Μαύρη μαυρίλα στα βουνά, στους λόγγους, στα λαγκάδια, κατάμαυρη σαν καλιακούδα και στα αδιέξοδα σοκάκια των πόλεων, αποπνέει η τοξική προεκλογική ρητορική των εθνοσωτήρων μας, που γίνεται αποπνικτική καθώς σφίγγουν οι ζέστες. Ανοίγω παρένθεση: ΚΛΟΙΟΣ Κάποτε το λευκό κουράζεται/ και υποκύπτει στον κλοιό/ του μαύρου • ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΡΟΜΑΚΙΑ Ζηλεύω τους μεγάλους δρόμους./ Μοναχικοί,/ τραβούν μακριά/ ερωτευμένοι με το άγνωστο./ Ενώ τα δρομάκια,/ σέρνουνται στις φτωχογειτονιές·// σε τρομερά αδιέξοδα. Κλείνει η παρένθεση προσώρας.
Υποκριτικά φάσκουν και αντιφάσκουν τα καϊνάρια μας. Κάποιοι από δαύτους με περισσή έπαρση κι άλλοι με έκδηλη μεμψιμοιρία, ισχυρίστηκαν την επαύριο της πρόσφατης κάλπης πως τάχα δεν «επικοινώνησαν» αρκούντως το θεόπνευστο πρόγραμμά τους, προσβάλλοντας κατάφωρα την όποια αίσθηση περί ορθού λόγου και μάλιστα σε σόλοικα ελληνικά. «Σκοιλ Ελικικού», πά’ να πει. Φιλοδοξούν να ξεκαθαρίσουν τις διαθέσεις τους, ανεβάζοντας έτι περαιτέρω τα υψηλά ή γλίσχρα ποσοστά τους.
Σιχτιρίζουμε νυχθημερόν την άδικη τύχη μας οι άμοιροι πολίτες, ακούγοντάς τους να απεραντολογούν, όχι τόσο για το μακρύ και το κοντό που μας επιφυλάσσουν οι ίδιοι –τρομάρα τους– όσο για τη δήθεν «μυστική ατζέντα» των αντιπάλων, από τους οποίους αφαίρεσαν τα ακριβά επώνυμα ενδύματα και τα λογής λογής στολίδια και μας αποκαλύπτουν θεόγυμνη την αποκρουστική τους αλήθεια.
Τι για φρέσκους, σπαρταριστούς, άδηλους φόρους που θα λεηλατήσουν τα μεσαία και λοιπά αναξιοπαθούντα στρώματα μας τσαμπουνάνε, τι για νέες ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία, Παιδεία, νερά, κρασιά, ούζα και άπαντα τα αποστάγματα κινδυνολογούν, και δώσ’ του να απαριθμούν τα δεκατρία κακά που επικρέμανται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω απ’ την γκλάβα μας. Σε κάθε περίπτωση περιγράφουν το πιο ζοφερό μέλλον, οπότε δεν έχουμε παρά να τους αγνοήσουμε, επιστρέφοντας στην ως άνω παρένθεση που στην πραγματικότητα δεν κλείνει ποτέ: ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ/ κι αγναντεύω/ σιωπηλός./ Ανόρεχτη που ’ναι η ματιά μου.// Απ’ τις ταράτσες/ κεραίες με κοιτάζουνε βουβές,/ τέντες πληκτικά κατεβασμένες,/ σαν την ψυχή μου. • ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ Πιάνω τον εαυτό μου πότε πότε/ να αναστενάζει/ βαθιά/ με αναφιλητό.// Σα να ’χει μέσα μου σαλέψει/ κάποιο ναυάγιο.
Ιδίως σε περιόδους συλλογικής μελαγχολίας η ποίηση αποδεικνύεται εξόχως παρηγορητική και θεραπευτική, σωστό βάλσαμο, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για το μείζονος πλάτους και βάθους έργο του ελάσσονος Χρίστου Λάσκαρη, που αναχώρησε για την επουράνια λύρα τέτοιες μέρες το 2008. ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ Θ’ αρχίσω με τη λέξη έρωτας/ και θα τελειώσω/ με τη λέξη χώμα.// Τις ενδιάμεσες,/ θαρρώ πως τις μαντεύετε • Ο ΤΡΟΜΟΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ Δεν έγραψα ποτέ ποιήματα./ Ο,τι διαβάζετε,/ είναι ο τρόμος της ψυχής μου.// Δοσμένος σε παραλλαγές.
Καταγόταν ο Λάσκαρης από το Χάβαρι Ηλείας, όπου γεννήθηκε το 1931 και έζησε ωσότου έφυγε να σπουδάσει στην Παιδαγωγική Ακαδημία της γειτονικής Τρίπολης. Δεν διορίστηκε ποτέ στην εκπαίδευση παρά ταύτα. Δούλεψε ώς τη συνταξιοδότησή του στον Ασφαλιστικό Οργανισμό Αστικών Λεωφορείων του Δήμου Πατρέων. Στα γράμματα εμφανίζεται στα 31 του και αποφεύγει τη δημοσιότητα από πεποίθηση.
Αφησε επιγραμματικά και συμπυκνωμένα πονήματα, δείχνοντας εύγλωττα την απεραντοσύνη της μικρής φόρμας. Του το ρίχνω δαγκωτό. ΑΘΩΟΤΗΤΑ Δεν ξέρει τίποτα η αυγή/ όταν χαράζει ευτυχισμένη/ και δυναμώνει/ και σε μέρα ξετυλίγεται.// Τίποτα/ απ’ το σκοτάδι που ζυγώνει • ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ Συνεχίζει να ζει/ όπως μετά το τέλος του προγράμματος/ η τηλεόραση// που την ξεχάσαν αναμμένη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας