Ποιο Brexit;
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
Ο θρίαμβος των Εργατικών και η συντριβή αν όχι η εξαέρωση των Συντηρητικών είναι πρώτα από όλα μια τιμωρητική ψήφος για το κόμμα που κυβερνά τη Βρετανία από το 2010 μέχρι σήμερα.
Στη λογική της τιμωρητικής ψήφου για τους Συντηρητικούς ήταν και η επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα του 2016.
Ολα άρχισαν το 2014 όταν στις ευρωεκλογές ήρθε πρώτο το αντιευρωπαϊκό UKIP του Φάρατζ.
Για να αποφύγει την εκλογική καθίζηση των Συντηρητικών στις εκλογές του 2015, ο Κάμερον δεσμεύτηκε για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Χωρίς στρατηγική για την επόμενη μέρα, οι Συντηρητικοί και μαζί τους η χώρα εγκλωβίστηκαν σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο, σε μια πολιτική κρίση χωρίς προηγούμενο για τη χώρα.
Σήμερα ο νέος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου δηλώνει ότι όσο ζει δεν θα τεθεί θέμα επιστροφής της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Ποιος μπορεί να φανταστεί ότι πριν από είκοσι πέντε χρόνια ο Μπλερ προβληματιζόταν για την προκήρυξη δημοψηφίσματος για την προσχώρηση της χώρας στην ευρωζώνη;
Η ιδρυτική πράξη της ΕΟΚ των Εξι υπογράφτηκε στη Ρώμη το 1957.
Τρία χρόνια αργότερα ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μακμίλαν ζήτησε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ για να εισπράξει το βέτο του Ντε Γκολ που θεωρούσε τη δόλια Αλβιώνα Δούρειο Ιππο των ΗΠΑ.
Η Βρετανία προσχώρησε στην Ε.Ε το 1973 και το 1991 διαπραγματεύτηκε την αυτοεξαίρεσή της από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Οταν ο Μπλερ ήρθε στην εξουσία το 1997 η Βρετανία και το Νέο Εργατικό Κόμμα έγιναν σημείο αναφοράς για τη Σοσιαλδημοκρατία - Κεντροαριστερά της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Ποιος θυμάται σήμερα τον Σρέντερ στην προεκλογική εκστρατεία του 1998 να διακηρύσσει ότι θέλει να γίνει ο Μπλερ της Γερμανίας;
Η φαρσοκωμωδία του Βrexit απαξίωσε οριστικά όχι μόνο την ηγεσία των Συντηρητικών, αλλά την ίδια την παράταξη, η επιβίωση της οποίας δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη.
Για ακόμη μία φορά η Βρετανία κινείται στην αντίθετη πλευρά από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Το Εργατικό Κόμμα προβάλλει σήμερα ως διευρυμένο Κέντρο, την ώρα που επανέρχεται η αντιπαράθεση Δεξιάς - Αριστεράς στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το πρόγραμμα των Εργατικών είναι από γκρίζο έως άχρωμο σε μια στιγμή που η χώρα δεν έχει περιθώρια να δώσει περίοδο χάριτος στη νέα κυβέρνηση.
Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο από τον Νοέμβριο του 1990, όταν η Θάτσερ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.
Το ερώτημα για τη Βρετανία σήμερα δεν είναι η επιστροφή ή όχι στην Ε.Ε., αλλά πότε θα υπάρξουν πολιτικές απάλυνσης των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων που έμειναν ανοιχτές πληγές από την εποχή της Θάτσερ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας