Από τους λίγους Έλληνες πολιτικούς του τωρινού νεφελώδους ιδεολογικά σκηνικού, που δεν χάνουν ποτέ τη μεγάλη εικόνα και που μιλούν πάντα καταθέτοντας άποψη για διέξοδο και λύση σε παθογένειες, είναι ο Παύλος Γερουλάνος.
Βρέθηκε στο Forum του Ελληνικού Δικτύου Ανθεκτικών Πόλεων και απηύθυνε χαιρετισμό, λέγοντας μεταξύ άλλων μια μεγάλη αλήθεια που είναι τόσο επίκαιρη και ταπεινά φρονώ ότι χρήζει εμβάθυνσης και μετάδοσης.
Έχοντας περάσει από το κουρμπέτι της αυτοδιοίκησης, πέραν της κεντρικής πολιτικής σκηνής, περιέγραψε σε λίγες προτάσεις την ελληνική παθογένεια και κακοδαιμονία ολόκληρων δεκαετιών στον πυρήνα του νεοελληνικού κράτους και σκιαγράφησε με εύστοχα σημαίνοντα το δίπολο που στρεβλώνει τη νοοτροπία διακυβέρνησης στον τόπο μας: «Ο υπερσυγκεντρωτισμός σκοτώνει. Σκοτώνει δυνατότητες, σκοτώνει προοπτικές, ενίοτε σκοτώνει ανθρώπους. Αντίθετα, η αποσυγκέντρωση ευθύνης, πόρων και εξουσιών σε συλλογικότητες, με απόλυτη λογοδοσία, ενδυναμώνει. Ενδυναμώνει κοινωνίες, σχέδια, ενδυναμώνει ανθρώπους. Όταν χτίζει και αναβλύζει εμπιστοσύνη».
Το σημερινό επιτελικό κράτος της παρούσας εξουσίας είναι αλήθεια ότι θολώνει και γκριζάρει τα όρια της «κρατικής» επικράτειας. Και το «επιτελικό» του στοιχείο κάνει τελικά αυτό ακριβώς που λέει ο Γερουλάνος (και αφορά γενικότερα τον υπερσυγκεντρωτισμό): σκοτώνει προοπτικές και ενίοτε ανθρώπους!
Η νοοτροπία κατοχής υπερεξουσιών σε κέντρα αποφάσεων πίσω από κλειστές πόρτες, τόσο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όσο και στην αυτοδιοίκηση, «δολοφονεί» την ευθύνη.
Και η ευθύνη (είτε εξατομικευμένη είτε συλλογική) είναι «μέγεθος» νοητικής ευθυγράμμισης του πολίτη με την πολιτεία, είναι εννοιολογική δυναμική ταύτισης με τους κανόνες αλλά και θέσμισης ισχυρών αξιών στο συλλογικό ασυνείδητο.
Είναι το έσχατο σημαίνον αναχαίτισης της θεσμικής αγνωσίας της μάζας αλλά και της εξωθεσμικής ισχύος που παράγει η υπερεξουσία κάθε συγκεντρωτικής διακυβέρνησης.
Ο Γερουλάνος μιλάει για «ενδυνάμωση ανθρώπων» και «συλλογικότητες», όρους και έννοιες που διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κεντρώοι πολιτικοί διότι θεωρούν ότι ανήκουν σε ένα αριστερό - σοσιαλιστικό ξεπερασμένο αφήγημα.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο επίκαιρο όμως από το πρόταγμα να διαχυθεί η λογοδοσία, η ευθύνη και οι πόροι που διαχειρίζεται η εκάστοτε εξουσία προς τα κάτω: προς τον λαό.
Έχουμε καταντήσει να φοβόμαστε το συλλογικό ως πρόταγμα αυτονομίας επειδή το εκτόπισμα της εξουσιαστικής ισχύος καταλύει αυτονόητα ζητούμενα που απομακρύνουν τη σιωπηλή μεταρρύθμιση, την εκκωφαντική ανάγκη μόνιμης επανίδρυσης του δημοσίου τομέα.
Δεν υφίσταται προοπτική «δημοσίου συμφέροντος» και «καθολικής ωφέλειας» αν δεν διαχυθεί προς τους πολλούς η συνύπαρξη δράσης και ευθύνης. Αν δεν γίνουν «ανθεκτικές» οι πόλεις και οι κοινότητες ώστε να ελέγχουν και να «δρομολογούν» αυτές τελικά τους στόχους της όποιας διακυβέρνησης...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας