Το rotation ως τρόπος διακυβέρνησης της χώρας

Το rotation το πρωτοάκουσα στο ποδόσφαιρο. Υπηρετούσε την ανάγκη των ομάδων να αντεπεξέρχονται σε περιόδους με πολλές αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ομως εκεί ακολουθούσε την κοινή λογική: τον επιθετικό ποδοσφαιριστή τον αντικαθιστούσε ο προπονητής με επιθετικό, τον αμυντικό με αμυντικό, γιατί αυτή ήταν η θέση που γνώριζαν να αγωνίζονται και διαφορετική αξιοποίησή τους θα ήταν καταστροφική για την ομάδα. Μόνον στους κυβερνητικούς ανασχηματισμούς θεωρούνται οι επιλεγέντες σοφοί γνώστες των πάντων και μετατίθενται από υπουργείο σε υπουργείο σαν μεταφερόμενοι μάγοι. Και μόλις αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στο υπουργείο για το οποίο αξιολογήθηκαν, έρχεται ο νέος ανασχηματισμός, τοποθετούνται σε ένα άλλο υπουργείο, οπότε άντε πάλι από την αρχή. Από το υπουργείο Παιδείας ο κύριος Πιερρακάκης, όπου καίτοι υπέρμαχος της αριστείας, όπως ισχυρίζεται, κατόρθωσε με έναν αντισυνταγματικό νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ να γκρεμίσει κάθε κριτήριο αξιοκρατίας στην ανώτατη εκπαίδευση, τώρα τοποθετήθηκε στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Ούτε εκπαιδευτικός είναι ούτε οικονομολόγος. 

Ο κύριος Αδωνης, λόγω της ανεπανάληπτης επιτυχίας κατά την πρώτη του θητεία στο υπουργείο Υγείας το 2012 για έναν χρόνο, διατηρήθηκε και τώρα στο Υγείας προς μεγάλη χαρά των ξένων επενδυτών που επενδύουν στην ιδιωτική υγεία. Ενδιάμεσα, βέβαια, πέρασε από το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων αλλά και από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και έκτοτε οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να τον ξεχάσουν! Ούτε γιατρός είναι ούτε οικονομολόγος ούτε κοινωνιολόγος. Τη φιλοσοφική σχολή τελείωσε και πουλούσε βιβλία. Οσον αφορά τον κύριο Χατζηδάκη, γνήσιο εκφραστή του νεοφιλελευθερισμού, πριν τοποθετηθεί στη θέση του αντιπροέδρου είχε περάσει από πλείστα όσα υπουργεία: Ανάπτυξης και Ανταγωνισμού, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων και τελευταία από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Ομως πέρασε και δύο φορές από το υπουργείο Μεταφορών, το 2007 και το 2012. Μάλιστα την πρώτη φορά οραματίστηκε και το μέλλον του σιδηροδρόμου και τη δεύτερη πρωταγωνίστησε στην εμπέδωση του οράματός του. Πρότεινε τη φυγή χιλιάδων σιδηροδρομικών υπαλλήλων και είδατε πού φτάσαμε. Τη Νομική τελείωσε. Οι αντίπαλοι του προσέδωσαν την επωνυμία του Μεγάλου Κατεδαφιστή. Ερείπια παντού στο πέρασμά του!

Περισσότερο όμως με εντυπωσίασε η αντικατάσταση στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών λόγω του εξειδικευμένου αντικειμένου του σιδηροδρόμου. Επί δύο χρόνια στο υπουργείο ο κ. Σταϊκούρας, καίτοι οικονομολόγος, κάτι θα έμαθε, θα αξιολόγησε και τα στελέχη του σιδηροδρόμου στα οποία μπορεί να στηριχτεί. Στη θέση του, όμως, τοποθετήθηκε ένας δικηγόρος, γιος πρωτοκλασάτου στελέχους της Ν.Δ. στο παρελθόν, και ως αναπληρωτής, έτερος δικηγόρος, για να κάνουν τι σε ένα περιβάλλον τόσο πολύπλοκο λειτουργικά και εξειδικευμένο; Ισως να θεωρούνται, από τον κ. Μητσοτάκη, ο πρώτος πετυχημένος ως υφυπουργός στο υπουργείο Πολιτισμού και ο δεύτερος ως υφυπουργός στην Ψηφιακή Διακυβέρνηση, όμως ο σιδηρόδρομος δεν είναι ούτε αρχαιολογικός χώρος ή μουσείο ούτε Κτηματολόγιο. Εύχομαι να διαψευστώ, αλλά είναι αδύνατο δύο νέοι πολιτικοί, νομικοί μάλιστα, να μπορούν να επιτύχουν στις υπάρχουσες συνθήκες. Μπορεί κάποιες ενέργειες εντυπωσιασμού να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις στην κοινωνία, αλλά έως εκεί. Θα κληθούν μάλιστα να απαντήσουν στο εύλογο ερώτημα: Γιατί ο σιδηρόδρομος μέχρι το 2008 και το 2010 υφίστατο, παρά τις παθογένειές του, με συχνά δρομολόγια που κάλυπταν ολόκληρο το δίκτυο με ασφάλεια, και σήμερα με τόσους διθυράμβους που ακούμε καθημερινά για την ανάπτυξη της χώρας διαλύθηκε και παραμένει εμμονικά διαλυμένος και ανασφαλής;

Από πού προέρχονται οι αμφισβητήσεις μου; Τον περασμένο Απρίλιο με είχε εντυπωσιάσει η σύνθεση του Δ.Σ. του ΟΣΕ. Τρεις δικηγόροι και δύο οικονομολόγοι είχαν επιλεγεί, που μαζί με τον μεταβατικό διευθύνοντα σύμβουλο, άριστο γνώστη του σιδηροδρόμου, και τον εκπρόσωπο των εργαζομένων ολοκλήρωναν τη σύνθεσή του. Τρεις δικηγόροι και δύο οικονομολόγοι; Ισως να είναι οι καλύτεροι στον τομέα τους, αλλά δεν έγινε αντιληπτό από την κυβέρνηση ότι ο σιδηρόδρομος πισωγύρισε στη χώρα μας ώστε θα πρέπει να αναδομηθεί από το μηδέν, θα έλεγα, στις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώθηκαν, και τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να γνωρίζουν το αντικείμενο; 

Θυμάμαι, το 2007, όταν κρίθηκε αναγκαία για την ασφαλή και ποιοτική κυκλοφορία των συρμών ο καθαρισμός του έρματος (σκύρων) της σιδηροδρομικής γραμμής μεταξύ Πολυσίτου Ξάνθης και Αλεξανδρούπολης, μήκους 100 χλμ. περίπου. Οργανώθηκε το εργοτάξιο στο οποίο συμμετείχε ικανός αριθμός προσωπικού και πλειάδα σιδηροδρομικών μηχανημάτων και ξεκίνησε τις εργασίες με τα αποθέματα σκύρων που είχε το αρμόδιο Τμήμα Γραμμής. Ταυτόχρονα ζητήθηκε η δημοπράτηση για την προμήθεια 60 χιλιάδων τόνων σκύρων που επαρκούσαν για τον καθαρισμό 40 χλμ. της γραμμής. Το αίτημα απορρίφθηκε, θεωρήθηκε από το Δ.Σ. υπερβολικό. Επανήλθε το Τμήμα αιτούμενο 20 χιλιάδες τόνους σκύρων που επαρκούσαν για 13 μόλις χιλιόμετρα γραμμής, ώστε να μπορεί να συνεχίσει τις εργασίες. Και πάλι απορρίφθηκε. Μα αφού τα μέλη του Δ.Σ. του ΟΣΕ δεν γνώριζαν το αντικείμενο του σιδηροδρόμου. Και να σκεφθείτε ότι η εργασία εκτελούνταν δι’ αυτεπιστασίας – προσωπικό, μηχανήματα γραμμής, αμαξοστοιχίες έργων, όλα ήταν του ΟΣΕ.

* Τ. αρχιμηχανικός ΟΣΕ, πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