Η απογοήτευση, η θλίψη, η οργή για το θέαμα που ήμασταν υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε, στην Κορινθία, για τέσσερις μέρες ξεχειλίζουν. Οπως και η κούραση από τον αγώνα να σώσουμε ό,τι σωζόταν –κυρίως τα σπίτια μας. Την πρώτη ώρα δεν αντιληφθήκαμε την κρισιμότητα, μέχρις ότου μετά τις 12.30 είδαμε δύο ελικόπτερα να τριγυρίζουν πάνω από πυκνό πλέον καπνό. Οπως το ’χει και συνήθειο φύσαγε μαΐστρος –η φωτιά επεκτάθηκε γρήγορα προς το βουνό και το παιχνίδι πλέον χάθηκε.
Ηρθαν καμιά δεκαριά ελικόπτερα και αεροπλάνα κουβαλώντας νερό, αλλά όταν έχεις ήδη χάσει, δουλεύεις μόνο για την τιμή. Ενίοτε και ηρωικά. Αλλά στον πόλεμο πας για να κερδίσεις, όχι να χάσεις. Στέλνεις και ένα 112 για να πεις ότι μας το είπες, στέλνεις και τα περιπολικά με τα μεγάφωνα να ανακοινώνουν την εκκένωση, με τους κακόμοιρους αστυνομικούς να υφίστανται τη γενική χλεύη τουλάχιστον. (Ευτυχώς που δεν εισακούστηκαν.)
Καταλάβαμε ότι τις μεγάλες φωτιές δεν μπορούν να τις σβήσουν τα αεροπλάνα, για να τις σβήσουν δεν πρέπει να γίνουν μεγάλες. Το είδαμε με τα μάτια μας, από την Κυριακή μέχρι την Τετάρτη τα μέτωπα προχωρούσαν ανεξέλεγκτα. Εκατοντάδες ρίψεις νερού, χωρίς αποτέλεσμα. Μεγάλη κινητοποίηση και πυροσβεστικών οχημάτων από διάφορα μέρη της Ελλάδας με το ανάλογο προσωπικό, όπως και ντόπιων με αγροτικά αυτοκίνητα διαμορφωμένα σε μικρά πυροσβεστικά.
Καταλάβαμε ακόμα ότι οι μεγάλες φωτιές επεκτείνονται με τους πιο απίθανους τρόπους. Στη δική μας περίπτωση πέρασε από τη μια βουνοπλαγιά στην άλλη σε ευθεία απόσταση πάνω από 800 μέτρα, γεγονός που μπορεί να εξηγηθεί μόνο με φλεγόμενο πουλί.
Από τη Δευτέρα άρχισαν να καταφτάνουν και οι πραγματικοί υπεύθυνοι, καλυπτόμενοι πίσω από τον τίτλο του επίσημου. Διευθυντές υπουργείων, κανονικοί και αντιπεριφερειάρχες, πρόεδροι και σύμβουλοι κάθε λογής, χωρίς αιδώ έταζαν αποκατάσταση. Το ερώτημα έμπαινε από πολλούς ανύποπτους ακόμα: Είναι τόσο ανόητοι; Φταίει ο αέρας και το ανάγλυφο του εδάφους. Μα αυτά είναι σταθερά, δεν αλλάζουν!
Το θέμα της επόμενης συζήτησης ήταν μοναδικό: Ποιος φταίει; Μήπως ο κατηγορούμενος ηλίθιος σταθμάρχης που «κάπνιζε» τα μελίσσια του; Γιατί έγινε αντιδήμαρχος; Τώρα θα του τα φορτώσουν όλα. Ηλίθιοι υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Ο περιφερειάρχης; Ο υπουργός; Το επιτελικό κράτος; Στο τέλος, αν και από την πλειοψηφία προτάθηκε ως υπεύθυνος ο Χατζηπετρής, ψύχραιμα συμφωνήσαμε ότι δεν μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνες, γιατί δεν είμαστε ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Ο σοφός της παρέας αποφάνθηκε: «Φταίνε οι ηλιακές κηλίδες που επηρεάζουν τον καιρό στη Γη και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτές».
Πόσο κόστισε στην πατρίδα το κάψιμο 60.000 στρεμμάτων δάσους, καλλιεργειών ελιάς, αμπελιών, οπωροφόρων, ένα σωρό άγριων ζώων κ.λπ.; Πόσο κόστισε η κινητοποίηση όλου αυτού του μηχανισμού, αεροπλάνων, ελικοπτέρων, πυροσβεστικών, πυροσβεστών και όλων όσοι πήραν μέρος στην αντιμετώπιση της φωτιάς; Και κυρίως πόσο κοστίζει η απώλεια της ζωής δύο ανθρώπων;
Οσο και αν κόστισαν και κοστίζουν, οι ευφυείς άριστοι, επειδή δεν θα πληρώσουν αυτοί, επιμένουν στην ίδια πολιτική: το κράτος όσο το δυνατό μικρότερο. Εξάλλου τα μέτρα γι’ αυτόν τον σκοπό πρέπει να είναι σκληρά γιατί έτσι γίνεται πιστευτό ότι είναι και αναγκαία. Δυστυχώς...
*Πρώην δημοτικός σύμβουλος Ευρωστίνης και πρώην πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Δερβενίου
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας