Δεύτερο Κύμα ΚΗ΄

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ

ΘΡΑΥΣΗ ΕΚΑΝΑΝ ΧΘΕΣ οι στίχοι του Φρειδερίκου Νίτσε, που αντιγράψαμε με αφορμή τη συμπλήρωση 176 χρόνων από τη γέννησή του. Οπότε αναγκάζομαι εκών - άκων να επανέλθω. Τάραξε έτι τα νερά ο ρηξικέλευθος στοχαστής εισάγοντας στη φιλοσοφία το στοιχείο της ποίησης. Τα πονήματά του «χαρακτηρίζονται από τη συντομία και την ευστοχία του αφορισμού και εκφράζουν πιστά το νιτσεϊκό πνεύμα, που θα μπορούσε να συνοψιστεί στον ορισμό του μηδενισμού που έδωσε ο ίδιος»:

»“ΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ο άνθρωπος που πιστεύει ότι ο Κόσμος όπως είναι, δεν πρέπει να είναι, και ο Κόσμος όπως θα έπρεπε να είναι, δεν μπορεί να υπάρξει”... Αυτό δεν είναι μηδενισμός, είναι υπέρτατος ρεαλισμός!». Το ως άνω απόσπασμα ανήκει στον Δημήτρη Χαρόσκελη, επιμελητή της έκδοσης «Φρ. Νίτσε, Ποιήματα», σε μετάφραση Αλέξανδρου Αλεξάνδρου (Θεσσαλονίκη 2007), απ’ όπου δανειζόμαστε την πλειονότητα των στροφών που και σήμερα δημοσιεύουμε:

ΣΤΟΥΣ ΕΝΑΡΕΤΟΥΣ Ακόμα κι οι αρετές μας/ πρέπει να ’χουν ελαφριά πατημασιά:/ όπως οι στίχοι του Ομηρου/ πρέπει να έρχονται και να διαβαίνουν. ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ Οπου κι αν βρίσκεσαι, σκάβε βαθιά!/ Εκεί κάτω είν’ η πηγή!/ Κι άσ’ τους σκοταδιστές να ωρύονται/ πως «κάτω υπάρχει μονάχα η κόλαση». ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΡΙΤΟ ΔΕΡΜΑ Το δέρμα μου σκίζεται, καθώς το φίδι,/ μέσα μου ποθεί, σαν να μην έφαγε/ χώμα αρκετό, την πείνα του να σβήσει/ με περισσότερη γη. Σέρνομαι ανάμεσα/ στα χόρτα και στα χαλίκια, απόμερα/ πεινασμένος και γεμάτος όρεξη/ να φάω αυτό που πάντα έτρωγα:/ εσένα, τροφή των φιδιών, εσένα γη!

ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΟΣ ΑΓΙΟΣ Για να μη μας καταπιέζει η ευτυχία σου/ σκεπάζεσαι με του Διαβόλου την πονηριά/ με την προβιά και με τα ρούχα του./ Μάταια όμως! Μέσα στα μάτια σου/ βλέπω να λάμπει η αγιοσύνη. ΑΙΤΗΜΑ Γνωρίζω το πνεύμα πολλών ανθρώπων/ κι όμως δεν ξέρω ποιος είμαι εγώ./ Το μάτι μου είναι πολύ κοντά μου/ δεν είμαι αυτό που βλέπω./ Θα ήταν μεγάλο όφελος αν μπορούσα/ να βρεθώ μακριά απ’ τον εαυτό μου./ Οχι, βέβαια, τόσο μακριά όσο ο εχθρός μου!/ Ο καλύτερός μου φίλος είναι κιόλας μακριά μου/ ανάμεσα σ’ εμένα και σ’ αυτόν η μέση!/ Μαντεύετε τι αναζητώ;

ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΙΚΗ, η ζωή θα ήταν ένα λάθος • Θα πίστευα μόνο σ’ έναν Θεό που θα ήξερε να χορεύει • Ο κόσμος μπορεί να είναι όσο θέλει σκοτεινός, όμως αρκεί να παρεμβάλουμε ένα κομμάτι ελληνικής ζωής, για να φωτιστεί αμέσως άπλετα • Οσο πιο ψηλά πετάμε, τόσο πιο μικροί φαινόμαστε σ’ αυτούς που δεν μπορούν να πετάξουν • Οι πεποιθήσεις είναι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της αλήθειας από τα ψέματα • Πρόσεχε όταν εξορκίζεις τους δαίμονές σου, μην πετάξεις ό,τι πιο καλό έχεις μέσα σου • Δεν υπάρχουν όμορφες επιφάνειες χωρίς τρομακτικό βάθος • Αν σου αρέσει η άβυσσος, πρέπει να βγάλεις φτερά.