Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953 και μέχρι τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, κάθε δημόσια τελετή ή και παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία αναλυόταν από τους «κρεμλινολόγους» της Δύσης.
Ποιος έλειπε, ποιος άλλαξε θέση, ποιοι καινούργιοι συσχετισμοί προκύπτουν, πώς επηρεάζεται η επετηρίδα διαδοχής.
Η ορκωμοσία Τραμπ και κυρίως η λίστα των προσκεκλημένων και των αποκλεισμένων στην τελετή παράδοσης-παραλαβής σχολιάζονται και αναλύονται ως ασφαλείς ενδείξεις για την πορεία των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή στη διάρκεια της δεύτερης θητείας του Τραμπ.
Είναι πραγματική ή διπλωματική η ασθένεια της προέδρου της Κομισιόν;
Θα υπάρξουν εκτός πρωτοκόλλου χάπενινγκ που θα παραπέμψουν στην άρνηση του Τραμπ να σφίξει το χέρι της Μέρκελ μπροστά στις κάμερες;
Ενα είναι βέβαιο, ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ θα πάψει να αυτοδιαφημίζεται ως η διαρκής μάχη του ελεύθερου κόσμου εναντίον των αυταρχικών ηγετών.
Στην πρώτη πολεμική σύγκρουση των ΗΠΑ με ευρωπαϊκή δύναμη, στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο του 1898, η Ουάσινγκτον κατήγγειλε τη Μαδρίτη για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα και στις Φιλιππίνες, που ήταν ισπανικές αποικίες.
Είτε σιωπηρά είτε ρητά, οι ΗΠΑ θα κάνουν την αυτονόητη επιλογή να αναδεικνύουν μόνιμα συμφέροντα χωρίς να δεσμεύονται από μόνιμες διμερείς και πολυμερείς συμμαχίες, αλλά και «ανθρωπιστικές» ευαισθησίες.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της ωμής ρεαλπολιτίκ είναι η Βόρεια Κορέα, τον ηγέτη της οποίας ο τότε ένοικος του Λευκού Οίκου, ο Τραμπ στην πρώτη του θητεία, αποκάλεσε «κοντό πυραυλάκια», για να συναντηθεί μαζί του μετά από λίγους μήνες.
Να θυμηθούμε και το παράδειγμα της ρεαλπολιτίκ το 1827, όταν τη μια μέρα οι στόλοι των Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας βύθιζαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναβαρίνο και την επομένη ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας δήλωνε ότι επρόκειτο για ατυχές γεγονός!
Με άλλα λόγια, αν εστιάσουμε στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, για περίπου μισό αιώνα ο «ελεύθερος κόσμος» συγκρουόταν με τον «κομμουνιστικό αυταρχισμό» σε μια διπολική αντιπαράθεση σε όλα τα πεδία.
Ετσι, μετά τις κοσμογονικές ανατροπές του 1989-1991, ο Φουκουγιάμα εξήγγειλε το Τέλος της Ιστορίας, με τον Χάντινγκτον να αντιλέγει ότι ήλθε η εποχή της Σύγκρουσης των Πολιτισμών.
Υπό το φως των παραπάνω, έχει σχετικά περιορισμένη αξία η ανάλυση της οικογενειακής φωτογραφίας των καλεσμένων στην έναρξη της δεύτερης θητείας του Τραμπ.
Ούτως ή άλλως, με ή χωρίς ιδεολογικό περιτύλιγμα, οι ΗΠΑ, με ή χωρίς τον Τραμπ, στο πλαίσιο του αναδυόμενου πολυκεντρικού και πολυπολικού και ταυτόχρονα μετα-αμερικανικού κόσμου, έχουν ανάγκη από ευελιξία και συναλλακτική (transactional) εξωτερική πολιτική.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας