Η Μεσόγειος μετατράπηκε από γέφυρα πολιτιστικών ανταλλαγών και εμπορίου σε Καιάδα ανθρωπιστικής καταστροφής. Προτελευταία πράξη του σημερινού δράματος ήταν η λεγόμενη «αραβική άνοιξη» που επεκτάθηκε σταδιακά από την Τυνησία στη Συρία.
Επρόκειτο για παράπλευρη επίπτωση της παγκοσμιοποίησης, με ακόμη ένα βίαιο πλαίσιο καταμερισμού εργασίας: την παραγωγή μεγάλου ποσοστού διατροφικών αναγκών των Ευρωπαίων από φτηνή εργασία της Β. Αφρικής. Η «ευφυής» εκείνη μεθόδευση δεν προκάλεσε μόνο τη διατροφική κρίση των χωρών αυτών και την παραπέρα αγροτική κατάρρευση της Ν. Ευρώπης, αλλά και την εισαγωγική φάση του νέου δράματος που εξελίσσεται στις ακτές μας.
Ποιος μπορεί να αξιολογήσει πού το πάνε, τελικά, τα συμφέροντα που συντηρούν τέτοιας κλίμακας αναταραχές; Ψηφίδες στο μωσαϊκό που χρωματίζονται, κατά περίπτωση, στη μικροκλίμακα των εμπλεκόμενων χωρών είναι η Ιταλία και η Ελλάδα.
Η χώρα μας ειδικότερα στην κορύφωση της δικής της κρίσης έχει δεχτεί τον κύριο όγκο του ανθρωπιστικού δράματος ως πύλη του 51% όλων των εισόδων στην Ευρώπη του 2012 κι άλλο 50% κοντά του αναμενόμενου κύματος 550.000 προσφύγων το τρέχον έτος.
Παραμονές επιβολής του νέου ΤΤΙΡ για το παγκόσμιο εμπόριο, η Ελλάδα, καταρρέουσα, έχει μετατραπεί σε κύριο μοχλό διευκόλυνσης του καταμερισμού εργασίας στα εργοστάσια και τις λάντζες της Νότιας και Βόρειας Ευρώπης.
Τα «φιλαγροτικά» μας κόμματα, που υιοθέτησαν την προσφυή λύση εξασφάλισης φτηνών οπωροκηπευτικών σε μια χώρα που θα γινόταν κάποτε «ο λαχανόκηπος της Ευρώπης», διεκδικούν το μαστίγιο προώθησης των δύστυχων που ξεβράζονται σε εκατόμβες στα μεσογειακά παράλια. Αλλά αυτή τη δουλεία διέλευσης θα εξυπηρετήσουμε ή μήπως έχουμε δικούς μας μακραίωνους δεσμούς που ζητούν επιβεβαίωση;
Από τους μυκηναϊκούς εμπορικούς σταθμούς της Λιβύης και τα ελληνιστικά της κέντρα, στην κύρια έδρα του Ποσειδώνα πλάι «στους αμύμονες αιθίοπες» του Ομήρου και τη διαχρονική παρουσία στη Συρία των μακεδονικών βασιλείων και της χριστιανικής ναοδομίας, ο ελληνικός πολιτισμός έχει βαθιές αγκυρώσεις στις χειμαζόμενες χώρες.
Καμιά σύγκριση με τις γλυπτικές επιρροές στο Αφγανιστάν, που η Ελλάδα επιχείρησε κάποτε να περισώσει από πολιτιστικούς βανδαλισμούς. Με τις χώρες αυτές μας συνδέει, εκτός από τις πολιτιστικές καταβολές, και μια ζωντανή, σύγχρονη πραγματικότητα, επεκτεινόμενη μέχρι τη διαχείριση της ΑΟΖ.
Η μετάπτωση της αντίληψης, από την εποχή που «θα κρατούσαμε τα θετικά και θα απορρίπταμε τα αρνητικά» της ΕΟΚ, στην τωρινή πεποίθηση, ότι μόνη ευρωπαϊκή πολιτική είναι αυτή που εξυπηρετεί τις βόρειες χώρες της Ενωσης, διαγράφει μια διαδρομή συνεχών παραισθήσεων και υπονομεύσεων των συμφερόντων μας: συμφέρουσα μεταναστευτική πολιτική για την Ελλάδα είναι εκείνη που θα αποτρέψει τη διάλυση παλαιών κρατών και τη γενοκτονία ακόμη πιο αρχαίων λαών, αφού εξασφαλιστούν οι απαραίτητες συνθήκες επαναπατρισμού των προσφύγων και σταθεροποίησης των κρατών προέλευσής τους.
Αλλωστε η υπερδιόγκωση της Τουρκίας από τις σάρκες των χωρών αυτών υπό την ομπρέλα αποδοχής του ΝΑΤΟ δεν είναι σε τελική ανάλυση μέγιστη απειλή μόνο για την Ελλάδα. Στην προοπτική της βλάπτει όλη την Ευρώπη.
*μηχανικός, τ. προέδρου του τεε/τακ
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας