Το μεγάλο πολιτικό δίλημμα της σημερινής σκοτεινής εποχής μας είναι το ζήτημα δημοκρατίας. Τέσσερις βασικοί πυλώνες για να λειτουργήσει μια δημοκρατία απουσιάζουν βροντερά: έλεγχος, διαφάνεια, λογοδοσία, αλήθειες.
Ο ελληνικός λαός πίστεψε πως η παράταξη, που εδώ και πέντε χρόνια κυβερνά, θα είχε αλλάξει, θα είχε εκσυγχρονιστεί. Απεναντίας, όμως, πρόκειται για μια παράταξη που μέσα της έχει ριζώσει για τα καλά η κουλτούρα της πελατειακής σχέσης, δείχνοντας αδυναμία να μάθει από τα λάθη της.
Προσπαθεί με κάθε τρόπο να «σκοτώσει» την πολιτική και τις ιδέες της και ως έρμαιο των μεγάλων συμφερόντων αδιαφορεί παντελώς για τη μέγιστη δημοκρατική πρόκληση, που είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών.
Η αυτονομία της πολιτικής και των ιδεών της πρέπει να αποτελεί σήμερα τη μέγιστη πολιτική μάχη, που έχουν ή και έχουμε να δώσουμε, όσοι θέλουμε να πιστεύουμε ακόμη πως η πολιτική είναι το εργαλείο που θα βελτιώσει τις ζωές και τα συμφέροντα του λαού.
Μια σπουδαία επανάσταση, ώστε ο πλούτος, η γνώση και η εξουσία να μην καταλήξουν στα χέρια λίγων.
Ο αγώνας για τα Τέμπη δεν είναι αγώνας μόνο για την 28η του Φλεβάρη. Είναι και θα είναι ένας διαχρονικός αγώνας μέχρι να έλθει η τελική δικαίωση. Γιατί χρωστάμε μια Ελλάδα αξιών. Ετσι πρέπει να οραματιζόμαστε και γι’ αυτό να πολεμούμε καθημερινά και αδιάλειπτα. Η φωνή όλων των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για όλους μας. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια της δημοκρατίας μας, για δικαιοσύνη και κράτος δικαίου.
Να μπει ένα τέλος στο πολιτισμικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, ένα αδιέξοδο- προϊόν μιας στρατηγικής πολιτικής ιδεοληψίας και φιλοσοφίας, που ενισχύει την ανισότητα και αδιαφορεί κάθε μέρα και περισσότερο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το έγκλημα της συστηματικής συγκάλυψης αφύπνισε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά ενός λαού που βρισκόταν σε λήθαργο σε μια μεταμνημονιακή εποχή, αλλά ήταν αρκετό για να μας υπενθυμίσει πως έχει τιμή σαν πετάς με τον καιρό να είναι κόντρα και πως ο αγώνας για κράτος δικαίου, ισότητα και αξιοπρέπεια είναι αέναος.
Η αναπάντεχη αυτή τραγωδία μάς υπενθύμισε με τον πιο άσχημο τρόπο τα πραγματικά ζητήματα, που είναι η επιστροφή των αυτονόητων σε μια δημοκρατία: κράτος δικαίου, δικαιοσύνη και ελευθερία του Τύπου, ώστε αυτή η χώρα να γλιτώσει οριστικά από την ηθική χρεοκοπία στην οποία έχει περιέλθει. Πρόκειται για τη μέγιστη πολιτική μάχη της γενιάς μας και πρέπει να δοθεί και θα κερδηθεί.
*Υποψήφιος διδάκτορας Παντείου Πανεπιστημίου
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας