Θα τη δούμε να κορυφώνεται όσο οι εξελίξεις δείχνουν ρευστοποίηση του πολιτικού συστήματος και κυρίως γίνονται απειλητικές για τη συνοχή του κυβερνώντος κόμματος: την προσπάθεια για τον εθισμό της κοινωνίας στην ανομία, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την άλλη όψη του ελληνικού νομίσματος «δεν αλλάζει τίποτα».
Γι’ αυτό ούτε καλλωπισμούς πλέον, ούτε ντροπή, ούτε πολιτική συναίσθηση και ευθύνη κρίνουν αναγκαίο να επιδείξουν τα κυβερνητικά στελέχη στις κατηγορίες -σε βαθμό κακουργήματος- που τις απαγγέλει η πολίτης Καρυστιανού για την κατάντια του ελληνικού κράτους.
Πότε ο Παύλος Μαρινάκης, πότε η Ελίζα Βόζεμπεργκ και πότε ο οποιοσδήποτε άλλος πατρίκιος του Μαξίμου με τις αήθεις επιθέσεις τους στους χαροκαμένους ανθρώπους των Τεμπών δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προετοιμάζουν για το ατιμώρητο. Δεν ξεπλένουν απλώς τις ευθύνες της κυβέρνησής τους για όσα σωρεύουν σε βάρος της κοινωνίας, αλλά επί της ουσίας διεξάγουν μια άτυπη δίκη με αθωωτικό αποτέλεσμα αγνοώντας το κοινό περί διακαίου αίσθημα και προαναγγέλλοντας την έκβαση της κανονικής δίκης, όποτε και αν διεξαχθεί αυτή.
Υπάρχει ελπίδα πια στον αδικούμενο πολίτη; Ναι, και είναι να γίνει αυτή όταν με το καλό έχει αποχωρήσει τούτη η κυβέρνηση και έχει προκύψει μια άλλη, η οποία θα έχει στόχο την ανασυγκρότηση του κράτους, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος απονομής δικαιοσύνης. Εχουν σωρευτεί ήδη πολλές ατιμώρητες αμαρτίες σημαίνοντων προσώπων της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου και του καλλιτεχνικού στερεώματος μέχρι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής χαίρουν των ευεργετικών λευκαντικών αποφάσεων της ελληνικής δικαιοσύνης. Από την υπόθεση Λιγνάδη, την κατάληξη της εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο, τα σκάνδαλα της Siemens και της Novartis μέχρι τους χειρισμούς για τη διερεύνηση των υποκλοπών, τίποτα δεν προϊδεάζει για μια αμερόληπτη δικαστική κατάληξη της σκοτεινής υπόθεσης των Τεμπών, δεδομένων μάλιστα κατά την ανακριτική διαδικασία κρίσιμων χειρισμών. Αυτός είναι ο λόγος που η Καρυστιανού έχει εξελιχθεί πλέον στη συνείδηση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας σε σύμβολο αντίστασης απέναντι σε μια ασεβή και ένοχη εξουσία.
Δεν είναι τυχαίο που τα στοιχεία τα οποία κατά καιρούς έρχονται από διεθνείς οργανισμούς για το επίπεδο της διαφάνειας στην Ελλάδα, τις σχέσεις κράτους-πολίτη, τον δείκτη αντίληψης διαφθοράς, τον δείκτη των ατομικών ελευθεριών και την αίσθηση δικαιοσύνης τρομάζουν όσους τα αντικρίζουν. Ούτε κατ’ ελάχιστον όμως δεν ανησυχούν την ελεγχόμενη κυβέρνηση. Εχει βουλιάξει η χώρα και ο πρωθυπουργός καμώνεται ότι η Ελλάδα είναι χώρα ζηλευτή, απλώς τη μισούν όσοι δεν μπορούν να της μοιάσουν.
Το πλέον ανησυχητικό -έως απογοητευτικό- είναι ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα μοιάζει με χύδην φορτίο εμπορικού πλοίου, το οποίο πλησιάζει σε καταιγίδα. Η οικονομία δεν αντέχει, τα ελλείμματα είναι τεράστια και η κοινωνία δοκιμάζεται από την ακρίβεια, ενώ και κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, όπως οι σχέσεις με την Τουρκία, συγκροτούν ένα απειλητικό κοκτέιλ που μπορεί να σκορπίσει στον αέρα την ευφάνταστη, πλην προχειρογραμμένη και ψευδή, «μελωδία της ευτυχίας».
Μόνη λύση: η αντιπολίτευση, είτε είναι η θεσμική είτε η εξωθεσμική (εντός της κυβερνητικής παράταξης), έχει ιστορικό καθήκον να προετοιμάσει την ανασύνταξη της χώρας πριν είναι αργά.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας