«Ευρώπη, ξύπνα!» ήταν τίτλος ποιήματος του Βασίλη Ρώτα, στα μαύρα χρόνια της προ ογδόντα ετών επέλασης του χιτλεροφασισμού, που όμως δεν μακροημέρευσε.
Ζητείται στοιχειώδης ευρωπαϊκός πατριωτισμός μέσα στις κυρίαρχες ελίτ, όταν με ύφος σερίφη του Τέξας ο αντιπρόεδρος του Τραμπ ονόματι Βανς εντέλλεται μέσα στο Μόναχο την υποστήριξη της φασιστικής Εναλλακτικής για τη Γερμανία, την οποία θέλει ελεύθερη να πραγματοποιεί εκστρατείες μίσους, δυστυχώς με επιτυχία.
Δεν σκοπεύω να διδάξω την αλφαβήτα του ευρωπαϊσμού. Καθίσταται όμως αναγκαίο σε περιόδους έξαρσης του ανορθολογισμού, με ανώτατο στάδιο τον τραμπισμό.
Επισήμανση πρώτη. Το σημερινό «έθνος-κράτος» είναι «πολύ μικρό για τα μεγάλα και μεγάλο για τα μικρά», έλεγε ο αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης, υποστηρίζοντας ότι οι υπερεθνικές πολιτικές και οικονομικές ολοκληρώσεις συνιστούν δρόμο στο μέλλον, με την προϋπόθεση ισχυρής δημοκρατικής πολιτικής οργάνωσης και ταυτόχρονα αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση. Δρόμος, που σήμερα εμφανίζεται πολύ δύσβατος, με πιθανά πισωγυρίσματα.
Επισήμανση δεύτερη. Είμαστε ακόμα στα αρχικά στάδια της πολιτικής ενοποίησης και χρειάστηκαν πολλές διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις για να φτάσουμε στο σήμερα, π.χ. στην αύξηση των εξουσιών του Ευρωκοινοβουλίου, που η Αριστερά θέλει να αποκτήσει πλήρεις νομοθετικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες. Επιπλέον, να αναβαθμιστεί σε όργανο της Ε.Ε. η Επιτροπή των Περιφερειών, που σήμερα συγκροτείται από αιρετούς της Αυτοδιοίκησης στις χώρες- μέλη.
Επισήμανση τρίτη. Οι ευρωπαϊστές οφείλουμε να μεμφόμαστε τις πολιτικές ηγεσίες της Ε.Ε., με ελάχιστες εξαιρέσεις, όχι αυτό καθαυτό το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα, για την απροθυμία ή αδυναμία παρέμβασης στη διεθνή σκηνή προς όφελος του συνόλου της ηπείρου μας και του κόσμου όλου.
Επισήμανση τέταρτη. Μάλλον έχουν δίκιο, όσοι/όσες αποδίδουν τη μετά το Μάαστριχτ επιβράδυνση της πολιτικής ενοποίησης στο ότι κυριάρχησε ένας οικονομικός ντετερμινισμός που την ήθελε να προχωρεί αυτομάτως λόγω του κοινού νομίσματος. Αλλοι σημειώνουν την αποδυνάμωση του γαλλο-γερμανικού άξονα, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια των πολλαπλών κρίσεων, με το Ουκρανικό στο επίκεντρο. Θα πρόσθετα και την άνοδο της επιρροής της Ακροδεξιάς σε πολλές χώρες-μέλη, δηλαδή της παράταξης που θέλει τη διάλυση της Ε.Ε. και την επιστροφή στο «εθνικό ταμπούρι».
Τέλος, ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός οφείλει να εκφραστεί και στην υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, καρδιά του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού, που προφανώς αντιπαθούν οι Τραμπ και Μασκ, εχθροί ως ολιγάρχες των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Να θυμηθούμε, λοιπόν, ότι άλλοτε, το ευρωπαϊκό όραμα κινητοποιούσε εκατομμύρια, ακόμα και μέσα στη βαθιά νύχτα του ψυχρού πολέμου, όταν αδέσμευτα κινήματα ειρήνης καταργούσαν τα σύνορα μέσω μεγάλων πορειών, αμφισβητώντας το Τείχος του Βερολίνου και τη γραμμή διαίρεσης Ανατολής-Δύσης, με πρώτο μεγάλο ρήγμα το Ελσίνκι.
*Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας