Γαργάρα την κάνει ο γίγας λαός. Οταν υποτάσσονται οι μεγάλοι, μένει να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα οι μικροί. Η νεολαία ορθώνει το ανάστημά της, ψηλώνοντας όσο ποτέ στο παρελθόν. Διαθέτει ένα πανάρχαιο και δοκιμασμένο όπλο, το οποίο τα άρματα μάχης αδυνατούν να αντιμετωπίσουν. Ξεγλιστράει απ’ τις ερπύστριες και πλαγιοκοπεί τους συνταγματάρχες, επιφέρει δεινά πλήγματα στα μετόπισθεν, αποδομεί την εμπροσθοφυλακή τους.
Ενα γέλιο θα σας θάψει, πά’ να πει. Ελάχιστα μνημονεύεται αυθόρμητη, πλην κορυφαία, πράξη αντίστασης. Κι όμως στραπατσάρει το επιμελώς άτεγκτο προφίλ του δικτάτορα. Τον Απρίλιο του 1968 το καθεστώς πανηγυρίζει τα γενέθλιά του με Γιορτές Νεολαίας στο Καλλιμάρμαρο. Πυρσοί, άρματα με το «πουλί» και συναφή μασκαριλίκια συνιστούν την αποθέωση του χουντικού κιτς. Παραλήρημα πατριδοκαπηλίας. Το ’69 η παράτα οργανώνεται ώς την έσχατη λεπτομέρεια. Λείπει το ακροατήριο. Επιστρατεύονται με το ζόρι οι γυμνασιόπαιδες του Λεκανοπεδίου, που εκόντες-άκοντες κατακλύζουν το Στάδιο.
Λάφυρο αποτελούν οι μαθητές για τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Για χάρη τους διατηρεί και το χαρτοφυλάκιο της Παιδείας. Σκοπεύει να τους ανταμείψει με διαπρύσιο λόγο. Αναγγέλλεται προς το τέλος της φιέστας. Χειροκροτήματα και επευφημίες δονούν την ατμόσφαιρα. Γκριμάτσα θριάμβου διατρέχει το πρόσωπό του. «Νέοι της Ελλάδος» κραυγάζει στομφωδώς. Οι παλαμοκροτήσεις και τα «ζήτω» ακούγονται δυνατότερα και διαρκούν πιο πολύ. «Νέοι της Ελλάδος» επαναλαμβάνει πανευτυχής ο ομιλητής. Χειρότερος χαμός στις κερκίδες. Αρχίζει να ψυλλιάζεται. «Νέοι της Ελλάδος εις τους οποίους αυτήν την στιγμήν απευθύνομαι» ψελλίζει αμήχανα.
Ιαχές ουρανομήκεις και χαχανητά τον διακόπτουν. «Δεν θα ηδυνάμην να είπω, εάν θα υπήρχεν περίπτωσις...» συνεχίζει με τα σόλοικα ελληνικά του σχεδόν τσατισμένος. Ορθια τώρα τα πλήθη αλαλάζουν έξαλλα. «Δεν θα ηδυνάμην λέγω να είπω, εάν θα υπήρχεν περίπτωσις...». Και όντως δεν υπήρχε περίπτωση... να εκφωνήσει τον δεκάρικο. Πατατράκ. Διατάσσουν με τον Λαδά την κουρά των απείθαρχων με την ψιλή. Στην Κοκκινιά και το Περιστέρι. Για να τους βάλουν γνώση. Μπερδεύουν τα μαλλιά με τα μυαλά, αλλά μυαλό δεν βάζουν.
Οι βόμβες που τοποθετούν παράτολμοι νεαροί αντιστασιακοί αποδεικνύονται ίσως λιγότερο εκρηκτικές και παταγώδεις από τα ανέκδοτα που μεταδίδονται σαν διηθητικός ιός, μολύνοντας το παθογόνο οικοδόμημα της χούντας. Της βγάζουν τη γλώσσα οι πιτσιρικάδες, αφού οι ενήλικοι τη δαγκώνουν αντί να μιλούν. Εκείνες οι σύντομες, ευφυείς και ευτράπελες ιστοριούλες έμαθαν τον κόσμο να εκφράζεται, έστω και διά της πλαγίας. Τον φόβο τον έσπασαν διά παντός η Νομική και, κυρίως, το Πολυτεχνείο. Οι μαθητές του ’69 το ’73 ήταν πια οι φοιτητές, που έκαναν τη δικτατορία να πνεύσει τα λοίσθια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας