«Η μνήμη φθάνει πάντα στον προορισμό της»
Elizabeth Rudinesco
Πολλοί λένε «καλή η περιγραφή του γίγνεσθαι αλλά τι κάνουμε είναι το θέμα, πώς αντιδρούμε για το καλό μας, πώς να δράσουμε».
Δεν είναι μάλλον αυτά τα ερωτήματα που θα μας δώσουν τις χρήσιμες απαντήσεις. Aυτές είναι οι εύκολες απορίες επειδή δεν κατανοούμε ότι μέσα μας σκέφτεται ένας ολόκληρος κόσμος, αυτός έξω από τον εαυτό μας.
Και ο κόσμος έξω από εμάς δείχνει ότι δεν υπάρχει στην ουσία «πρόβλημα» σε αυτή τη χώρα: τα ακίνητα έφθασαν σε ιστορικά υψηλά, οι δρόμοι γέμισαν πάλι πολυτελή αυτοκίνητα, ενώ δεν βρίσκουν εργαζόμενους τα ξενοδοχεία, τα μαγαζιά και τα εστιατόρια.
Κοινώς: όλοι τα βολεύουν με κάποιον τρόπο. Οι πάντες επιβιώνουν και μάλιστα οι περισσότεροι περνάνε αρκετά καλά.
Μπορεί αυτή η φαινομενική κανονικότητα να είναι το μέσο συγκάλυψης της πραγματικότητας (χρέη, ακρίβεια, ανισότητες), αλλά λειτουργούμε σαν να μην υπάρχει κανένας λόγος να «χωριζόμαστε» νοερά σε τάξεις.
Σαν να μην υφίσταται καμία ανάγκη να κοιταχτούμε στον καθρέφτη ως κοινωνία και να δούμε την «αληθινή κανονικότητα»: την οικονομική διαστρωμάτωση και τους παράλληλους βίους.
Επιλέγουμε μαζικά την αποδοχή του φαινομενικού. Αγκυροβολούμε στην κανονικότητα των μεγάλων αριθμών (πλεόνασμα, ανάπτυξη, επενδύσεις) που μας σερβίρουν στην οθόνη.
Η εθνική νάρκωση, όμως, στηρίζεται στον εθισμό της κατανάλωσης, στη ροπή για πολυτέλεια και ανέσεις ανεξαρτήτως εισοδημάτων και υποχρεώσεων.
Αυτό όμως το διηνεκές leasing του ιδρώτα κάθε γενιάς, αυτή η χρονομίσθωση στις ανθρωποώρες που πάντα γίνονται εργατοώρες, είναι το κρυμμένο χαρτί της εκάστοτε εξουσίας.
Είναι το «καλυμμένο πραγματικό» που έθρεψε τις ανίκανες πολιτικές ηγεσίες, τη διαφθορά, την κρατική σπατάλη.
Είναι αυτό το «εικονικό-αληθινό», που έφερε λιτότητα και κρίση, με δημόσιο και ιδιωτικό χρέος να είναι σήμερα δυο φορές μεγαλύτερο από τον πλούτο που παράγουμε.
Οπότε ας μην αναρωτιόμαστε «τι κάνουμε τελικά», αφού επιλέξαμε σαν κοινωνία να μην βλέπουμε τι κάναμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας