Τα σίδερα του κρεματορίου του Barrack X έγιναν οι ερπύστριες του Doobi στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη

Η εξεταζόμενη από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης περίπτωση διενεργούμενης γενοκτονίας από το Ισραήλ στη Γάζα δεν ήταν αντικείμενο στο οποίο εστίασε η Σύνοδος των G7 στην Ιταλία. Ο Πάπας  ασχολήθηκε περισσότερο και «εξ αντανακλάσεως» από τους λοιπούς συμμετέχοντες με αυτή, αναφερόμενος στην ηθική του πολέμου και ζητώντας, στο πλαίσιο της εφαρμογής της τεχνητής νοημοσύνης, να απαγορευθεί η χρήση των λεγόμενων «αυτόνομων, θανατηφόρων όπλων». «Κανένα μηχάνημα δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει τη δυνατότητα να επιλέγει να αφαιρεί τη ζωή ενός ανθρώπου», σημείωσε.

Αυτό σημειώθηκε, από τους παριστάμενους με τον τρόπο που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν σημειώσει τις αποφάσεις του Διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την κατηγορία της Νότιας Αφρικής για διαπραττόμενη γενοκτονία στη Γάζα από το Ισραήλ. Μια τελεσίδικη αποδοχή από το Δικαστήριο της κατηγορίας αυτής θα θέσει κάποιους, με προεξάρχοντα τον Μπάιντεν, σε θέση συνεργών.  Αντίθετα ειδική αντιμετώπιση είχε ο Ζελένσκι που σε ρόλο επιδέξιου και πρόθυμου επιχειρηματία, περιδιαβαίνει ακούραστα τις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες και υπογράφει εμπορικές συμφωνίες, κυρίως αμυντικών προϊόντων, που δεσμεύουν το μέλλον του Ουκρανικό λαού. Για να γλυτώσει δε και κάποια ταξίδια, μια και ο χρόνος σώνεται, συγκάλεσε και την πρόσφατη «Σύνοδο Κορυφής για την Ειρήνη στην Ουκρανία» στην Ελβετία, όπου παρουσίασε ευρέως το αποικιακού τύπου Ουκρανικό επενδυτικό πεδίο στους ενδιαφερόμενους. Μάλιστα κατά τη Σύνοδο των G7 υπέγραψε και δάνειο πενήντα δισεκατομμυρίων Ευρώ που, όπως λέγεται, προέρχεται από  τα «παγωμένα Ρώσικα κονδύλια» δίνοντας, κυριολεκτικά, σάρκα και οστά σε αυτό που ο θυμόσοφος λαός μας χαρακτηρίζει «κηδεία με ξένα κόλλυβα».

Για τους περισσότερους από του συμμετέχοντες στους G7 και υπό την επήρεια της αποικιακής τους αμνησίας, τα πράγματα στην Παλαιστίνη είναι πιο καθαρά. Για τις Αμερικάνικες αμυντικές βιομηχανίες, που ένεκα των νέων Ευρωπαϊκών αποφάσεων περί οικονομίας πολέμου, αφού πρώτα οι αντίστοιχες Ευρωπαϊκές τεθούν υπό την Αμερικάνικη κηδεμονία ως υποκατασκευαστές, θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν άμεσα και αενάως την Ουκρανία και το Ισραήλ και μεσοπρόθεσμα το ΝΑΤΟ εναντίον της Κίνας, υποστηρίζοντας de facto την επέκταση της δικαιοδοσίας του Οργανισμού εκτός των θεσμοθετημένων γεωγραφικών του ορίων και των προβλέψεων του άρθρου 5 του κανονισμού του.

Ορόσημα στην εξέταση από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της εικαζόμενης γενοκτονίας που συντελείται στη Γάζα.

