Τι είναι αυτό που αιωροπτερίζεται μπροστά μου, μερικά μέτρα, κάτω απ' τη ροδιά; Bάζω τα γυαλιά μου, για να δω καλύτερα, και απορώ. Στο κενό, μεταξύ των κλαδιών και της γης, στριφογυρίζει αργά ένα μικρό κλαδάκι. Κάποια στιγμή έμοιαζε μ' ένα μικρό υνί των παλαιικών χρόνων· την άλλη στιγμή σαν μια μικροσκοπική αιθέρια χορεύτρια. Το ελαφρύ αεράκι τού άλλαζε κάθε τόσο θέση.
Τράβηξε την προσοχή μου κι έμεινα να παρακολουθώ τη χορευτική παράσταση, της μιας χορεύτριας, για έναν θεατή στο μικρό «θέατρο» της αυλής. Το σκηνικό φυσικό· περιμετρικά τα δέντρα της αυλής, οι ροδιές, η πορτοκαλιά, η νεραντζιά κι η κληματαριά. Τα τελευταία νεράντζια και τα λουλούδια της ροδιάς λες και είναι προβολείς σκηνής. Αν κι οι αντανακλάσεις των ακτίνων του ήλιου απ' τα παράθυρα των γειτονικών σπιτιών στέλνουν δέσμες φωτός. Περνούν ανάμεσα απ' τα κλαδιά και φωτίζουν τη χορεύτριά μου.
Χοπ, κάνει μια η μπαλαρίνα μου και παραλίγο να πέσει πάνω σ' ένα τσαμπί σταφυλιού. Απορώ, πώς έγινε τόσο μεγάλο φέτος. Οι κινήσεις της μου φαίνεται πως ακολουθούν τους κελαηδισμούς των πουλιών. Τώρα κοφτές, απότομες σαν τις φωνούλες των σπουργιτιών. Αλλοτε λικνιστικές, όλο χάρη, αέρινες, ακολουθώντας τις μελωδίες των καρδερίνων και των σπίνων. Τσακ, ακινητεί απότομα· για κάποια λεπτά. Μια στριγκιά φωνή, ένας οξύς ήχος τη φόβισε. Ηταν η κραυγή μιας καρακάξας, απ' τη σκαλωσιά του τζαμιού της γειτονιάς που τώρα το επισκευάζουν.
Ενα πετούμενο πετάει προς τη χορεύτρια. Ομως η επιθετική κίνηση της γάτας, που χουζουρεύει πάνω στον διπλανό τοίχο, το αποτρέπει, το κάνει να αλλάξει πορεία πτήσης. Συνεχίζει τις περιστροφές γύρω από τον εαυτό της, περιφέρεται συμμετρικά γύρω από έναν αόρατο άξονα. Νομίζεις ότι αποτελεί τα σκέλη ενός παιδικού διαβήτη που χαράζει κύκλους στον αέρα. Πώς δίνεται αυτή η παράσταση της χορεύτριας, τι την κρατά, πώς αιωρείται και της δίνει δύναμη ώστε να εκτελέσει το χορευτικό της νούμερο; Προσώρας απολαμβάνω το θέαμα, αφήνω τις ερωτήσεις και τις απορίες. Μήπως μερικές φορές είναι καλύτερα να μείνουν αναπάντητα τα ερωτήματά μας;
Μια τελική κίνηση, μια πιρουέτα, κι η χορεύτρια κατεβαίνει σιγά σιγά προς τα κάτω, μέχρι που βρίσκει το χώμα κι ακουμπά το κορμί της πάνω του. Πλησιάζω στο σημείο πτώσης. Διακρίνω έναν ιστό αράχνης γύρω απ' τη χορεύτρια-κλαδάκι. Αυτός ήταν ο αόρατος σκηνοθέτης, ο παραγωγός κι ο δημιουργός της μικρής παράστασης. Αν τύχαινε να παρακολουθήσει την ολιγόλεπτη παράσταση ένας άνθρωπος του χορού ίσως να τη μετέφερε σε μια μεγαλύτερη σκηνή κι η χορεύτρια να έκανε καριέρα.
*Συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας