται στις κονσέρβες της χορηγού εταιρείας “Παγκόσμια Υγεία”. Από τους μισθούς σου θα ξεπληρώνεται το νοίκι και τα χρέη σου στην Οικογένεια. Και θα προσέχεις να μην πλησιάσεις ποτό, χόρτο, απροσάρμοστες γκόμενες και τις παλιές σου ανατρεπτικές παρέες των φευγάτων, που ισχυρίζονται ότι η Πολιτεία χρειάζεται τάχα ριζική αναμόρφωση. Η αναμόρφωση, Τζο, είναι δουλειά του αναμορφωτηρίου μας και, όπως είχες την ευκαιρία να πληροφορηθείς, την έχουμε αναλάβει εργολαβικά. Τελεία και παύλα. Με εννοείς;» Ο Τζο ξεροκατάπιε και είπε «ναι». Αποφυλακίστηκε.

Το βράδυ όμως πήγε κρυφά στο σαλούν και βρήκε τον φίλο του τον Τζακ. «Τζακ, φίλε μου», του είπε, «είπα “ναι”, αλλά σκοπεύω να τους την κάνω. Θα κατέβω στις εκλογές της Πολιτείας. Υπάρχουν κάτι φιλαράκια μου ράντικαλς –έτσι λέμε στο Αμέρικα τους αριστερούς– που μου λένε ότι έχω τρελό ρεύμα. Μόλις εκλεγώ, θα τηρήσω βέβαια μερικούς τουλάχιστον από τους άδικους όρους της αποφυλάκισης, γιατί δεν μπορώ να τα βάλω με τους ομοσπονδιακούς και τον σερίφη. Αλλά, ταυτόχρονα, θα ανατρέψω την ποινική νομοθεσία, θα καταργήσω το φριχτό καθεστώς στις φυλακές και θα πετύχω έναν δίκαιο διακανονισμό του χρέους μας με τους Κορλεόνε. Μη με κοιτάς με αμφιβολία, Τζακ. Δεν θυμάσαι που σου έκλεισαν το μαγαζάκι και διώξαν τα παιδιά σου στην αιώνια παγωμένη Αλάσκα; Θέλω την ψήφο σου και μια μικρή οικονομική συνεισφορά στον αγώνα, ανάλογα βέβαια με τη φορολογική κλίμακα στην οποία ανήκεις».

Εδώ το πρώτο επεισόδιο του γκανγκστερικού σίριαλ «Ο δραπέτης του Αναμορφωτηρίου» παίρνει –προσωρινό– τέλος ώς την επόμενη προβολή, για να επανέλθουμε σε αυτό που μας πλασάρουν ως πραγματικότητα. Τα διεθνή και τα ιθαγενή μίντια έχουν αποδυθεί σε μια συγκινητική προσπάθεια να αναμορφώσουν ή, αν προτιμάτε, να συμμορφώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος δείχνει πως αποδέχεται την κοινωνική επαν-ένταξή του, αλλά υπόσχεται ότι έχει βρει τον τρόπο για να μη συναινέσει σε μια απανθρωπιά που είναι συνώνυμη με τον βέβαιο αργό ή λιγότερο αργό θάνατο. Δεν ζητάει παρά την ψήφο του Τζακ. Ο οποίος –μεταξύ οργής και αγωνίας– πρέπει να αποφασίσει. Συνεχίζεται...