Όταν τον Νοέμβρη του περασμένου έτους είχα γράψει το άρθρο στην ΕΦΣΥΝ «CAT D-9 DOZERs Προωθητές Γαιών (και ανθρώπων;): Το απόλυτο όπλο των Ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά και σύμβολο εθνοκάθαρσης;»  https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/411739_cat-d-9-dozers-proothites-gaion-kai-anthropon-apolyto-oplo-ton-israilinon , η Νότια Αφρική δεν είχε ακόμη καταθέσει στη Γραμματεία του Διεθνούς Δικαστηρίου στη Χάγη αίτηση για να κινηθεί διαδικασία κατά του Ισραήλ για παραβιάσεις των υποχρεώσεών του βάσει της Σύμβασης για την «Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας», σε σχέση με τα επαπειλούμενα και τα πεπραγμένα του, κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Η Νότια Αφρική βλέποντας στον Παλαιστινιακό λαό τον δικό της λαό την περίοδο του απαρτχάιντ, διέσωσε την αξιοπρέπεια του ανθρώπινου γένους, που στην πλειοψηφία του κοιτά αδιάφορα το έγκλημα που συντελείται στη Γάζα. Έτσι στις 29 Δεκέμβρη 2023 κατέθεσε το σχετικό αίτημα.
Στις 26 Γενάρη, το Δικαστήριο αξιολογώντας τα γεγονότα στη Γάζα που αφορούσαν «Μεγάλο αριθμό θανάτων και τραυματισμών, καθώς και μαζικές καταστροφές κατοικιών, βίαιη μετακίνηση της πλειοψηφίας του Παλαιστινιακού πληθυσμού και εκτεταμένες ζημιές σε μη στρατιωτικές υποδομές» και αφού προηγουμένως είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχει δικαιοδοσία και ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπόδειξη προσωρινών μέτρων, διέταξε τη εκτέλεση από το Ισραήλ και τη Χαμάς, εννέα μέτρων.

Στις 6 Μαρτίου 2024, η Νότια Αφρική ζήτησε από το Δικαστήριο να υποδείξει περαιτέρω προσωρινά μέτρα ή/και να τροποποιήσει τα ισχύοντα. Το Δικαστήριο ανταποκρίθηκε στο αίτημα, αφού προηγουμένως σημείωσε ότι η καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας η οποία, όπως αναφερόταν στο διάταγμά του της 26ης Ιανουαρίου 2024, διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο επιδείνωσης, τελικά επιδεινώθηκε και μάλιστα υπέρμετρα. Επομένως  οι ανησυχίες που εξέφρασε στην προηγούμενη απόφασή του και κοινοποίησε στους Ισραηλινούς στις 16 Φεβρουαρίου 2024, σε σχέση με τις εξελίξεις στη Ράφα, έχουν πλέον πάρει σάρκα και οστά, και η ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα μπορεί να  χαρακτηριστεί ως καταστροφική.

Για να λυθούν μερικές απορίες σχετικές με την σχέση του Ισραήλ με το Διεθνές Δικαστήριο, αν και εκκρεμεί η επικύρωση του καταστατικού του δεύτερου από το πρώτο, που απαιτεί αναδιάρθρωση των ισραηλινών νόμων για να συμμορφωθούν με αυτό, το Ισραήλ έχει υπογράψει το καταστατικό του Δικαστηρίου, συνεπώς  υποστηρίζει και τις αρχές του. Άλλωστε το Ισραήλ ήταν από τις επισπεύδουσες για την ίδρυσή του χώρες, για πρόληψη επανάληψης της ναζιστικής θηριωδίας που υπέστη στα στρατόπεδα θανάτου, όπου οδηγήθηκαν εκατομμύρια Εβραίοι πριν και κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.  

Ως Γενοκτονία ορίζεται ένα συγκεκριμένο σύνολο πράξεων που διαπράττονται με σκοπό την καταστροφή, εν όλω ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Ενδεχομένως ο ορισμός θα πρέπει να ερμηνευτεί με τέτοιο τρόπο που να περιλαμβάνει την περίπτωση του διαρκούς και αναγκαστικού εκτοπισμού πληθυσμών, όταν αυτός διατάσσεται υπό την απειλή των όπλων, κατευθυνόμενος σε περιοχές που δεν ενδείκνυνται για διαβίωση και δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα, ακόμα και αν αυτή διατάσσεται με την πρόφαση της προστασίας των αμάχων.

Στις 20 Μάη 24, ο εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που διερευνά εικαζόμενα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τον Ιούνιο του 2014 στο Κράτος της Παλαιστίνης, Karim Khan, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει εντάλματα σύλληψης κατά των ηγετών της Χαμάς: Yahya Sinwar, Mohammed Deif και Ismail Haniyeh, καθώς και των ηγετών του Ισραήλ πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu και του υπουργού Άμυνας Yoav Gallant, για φερόμενα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Στις 24 Μάη 24 το Δικαστήριο θεωρεί ότι οι εξελίξεις  στη Γάζα, που υπέδειξε η Νότια Αφρική, είναι εξαιρετικά σοβαρές, ιδίως η στρατιωτική επίθεση στη Ράφα και ο επακόλουθος επανειλημμένος μεγάλης κλίμακας εκτοπισμός του ήδη εξαιρετικά ευάλωτου παλαιστινιακού πληθυσμού στη Λωρίδα της Γάζας, που πλέον αντιμετωπίζει συνθήκες λιμού και διατάσει το Κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις του βάσει της «Σύμβασης για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας», στο να σταματήσει αμέσως η στρατιωτική του επίθεση και οποιαδήποτε άλλη ενέργεια στη Ράφα, που μπορεί να προκαλέσει στους Παλαιστίνιους της Γάζα, την φυσική τους καταστροφή εν όλω ή εν μέρει. Επιπλέον θα πρέπει να διατηρήσει ανοιχτό το πέρασμα της Ράφα για ανεμπόδιστη παροχή επειγουσών και απαραίτητων βασικών υπηρεσιών, καθώς και  ανθρωπιστικής βοήθειας. Επίσης θα πρέπει να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη πρόσβαση στη Λωρίδα της Γάζας οποιασδήποτε εξεταστικής επιτροπής, διερευνητικής αποστολής ή άλλου ερευνητικού οργάνου, εξουσιοδοτημένου από αρμόδια όργανα των Ηνωμένων Εθνών, για τη διερεύνηση καταγγελιών για γενοκτονία και τέλος, το Κράτος του Ισραήλ θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Δικαστήριο για όλα τα προβλεπόμενα μέτρα που έλαβε σε εφαρμογή του παρόντος Διατάγματος, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία του παρόντος Διατάγματος (Σ.Σ. Χρόνος Πέρατος 24 Ιουνίου 2024).

Στις 7 Ιουνίου 2024, τόσο το Ισραήλ όσο και η Χαμάς προστέθηκαν στον κατάλογο της ντροπής, ένα παράρτημα που επισυνάπτεται στην ετήσια έκθεση που υποβλήθηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ που τεκμηριώνει τις παραβιάσεις δικαιωμάτων κατά των παιδιών σε ένοπλες συγκρούσεις. Το Ισραήλ και στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών, η χώρα όμως ποτέ δεν είχε συμπεριληφθεί, στο υπόψη παράρτημα.

Η θέση του Ισραήλ

Μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 23 που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο 1200 Ισραηλινών και την απαγωγή 240, σήμερα η τραγική αναλογία θανάτων Παλαιστινίων προς Ισραηλινούς έχει ξεπεράσει το προηγούμενο του 2014 που ήταν περίπου 22 Παλαιστίνιοι για κάθε Ισραηλινό, και έχει φθάσει το θλιβερό νούμερο του 35 προς 1. Το Ισραήλ συνεχίζει να διαβεβαιώνει ότι ο πόλεμος είναι εναντίον της Χαμάς και όχι εναντίον των Παλαιστινίων αμάχων και αναφέρει: «Πρόκειται για μια έκφραση των βασικών αξιών του Ισραήλ βάσει ρητής κυβερνητικής πολιτικής, στρατιωτικών οδηγιών και διαδικασιών και της ακλόνητης δέσμευσής του να τηρεί το νόμο, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεών του, βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».

Και αλλού: «Η προσπάθεια να κατηγορηθεί για γενοκτονία το Ισραήλ είναι μια εξωφρενική διαστρέβλωση της Σύμβασης για τη Γενοκτονία. Είναι μια προσπάθεια κάποιων να «απογυμνωθεί» η λέξη γενοκτονία από τη μοναδική της δύναμη και ιδιαίτερη σημασία και να μετατρέψουν την ίδια τη Σύμβαση σε εργαλείο τρομοκρατών, οι οποίοι περιφρονούν πλήρως τη ζωή και το νόμο, εναντίον εκείνων που προσπαθούν να αμυνθούν εναντίον τους».

Πράξεις γενοκτονίας;

Σχετικά η Francesca Albanese, ειδική εισηγήτρια για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη, κατά την 55η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη αναφέρει:  «Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύουμε ότι το όριο που υποδεικνύει τη διάπραξη του εγκλήματος της γενοκτονίας… έχει εκπληρωθεί». «Συγκεκριμένα, το Ισραήλ έχει διαπράξει τρεις πράξεις γενοκτονίας με την απαραίτητη πρόθεση: πρόκληση σοβαρής σωματικής ή ψυχικής βλάβης σε μέλη της ομάδας, εσκεμμένη πρόκληση στην ομάδα συνθηκών ζωής που υπολογίζεται ότι θα επιφέρουν τη σωματική της καταστροφή εν όλω ή εν μέρει, και επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην πρόληψη των γεννήσεων εντός της ομάδας», είπε. Στα λεγόμενα αυτά θα πρέπει να συνεξεταστούν και οι κατηγορίες αξιωματούχων του ΟΗΕ περί σκόπιμης από την μεριά του Ισραήλ δημιουργίας συνθηκών λιμού στον Παλαιστινιακό πληθυσμό, μέσω της απαγόρευσης εισόδου ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και της ανέχειας που επιδεικνύουν οι αρχές στην καταστροφή της βοήθειας αυτής, από ομάδες ακραίων Ισραηλινών, προτού αυτή φθάσει στον προορισμό της.  

Η κατεδάφιση του μέλλοντος ενός λαού.

Είναι γεγονός το ότι για περισσότερο από 76 χρόνια, το αναφαίρετο δικαίωμα του  Παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεσή του δημογραφικά, οικονομικά, εδαφικά, πολιτιστικά και πολιτικά, συνθλίβεται  υπό την κάλυψη της διεθνούς ατιμωρησίας που παρέχεται στο Ισραήλ, το οποίο έχει αναπτύξει συγκεκριμένα εργαλεία εθνοκάθαρσης όπως οι Προωθητές Γαιών CAT D-9 DOZERs  (ή Doobi) των Ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων που αναλύονται στο άρθρο μου, τον περασμένο Νοέμβρη στην Εφημερίδα των Συντακτών. Στο άρθρο αυτό μεταξύ άλλων αναφέρω: «Οι μπουλντόζες D-9 αποτελούν τον τελικό αποδέκτη όλων των ενεργειών, από αέρα, ξηρά και θάλασσα των Ισραηλινών δυνάμεων και αρκεί ένα Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να ερευνήσει την πολιτική και στρατιωτική στρατηγική που επικράτησε κατά την επιλογή τους, τη λογική της αρχικής σχεδίασής τους για την κάλυψη συγκεκριμένων επιχειρησιακών και τακτικών απαιτήσεων και τελικά την επιχειρησιακή και τακτική χρήση τους, για να στοιχειοθετήσει την συνεισφορά τους σε εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Οι μπουλντόζες αυτές λόγω της κινητικότητας τους και της ευελιξίας τους προχωρούν παραπέρα από την φυσική εξόντωση ανθρώπων και την «εξαφάνισή» τους όπως συνέβαινε στο Barrack X στο Νταχάου της Ναζιστικής Γερμανίας για τους Εβραίους στους κεκαλυμμένους ως ντουζιέρες θαλάμους αερίων και στα κρεματόρια. Oι CAT D-9 «Doobi» προχωρούν στην καταστροφή του μέλλοντός τους και το χειρότερο είναι εξ αρχής σχεδιασμένες για αυτό.

Μάλιστα για να επανέλθουμε στην παρέμβαση του Πάπα Φραγκίσκου στην Σύνοδο των G7, περί τεχνητής νοημοσύνης και απαγόρευσης της  χρήση των «αυτόνομων, θανατηφόρων όπλων» και ηθικής περί του πολέμου, η έκδοση D-9 N λειτουργεί χωρίς πλήρωμα, με απομεμακρυσμένο έλεγχο.

Εδώ και πολλά χρόνια, η Λωρίδα της Γάζας υπήρξε ο κύριος τόπος μαζικών κατεδαφίσεων, σύμφωνα με τις οδηγίες του στρατηγού Ariel Sharon, επικεφαλή της Νότιας Διοίκησης του IDF μετά τον πόλεμο του 1967, αλλά και των διαδόχων του, με σκοπό την ενίσχυση της κινητικότητας των στρατιωτικών οχημάτων στις αστικές περιοχές. Τέτοιοι παράγοντες ασφαλείας συνδυάζονται επίσης με δημογραφικούς λόγους, που παραπέμπουν επίσης σε γενοκτονία. Ως αποτέλεσμα της αντίληψης Sharon, το καλοκαίρι του 1971 οι IDF προχώρησαν αυτόβουλα και χωρίς να συμβουλευτούν κάποιο διεθνή Οργανισμό (όπως ο UNRWA) στην καταστροφή περίπου δύο χιλιάδων σπιτιών στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Λωρίδας της Γάζας, συμπεριλαμβανομένης της Ράφα. Οι μπουλντόζες «όργωναν» μέσα σε πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές για να δημιουργήσουν μεγάλους δρόμους περιπολίας και να διευκολύνουν τη γενική κινητικότητα των ισραηλινών δυνάμεων. Όλα αυτά προφανώς δε συνδέονταν με πολεμικές δραστηριότητες. Οι κατεδαφίσεις αυτές εκτόπισαν, τότε, σχεδόν δεκαέξι χιλιάδες ανθρώπους. Σήμερα οι εκτοπισμένοι με οδηγίες του Ισραήλ από τα σπίτια τους με την πρόφαση της εξασφάλισης της ζωής τους από τις επιθέσεις του, ξεπερνούν το εκατομμύριο.    

Ο Ισραηλινός στρατός υποστηρίζει ότι οι κατεδαφίσεις σπιτιών στη Ράφα είναι απαραίτητες κυρίως για δύο λόγους: για να αντιμετωπιστούν οι σήραγγες λαθρεμπορίου από την Αίγυπτο που εκτείνονται κάτω από τα ελεγχόμενα από τον IDF σύνορα και για την προστασία των δυνάμεων των Ισραηλινών στα σύνορα από επίθεση. Η Ράφα είναι η "πύλη του τρόμου" λένε Ισραηλινοί Αξιωματούχοι. Κατ΄αυτούς αποτελεί το σημείο εισόδου για τα όπλα που χρησιμοποιούνται από παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες εναντίον του ισραηλινού στρατού και των πολιτών. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι IDF έχουν το δικαίωμα να σφραγίζουν τις σήραγγες λαθρεμπορίου, να απαντούν σε επιθέσεις στις δυνάμεις τους και να λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για την αποφυγή περαιτέρω επιθέσεων. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά  ρυθμίζονται αυστηρά από τις διατάξεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, που εξισορροπούν τα συμφέροντα του Ισραήλ, που λειτουργεί όπως και πριν το 2005 ως Δύναμη Κατοχής, με εκείνα του άμαχου Παλαιστινιακού πληθυσμού.

Στην περίπτωση της Ράφα, είναι δύσκολο να συμβιβαστούν οι δηλώσεις του Ισραηλινού Στρατού με την εκτεταμένη καταστροφή που έχει σημειωθεί. Αντίθετα, ο τρόπος, το σχέδιο και το τελικό αποτύπωμα της καταστροφής φαίνεται να συνάδουν με το σχέδιο εκκαθάρισης των Παλαιστινίων από τη συνοριακή περιοχή, ανεξάρτητα από συγκεκριμένες απειλές.

Οι επαναλαμβανόμενοι εκτοπισμοί του Παλαιστινιακού πληθυσμού.

Στις 6 Μαΐου 2024 μετά από εβδομάδες εντατικοποίησης των .βομβαρδισμών της Ράφα, όπου περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι είχαν καταφύγει ως αποτέλεσμα  Ισραηλινής διαταγής εκκένωσης που κάλυπτε περισσότερα από τα τρία τέταρτα της συνολικής επικράτειας της Γάζα, σχεδόν 100.000 Παλαιστίνιοι έλαβαν εντολή από το Ισραήλ να εκκενώσουν το ανατολικό τμήμα της Ράφα και να μετεγκατασταθούν στις περιοχές Al-Mawasi και Khan Younis, πριν από μια προγραμματισμένη στρατιωτική επίθεση. Η στρατιωτική επίθεση στη Ράφα, την οποία ξεκίνησε το Ισραήλ στις 7 Μαΐου 2024, είναι ακόμη σε εξέλιξη και έχει οδηγήσει σε νέες διαταγές εκκένωσης. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με εκθέσεις των Ηνωμένων Εθνών, στις 18 Μαΐου 2024, σχεδόν 800.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τη Ράφα.

Οι διαρκείς αυτές μετακινήσεις ενός πληθυσμού ήδη ευάλωτου στον οποίο υπάρχουν ηλικιωμένοι, ανάπηροι, τραυματίες και μικρά παιδιά, τις περισσότερες φορές σε περιοχές που δεν μπορούν να υποστηρίξουν συνθήκες διαβίωσης, παρομοιάζουν με τις πορείες θανάτου που επιβάλλονταν στους Αρμένιους από τους Νεότουρκους το 1915 με τη διαφορά ότι στην περίπτωση των Παλαιστινίων, αυτοί πορεύονται κάνοντας κύκλους εντός των ορίων της φυλακής τους. Το BBC μετάδωσε ότι υπάρχουν οικογένειες που έχουν αναγκαστεί να μετακινηθούν περισσότερο από δέκα φορές.

Η επόμενη ημέρα και ένα υπονομευμένο μέλλον

Για την επόμενη ημέρα από τη λήξη των Ισραηλινών επιχειρήσεων, εάν και εφόσον επιτραπεί, σε όσους από τους εκτοπισμένους επιβίωσαν, να επανέλθουν στον τόπο κατοικίας τους, το πιο πιθανό είναι να βρουν μια ερημική, «ξυρισμένη» από τις μπουλντόζες περιοχή, χωρίς υποδομές ηλεκτρισμού, ύδρευσης, αποχέτευσης, επικοινωνίας, χωρίς βρεφονηπιακούς σταθμούς, σχολεία και πανεπιστήμια, τα οποία ήταν τα πρώτα που στοχοποιήθηκαν. Με λίγα λόγια θα αντιμετωπίσουν μια αποτρόπαιη εικόνα ενός υπονομευμένου μέλλοντος. Τα πανεπιστήμια και οι χώροι λατρείας που, όπως και τα μουσεία, χρησιμοποιούνται σαν κιβωτοί γνώσης και πολιτισμού θα έχουν χάσει τα πολύτιμα αρχεία τους και μαζί ο Παλαιστινιακός λαός θα έχει χάσει ένα μέρος της ιστορίας του. Είναι οι συνθήκες στις οποίες αποσκοπεί ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα, η δημιουργία δηλαδή παλίμψηστων ιστορίας, παπύρων που το κείμενό τους θα αποξέεται  και θα ξαναγράφεται σύμφωνα με το συμφέρον του ισχυρότερου.

Στο μεταξύ και παρά τις δηλώσεις Netanyahu στις 25 Δεκεμβρίου στη Wall Street Journal, ότι ο στρατιωτικός στόχος των IDF θα επιτευχθεί όταν «καταστραφεί η Χαμάς, αποστρατιωτικοποιηθεί η Γάζα και αποριζοσπαστικοποιηθεί ολόκληρη η Παλαιστινιακή κοινωνία», σε πρόσφατες ανεξάρτητες δημοσκοπήσεις που έγιναν στον πληθυσμό της Γάζα και της Δυτικής Όχθης εμφανίστηκε αύξηση της υποστήριξης των Παλαιστινίων προς την Χαμάς και αντίθετα σημαντική μείωση προς το πρόσωπο του Παλαιστινίου ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Αμπάς που προέρχεται από την Δυτικά υποστηριζόμενη Φατάχ. Ο εκπρόσωπος της Ισραηλινής κυβέρνησης Ντέιβιντ Μένσερ, ερωτηθείς σχετικά με το αποτέλεσμα της παλαιστινιακής δημοσκόπησης, είπε: "Δεν έχω τρόπο να ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή όχι. Δυστυχώς ακούγεται σαν να είναι σωστό. Τι είδους ηγεσία έχει ο παλαιστινιακός λαός που τον οδηγεί σε αυτόν τον αέναο πόλεμο;» και συνέχισε : «Μόλις ηττηθεί η Χαμάς, μετά, θέλουμε τη Γάζα να διοικείται από κατοίκους της Γάζας - αλλά όχι από αυτούς που σκοπεύουν να σκοτώσουν Εβραίους». Επισημαίνεται ότι για ορισμένους η κατά Netanyahu «καταστροφή της Χαμάς» σημαίνει ότι η θλιβερή σημερινή αναλογία θανάτων του Παλαιστινιακού προς τον Ισραηλινό πληθυσμό από το 35 προς 1, που προαναφέρθηκε, θα φθάσει το 500 προς 1. Υπολείπονται δηλαδή για την υλοποίηση του στόχου των IDF,  περίπου 460 χιλιάδες νεκροί Παλαιστίνιοι.

Επισημαίνεται, όπως έχω αναλύσει και σε προηγούμενα άρθρα και συνεντεύξεις μου, ότι εξ’ αρχής δεν υπήρξε από τον Netanyahu, στρατηγική εξόδου στον πόλεμο που οδήγησε τη Χώρα του. Αυτό αποδείχθηκε με την παραίτηση από την κυβέρνηση του Μπένι Γκαντς, μέλος του πολεμικού συμβουλίου, που πρόσφατα ανακοίνωσε, μετά το τελεσίγραφο που είχε απευθύνει προς τον πολιτικό του αντίπαλο, σχετικά με την μεταπολεμική Γάζα. Από αυτό προκύπτει και το γεγονός ότι παραμένει τελείως ομιχλώδες και ρευστό το καθεστώς διακυβέρνησης της Γάζα, μετά το πέρας των επιχειρήσεων του Ισραήλ.

Μη βιώσιμη πλέον η άρνηση της πραγματικότητας.

Η άρνηση της πραγματικότητας από αυτόν που αποκαλείται ως Δυτικός κόσμος, (εκπρόσωπους και παρατρεχάμενούς τους είδαμε στην πρόσφατη «Σύνοδο Κορυφής για την Ειρήνη στην Ουκρανία» που διεξήχθη στην Ελβετία) και αφορά στις, σε εξέλιξη, ένοπλες συρράξεις με τη συνέχιση του εξοπλισμού του Ισραήλ από τους Αμερικάνους, η μετάθεση της παγκόσμιας προσοχής σε περισσότερο επιχειρηματικές και επενδυτικά «γκλάμουρους» περιοχές, όπως αυτής της «υπό αποικιοποίηση» Ουκρανίας και η συνέχιση της ατιμωρησίας και της εξαίρεσης του Ισραήλ από τις υποχρεώσεις του απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο του Πολέμου, δεν είναι πλέον βιώσιμες. Ειδικά υπό το φως των προσωρινών, μεν, αλλά δεσμευτικών αποφάσεων του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, που είναι σχετικές με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα και τη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας, της διαταγής σύλληψης των ηγετών της Χαμάς, αλλά και του πρωθυπουργού του και του δεσμευτικού ψηφίσματος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που ζητά άμεση κατάπαυση των στρατιωτικών επιχειρήσεών του στη Γάζα.

(*) Υποπτέραρχος (Ι) ε.α.