Είναι Σάββατο, διαβάζεις εφημερίδα, ο Ρουβάς είναι ο πιο ωραίος άντρας του κόσμου, από τα μεγάφωνα της πλατείας ακούγεται το «ντιρλαντά ω ντιρλαντά», το αγόρι σου σε κοιτάζει στα μάτια και γίνονται καρδούλες κόκκινες, πράσινες και κίτρινες, έχεις φίλους που σε λατρεύουν, η μαμά δεν θα πεθάνει ποτέ, ο μπαμπάς δεν χτύπησε ποτέ τη μαμά, κάθεται πάντα δίπλα της και το στομάχι της γεμίζει πεταλούδες, κόκκινες, πράσινες και κίτρινες, η Ακρόπολη είναι πολύχρωμη και σιγά την Κάτια Ζυγούλη - εσύ είσαι χίλιες φορές καλύτερη, que sera sera και θα το αποδείξεις όταν μεγαλώσεις... κι άλλο.
Είναι Κυριακή, διαβάζεις εφημερίδα, ο κόσμος είναι ολοστρόγγυλος, τα κοράλλια υγιέστατα, οι πολικές αρκούδες παίζουν πάνω σε συμπαγείς πάγους, ο Σηκουάνας δεν είναι τοξικός, η «γυναικοκτονία» έχει καθιερωθεί ως όρος, η Αριστερά είναι ζωντανή, κανένας δεν βαφτίζεται «Κυριάκος» πια, ο Μάης είναι ο καλύτερος μήνας του κόσμου, τα παιδιά χαμογελούν στη Γάζα, οι καμπάνες χτυπάνε στους ρυθμούς της μουσικής της ταινίας «Σινεμά ο Παράδεισος» και στην ταινία «Σινεμά ο Παράδεισος» ο προβολατζής δεν πεθαίνει ποτέ. Ο Πινόκιο δεν γίνεται κανονικό αγόρι και ο Τζεπέτο πάει σε ριάλιτι για να βρει το ταίρι του. Και σιγά την Κάτια Ζυγούλη - τι κατάφερε δηλαδή; Εσύ είσαι καλύτερη, χίλιες φορές καλύτερη, que sera sera και ας γίνει ό,τι θέλει, εσύ όλα θα τα αποδείξεις όταν μεγαλώσεις... κι άλλο.
Είναι Δευτέρα, διαβάζεις εφημερίδα, ο Σάκης μάλλον δεν, ο Τάκης όμως κάπως σαν να, είναι κι αυτές οι καρδούλες στα μάτια του, κόκκινες, πράσινες και κίτρινες, στο Παρίσι κρύβουνε τους άστεγους, η Ακρόπολη θαμπώνει κάπως, οι φίλοι σου έχουν δουλειές, πολλές δουλειές -μα πού τις βρήκαν τόσες δουλειές;-, στο κινητό σου έρχεται μήνυμα, ΔΕΗ, μα είναι Δευτέρα και η ζωή είναι μπροστά σου, όπως και κάποιες δεκάδες αυτοκίνητα, πάλι θα καθυστερήσεις στη δουλειά σου, σκέφτεσαι: Τι κορνάρετε γαμώτο; Πού να πάω; Να πετάξω; Και γίνεσαι πεταλούδα, κόκκινη, πράσινη και κίτρινη και πετάς πάνω από την τσιμενταρισμένη (μα είναι δυνατόν; Πότε την τσιμέντωσαν;) Ακρόπολη, αλλά τη βλέπεις πολύχρωμη γιατί que sera sera και όλα θα τα αποδείξεις, όταν μεγαλώσεις... λίγο ακόμα.
Είναι Τρίτη, διαβάζεις εφημερίδα, αναρωτιέσαι πώς έγινε κι έπεσε εφημερίδα στα χέρια σου. Μα καλά, ακόμα βγαίνουν εφημερίδες; Η Συνατσάκη έκανε repost τη start up της κολλητής σου, όλο γι' αυτό μιλάει, ο κόσμος της αλλάζει χρώματα, γίνεται κόκκινος, πράσινος και κίτρινος, ο Τάκης δεν πολυκοιτάει πια, ο φασισμός προφταίνει τον προβολατζή πριν παίξει την ταινία «Σινεμά ο Παράδεισος», ο μικρός του φίλος δεν πηγαίνει πια στο σινεμά, δεν τον αφήνουν οι φασίστες, στην Καλλονή της Λέσβου κάηκαν χιλιάδες τόμοι σπάνιων βιβλίων, οι πυροσβέστες έγιναν μπαρίστι, τα δέντρα θα καούν και πάλι και η Ακρόπολη είναι πια γριά. Μα que sera sera κι εσύ είσαι η καλύτερη και όλα θα τα καταφέρεις, μόλις μεγαλώσεις... σε πολύ λίγο. Και σιγά τη Ζυγούλη δηλαδή!
Είναι Τετάρτη. Είναι Πέμπτη. Γίνεται να είναι Παρασκευή; Είναι πάλι Σάββατο.
Εφημερίδες δεν βγαίνουν πια, ο Ρουβάς είναι πάντα ο ίδιος, σιγά-ξεσιγά η Ζυγούλη ό,τι κι αν δεν έκανε, περισσότερα από εσένα έκανε, γιατί δεν τη νοιάζει που μπαζώθηκε η Ακρόπολη, έχει τα παιδιά και την καριέρα της και κυτταρίτιδα που δεν φαίνεται κι έχει παίξει και στο σινεμά. Προβολατζήδες δεν υπάρχουν πια. Τα σινεμά έγιναν ξενοδοχεία και οι Παράδεισοι έκλεισαν. Το παιδάκι της ταινίας έμεινε να περιμένει το τέλος της. Οι μαμάδες πεθαίνουν. Από τους μπαμπάδες. Οι πεταλούδες έφυγαν. Μωρά πεθαίνουν στη Γάζα. Μωρά πεθαίνουνε στη Γάζα! Το τελευταίο πουλί φωνάζει το ταίρι του, μα δεν υπάρχει - το σκότωσε ο καπιταλισμός τους. Que sera sera χρόνια τώρα που δεν πήρες θέση. Το «σε πολύ λίγο» σε προσπέρασε. Ο Αδωνις είναι ακόμα υπουργός. Κι εσύ δεν θυμάσαι πια τι μέρα είναι. Ούτε τι έχεις ν' αποδείξεις. Οχι πια.
(*Το κείμενο «επεκτείνεται» στο podcast «Επί του Περιθωρίου: Ο Κυριάκος δεν υπάρχει πια» που βγήκε Σάββατο 18/5)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας