Γ@μώ την ατυχία μας, γ@μώ. Ακουγα το πρωί ψήνοντας καφεδάκι με την τσίμπλα στο μάτι την τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών διά στόματος Στέλιου Πέτσα και μου ’ρχόταν να σπάσω το ραδιόφωνο. Ευτυχώς συγκρατήθηκα την ύστατη ώρα προσπαθώντας να προσδιορίσω πού παρέπεμπαν ο τόνος, το ύφος και η εν γένει συλλογιστική του κυβερνητικού εκπροσώπου. «Για άλλη μία φορά η ατομική ευθύνη και η συλλογική μας ωριμότητα θα είναι καθοριστική, ώστε το λοκντάουν να παραμείνει στο χρονοδιάγραμμα που ανακοινώθηκε» απείλησε.
Υποστήριξε επίσης πως η άγρυπνη «κρατική επαγρύπνηση θα εξασφαλίσει την τήρηση των μέτρων». Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... Ετρεξα στον υπολογιστή, πληκτρολόγησα τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά στην αναζήτηση του γκουγκλ και ιδού: «Ασθενήν έχομεν, εις τον γύψον τον βάλαμε και δοκιμάζομεν εάν μπορεί να περπατάει με τον γύψον. Σπάζομεν τον αρχικόν γύψον και ενδεχομένως περιορίζομεν τον καινούργιον εκεί που χρειάζεται και κατόπιν κάνομεν γενικήν θεώρησιν των ικανοτήτων του ασθενούς. Ας προσευχηθούμε να μην χρειάζεται ξανά γύψον. Εάν χρειάζεται θα του τον βάλομεν».
Ψωνίσαμε από σβέρκο, πά’ να πει. Για την ακρίβεια μάς κάθισαν στον σβέρκο κι ας κομπορρημονούμε αυτάρεσκα πως του Ελληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει! Συγχωρέστε την αμαρτία μου, αλλά η αναχρονιστική αισθητική Πέτσα δένει ταμάμ με τους Συνταγματάρχες και η σόλοικη γλώσσα του ελαχίστως διαφέρει από τα ως άνω φληναφήματα του Γεώργιου Παπαδόπουλου που έστειλε επί επτά συναπτά έτη σύμπασα τη χώρα στο ΚΑΤ. Είναι κι εκείνο το βαφτιστικό Στυλιανός που κολλάει γάντι στον Παττακό κι έρχεται και δένει η μπεσαμέλ, μολονότι δεν τρώγεται το παστίτσιο.
Ορίστε και δεύτερο παράδειγμα. Πέτσας έφη: «Είχε ήδη διαπιστωθεί μέσα σε λίγες μέρες μία επιθετική αύξηση των κρουσμάτων, των εισαγωγών στα νοσοκομεία, των διασωληνωμένων και των νοσηλευομένων σε ΜΕΘ. Ο ιός είχε αρχίσει να κινείται πολύ επιθετικά ενώ φαίνεται να έχει αυξηθεί πολύ η μεταδοτικότητά του. Ο κυματισμός που είχε φανεί τον Σεπτέμβριο, έγινε κύμα τον Οκτώβριο και πήγαινε να γίνει τσουνάμι τον Νοέμβριο. Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα ο πρωθυπουργός αποφάσισε να κινηθούμε πιο γρήγορα».
Σαν να ακούω το αλήστου μνήμης του Παπαδόπουλου: «Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης και τον οποίον, εάν ο χειρουργός δεν προσδέσει κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως, υπάρχει περίπτωσις, αντί διά της εγχειρήσεως να του χαρίσει την αποκατάστασιν της υγείας, να τον οδηγήσει εις τον θάνατον. Ομιλείτε περί δημοκρατίας και ελευθερίας, αλλά οι περιορισμοί είναι το δέσιμο του ασθενούς επί της κλίνης για να υποστεί ακινδύνως την εγχείρησιν». Ο σώζων εαυτόν σωθήτω, αδελφοί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας