Προδιαγεγραμμένη διαγραφή

Ψηλαφώντας ξανά και ξανά την τραγική επικαιρότητα των ημερών, εξάγεται αβίαστα το ίδιο συμπέρασμα. Κοντός ψαλμός αλληλούια! Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Εν προκειμένω τις πρώτες μόλις βδομάδες. Κατακεραύνωνε τις άλλες τους αντιπάλους του από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος –δεν αναφέρω επώνυμο στον αιώνα τον άπαντα, καθότι δεισιδαίμων– διερωτώμενος ρητορικώς: «Υπάρχουνε σήμερα ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ; Υπάρχουν. Ναι, υπάρχουν. Είναι σε κρεβάτι με κανονική φροντίδα; Είναι. Εχουμε ενδείξεις ότι έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα σε αυτούς τους ασθενείς σε σχέση με αυτούς που είναι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας; Δεν έχω τέτοια ένδειξη. Οχι, δεν έχω». Και συνέχισε στεντορεία τη φωνή. «Εχετε εσείς; Φέρτε την, λοιπόν».

Εσφαλμέμη εντύπωση εμφανέστατα. Διότι κι ένα ελαφρόμυαλο μειράκιον καταλαβαίνει πως αν η νοσηλεία στις ΜΕΘ είχε συναφή αποτελέσματα με τις διασωληνώσεις σε κοινές κλίνες ή στους διαδρόμους, τότε οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας θα φάνταζαν σπάταλη πολυτέλεια, καθώς απλούστατα δεν θα χρειάζονταν. Η δουλειά θα γινόταν θαυμάσια με την προμήθεια περισσότερων συσκευών οξυγόνου και πτυσσόμενων ράντζων, απ’ αυτά που μοιράζει αφειδώς ο στρατός στα θύματα των φυσικών καταστροφών. Απέδωσα τότε την παροιμιώδη ασχετοσύνη κοτζάμ πρωθυπουργού στο ότι ζει αποστειρωμένος σε περίκλειστη γυάλα, τρεφόμενος με την αλαζονεία της εξουσίας, ήτις τον καθιστά μακριά νυχτωμένο απ’ την πραγματικότητα και τα παθοβολήματα του κοσμάκη.

Υπέπεσα σε μέγα ολίσθημα, ομολογώ. Τα φληναφήματα του εν λόγω δεν οφείλονται σε νεφελοκοκκυγία, τουτέστιν σε απατηλή αντίληψη των συμβάντων. Οπως αποδεικνύεται περίτρανα εκ των υστέρων, γνώριζε ήδη με αδιάψευστες λεπτομέρειες τα της θνησιμότητας εντός και εκτός ΜΕΘ και δοκίμασε να κρύψει την τραγική αλήθεια με παιδαριώδεις ισχυρισμούς. Αποστομωτική υπήρξε η μελέτη δύο κορυφαίων καθηγητών που τελούσε εν γνώσει του, σύμφωνα με τη ρητή διαβεβαίωση του ενός. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το ανεκτίμητο δώρο του ψευδόμενου πρωθυπουργού. «Να παραιτηθεί ή να ζητήσει συγγνώμη» αξίωσε. Δεν του άφησε, έτσι, περιθώρια επανόρθωσης, στερώντας του τα ελάχιστα ψήγματα μεταμέλειας, με τα οποία προτίθετο να ρίξει στάχτη στα μάτια του πόπολου.

Διστακτικός και φύσει άβουλος ο Ιουστινιανός, τα ’χουμε ξαναπεί, συγκαταριθμείται στη χορεία των μεγάλων επειδή είχε τη σπάνια ικανότητα να διαλέγει συνεργάτες, χάρισμα που δυστυχώς δεν διαθέτει ο Αλέξης Τσίπρας, όστις πληρώνει Πολλάκις τις αλλεπάλληλες άστοχες επιλογές του. Πάνω που ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει την εύκολη νίκη του στη Βουλή, τα ’κανε μαντάρα ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, που θεώρησε σκόπιμο να χαρακτηρίσει συλλήβδην δολοφόνους τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Το επίκεντρο της επικαιρότητας μετατοπίστηκε κατά Κουμουνδούρου μεριά, ώστε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγκάστηκε να απαξιώσει τον Αιτωλοακαρνάνα πρώην υπουργό του, διαγράφοντάς τον από από την κοινοβουλευτική του ομάδα.

Ηχηρή, αλλά ολωσδιόλου αστόχαστη επίδειξη πυγμής. Φρονώ ότι ο Κουρουμπλής αυτοσαρκαζόταν, αναδεικνύοντας την πολιτική ευθύνη πίσω απ’ τους θανάτους στις ΜΕΘ. Η επάρκεια σε κλίνες Εντατικής δεν δημιουργείται σε μια μέρα. Είναι ζήτημα χρόνων, ακόμα και δεκαετιών. Ο ίδιος διετέλεσε σύμβουλος όλων των υπουργών Υγείας από το 1981 έως το 1989. Το 1993 διορίστηκε γενικός γραμματέας του ως άνω υπουργείου και επικεφαλής του την περίοδο της πρωτοδεύτερης φορά Αριστεράς. Καταλογίζοντας λοιπόν δολοφονική αμέλεια στους αντιπροσώπους του έθνους, δείχνει πρωτίστως τον εαυτό του και τους συντρόφους του, πρώην, νυν και αεί. Ισως γι’ αυτό διεγράφη.