Ανακατωσούρες

Παρευρίσκομαι, όποτε επιτρέπουν τα ανάποδα ωράρια του επαγγέλματος, σε μπουζούκια, γήπεδα, βιβλιοπαρουσιάσεις, εκθέσεις εικαστικών, σινεμάδες, θέατρα, συναυλίες και σε πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων. Είμαι πιστός θαμών επιπροσθέτως σε βιβλιοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες και μπαρ του Γαλατσίου, της Φωκίωνος, της Πατησίων, των Εξαρχείων και ασφαλώς εδώ στη γειτονιά της «Εφ.Συν.», πέριξ της πλατείας Καρύτση. Τα Σαββατοκύριακα δεν αποκλείεται να με πετύχετε στην ακτίνα από τη Σαλαμίνα ίσαμε τη Χαλκίδα κι από την Ντούσα Κορινθίας ώς το Λαύριο, για να περιοριστώ στις κοντινές αποστάσεις. Συναντώ ως εκ τούτου αρκετό κόσμο και, καθότι υπέρ το δέον κοινωνικός και φαφλατάς, συνομιλώ μαζί του επί παντός του επιστητού.

Τα τελευταία τρία χρόνια μεγάλο μέρος των συζητήσεων περιστρέφεται γύρω απ' το εγχείρημα της «Εφημερίδας των Συντακτών». Χαίρομαι να ακούω γνώριμους και αγνώστους να επαινούν ή να ασκούν εποικοδομητική κριτική σε συναδέλφους με τους οποίους τρώμε ψωμί κι αλάτι (ενίοτε συνοδεία τεκίλας) καθημερινά σε διπλανά γραφεία και να τους μεταφέρω με το νι και με το σίγμα τις σχετικές παρατηρήσεις. Με κάνει επίσης εξαιρετικά υπερήφανο το ότι πολλοί αναγνώστες διασώζουν το συνεταιριστικό πνεύμα, καμιά φορά περισσότερο κι από μας τους ίδιους, που το διαβρωτικό κυνήγι της είδησης και η συνεχής αναμέτρηση με τα παρελκόμενά της μας κάνουν να απολησμονιόμαστε πότε πότε. Τούτη η γόνιμη επαφή, ιδίως τις μεταμεσονύκτιες ώρες, είναι εξόχως συγκινητική.

Ωστόσο εδώ και ορισμένους μήνες αρχίζει να τρώει το ανθισμένο κλήμα ένας αναιδής γάιδαρος, που ροκανίζει εσχάτως και τα δελτία κυκλοφορίας στο περίπτερο. Το δεύτερο δεν είναι δύσκολα ερμηνεύσιμο. Ενώ οι πωλήσεις των ναυαρχίδων των παραδοσιακών συγκροτημάτων Τύπου κατέρρεαν το προηγούμενο διάστημα, η «Εφ.Συν.» κατόρθωνε αργά αλλά σταθερά να αυξάνει τις δικές της, κάτι που συμβαίνει σε όλες τις κρίσιμες πολιτικές περιόδους και σημαίνει ότι το αναγνωστικό κοινό την εμπιστεύεται στα δύσκολα.

Στις επετείους και τα ιωβηλαία βγάζω σπυράκια· πέφτω σε κατάθλιψη. Ισως επειδή αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ενδοσκόπηση και εκ βαθέων επικοινωνία με τους διπλανούς. Εν προκειμένω οι εξελίξεις απ' τον θερμό Γενάρη του 2015 ήταν καταιγιστικές. Πρώτη φορά η Αριστερά κατέλαβε τους θώκους και αντιπαρατέθηκε στους δανειστές. Ακολούθησαν το δημοψήφισμα και η άτακτη υποχώρηση του Ιουλίου. Η ψήφιση του τρίτου Μνημονίου τον ψυχρό Αύγουστο, η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και οι εκλογές.

Η πλειονότητα των πολιτών, τώρα που κατακάθεται ο κουρνιαχτός και τα προαπαιτούμενα μέτρα τρίζουν τα δόντια τους, αποσύρεται απογοητευμένη. Μειώνεται το ενδιαφέρον για τα κοινά και συνακόλουθα για τις εφημερίδες. Εμείς, 140 διαφορετικοί άνθρωποι με πανσπερμία απόψεων, πάθαμε ό,τι κι εσείς. Πέσαμε απ' τα σύννεφα και ξανασκαρφαλώσαμε κάμποσες φορές. Ζητούμενο παραμένει η ειλικρίνεια και ο στοχασμός προς τον λόγο και τον αναγνώστη, όλους εσάς. Καθώς δεν υπάρχουν καθολικές αλήθειες, το παλεύουμε, ασκώντας αντιπολίτευση συμπολιτευόμενοι, προσκείμενοι ταυτοχρόνως στη συμπολίτευση αντιπολιτευόμενοι. Θα δείξει. Την Παρασκευή τα σπουδαία. Και για να ευθυμήσουμε κομμάτι! Μια λύση έχει ο Νίκος Οφείλεις για να μην καεί στη φωτιά που άναψε στους Πόντιους: Να αλλάξει το επώνυμό του σε Οφειλίδης.