Νωπές διατηρώ τις μνήμες από την πολυήμερη συναναστροφή μου με ιδιοφυΐες της μαθητιώσης μας νεολαίας. Πάνε κάμποσα χρόνια. Προσκεκλημένοι Ελληνίδας προέδρου της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωκοινοβουλίου, ταξιδεύαμε στις Βρυξέλλες για να αντιληφθούμε τάχα μου ιδίοις όμμασι τη λειτουργία των ασύγκριτων ευρωπαϊκών θεσμών, τρομάρα τους. Πού να φανταζόμασταν τότε ότι ο τόσο δημοκρατικοφανής όρος θα ξέπεφτε στο σημείο να εννοεί τους γραφειοκράτες της βελγικής πρωτεύουσας, οίτινες δεν εννοούν να καταλάβουν πως τα ειδεχθή κοστούμια, τα οποία επιμένουν να φορούν στο πόπολο, έχουν μετατραπεί προ πολλού σε σάβανο που το τυλίγει παντοιομερώς. Επιστρέφω στην ασφάλεια του αεροπλάνου. Η αποστολή απαρτιζόταν από συνδικαλιστές της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ, πανεπιστημιακούς και εκπαιδευτικούς συντάκτες σαν του λόγου μου.
Ντροπαλοί στα πίσω πίσω καθίσματα καμιά δεκαπενταριά δεκαοχτάρηδες μιλούσαν χαμηλοφώνως, για να μην ενοχλούν προφανώς τους συνεπιβάτες. Ενας βόμβος, σαν μελίσσι, γλύκαινε τους βρυχηθμούς του αεροσκάφους. Στα μισά της πτήσης θρονιάστηκα σε μια αδειανή θέση ανάμεσά τους και τους έπιασα την κουβέντα. Επρόκειτο για μαθητές, δημόσιων λυκείων της επαρχίας κατά βάσιν, οι οποίοι είχαν τιμηθεί και μας είχαν τιμήσει με μετάλλια σε διεθνείς αγώνες Μαθηματικών. Στο βλέμμα τους εξιχνίαζες το τρελό αποτύπωμα της μεγαλοφυΐας. Κρατούσαν μικρά τεφτέρια και στιλό και πείραζε ο ένας τον άλλο, δοκιμάζοντάς τον σε ακατανόητες ασκήσεις. Οι πέντ'-έξι της δευτέρας και της πρώτης τάξης υπέφεραν κυριολεκτικά, όχι γιατί αδυνατούσαν να τις λύσουν, αλλά επειδή αργούσαν κομμάτι. Με τη θέρμη και την αφέλεια της νεότητας διεκτραγωδούσαν τα προβλήματα που τους δημιουργούσε το οξύ πνεύμα τους. Κάποιος Τρικαλινός αναγκαζόταν να πετάγεται τρεις φορές την εβδομάδα στη Λάρισα για ιδιαίτερα μαθήματα, αφού στην πόλη του δεν υπήρχε καθηγητής ικανός να τον διδάξει. Αλλος προγύμναζε συμμαθητές του για να ισοσκελίζει τα δικά του δίδακτρα κι οι περισσότεροι άλλαζαν κάθε τόσο φροντιστήριο.
Νωρίς νωρίς βίωναν τη μοναξιά του ξεχωριστού. Δεν σκοτίζονταν για τις πανελλήνιες. Είχαν προλάβει να τους εγγράψουν με υποτροφία τα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού για να τους χάσει διά παντός η πατρίδα τους. Το υπουργείο Παιδείας δεν θα στείλει φέτος εκπροσώπους μας στις σχετικές Ολυμπιάδες, καθώς δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα έξοδα μετακίνησής τους. Τραγικό. Τα χρήματα συγκέντρωσε χθες εντός μισής ώρας ραδιοφωνικός σταθμός, υποσχόμενος αλήθεια αλήθεια ισόποση δωρεάν διαφήμιση σε όποια εταιρεία συνεισφέρει. Ακόμα τραγικότερο για την παιδεία μας. Η οξύνοια του Βαρουφάκη είναι πασίδηλος, καίτοι δεν επιβεβαιώνεται από παλιούς συμμαθητές του στη Σχολή Μωραΐτη. Δεν τα πάει καθόλου καλά με τις εξισώσεις. Εκδίωξε την τρόικα, μετατρέποντάς την πρώτα σε γνωστό «χι» των θεσμών κι ύστερα σε άγνωστο «ψι» του Brussels Group. Χρειάστηκε μόλις τέσσερις μήνες για να την αποκαλέσει ξανά με τ' όνομά της. Με τα νέα μέτρα που κατά πώς φαίνεται θα πάρει, βλέπω να απαντά στη δυσκατάληπτη αλγεβρική του ισότητα, γράφοντας με τρία «νι» το βαφτιστικό του.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας