H αγγλική «λέξη» στον τίτλο είναι ακρωνύμιο και σημαίνει «Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για Ανακούφιση και Εργα» υπέρ των Παλαιστινίων προσφύγων στην Εγγύς Ανατολή. Πρόκειται για οργανισμό που ιδρύθηκε μετά τον πρώτο Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948, με εμπόλεμες τέσσερις αραβικές χώρες και το κράτος του Ισραήλ, το οποίο είχε ιδρυθεί με βάση απόφαση της Γ.Σ. του ΟΗΕ το 1947 που προέβλεπε δύο κράτη στην ιστορική Παλαιστίνη – ένα εβραϊκό και ένα αραβικό. Απόφαση για την οποία είχε πρωτοστατήσει και η Σοβιετική Ενωση, από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν το κράτος του Ισραήλ.
Με διάσκεψη στο Κάιρο, οι τότε αραβικές κυβερνήσεις είχαν απορρίψει την απόφαση του ΟΗΕ, κηρύσσοντας πόλεμο στο Ισραήλ, τον οποίο έχασαν, αλλά οδυνηρά χαμένοι βγήκαν οι Παλαιστίνιοι, που ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους καταφεύγοντας κυρίως σε γειτονικές χώρες –Λίβανο, Ιορδανία και Συρία–, ενώ πολλοί συγκεντρώθηκαν στη Δυτική Οχθη του Ιορδάνη και στη Γάζα.
Για την παροχή βοήθειας, ο ΟΗΕ, που τότε δεν είχε την Υπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, ίδρυσε την UNRWA, που ακόμα και σήμερα συμπαρίσταται στους Παλαιστίνιους, όχι μόνο με ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και με το χτίσιμο σχολείων και άλλων έργων στα παλαιστινιακά κατεχόμενα. Ο οργανισμός διατηρεί γραφεία στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, αλλά και σε Ιορδανία, Συρία, Λίβανο, Δυτική Οχθη και Γάζα.
Η πικρή ιστορία και της δικής μας χώρας, που βγήκε από αιματηρότατο εμφύλιο το 1949, κατέστησε αναγκαία τη βοήθεια της UNRWA και στην ελληνική φτωχολογιά και τη γνωρίσαμε σε πολλά ερειπωμένα και ματωμένα χωριά της Ελλάδας μετά το 1950. Η βοήθεια παρεχόταν σε άπορες οικογένειες και στα σχολεία μέσω της Πρόνοιας. Επωφελήθηκε και η δική μου οικογένεια, πολύ φτωχή και με δέκα παιδιά, που έπαιρνε ρουχισμό, τα δε παιδιά συσσίτιο στο σχολείο μέσω της Πρόνοιας και της ΟΥΝΤΡΑ, όπως την έλεγε ο αγράμματος πατέρας μου και άλλοι συγχωριανοί μας στο χωριό Μίνθη, σήμερα κοινότητα του Δήμου Ζαχάρως.
Θυμάμαι, όταν ήμουν μαθητής δημοτικού, στον αγροτικό συνοικισμό Καταραχί του Δήμου Ηλείας, όπου οι γονείς μας είχαν μετακομίσει «για να μάθουν τα παιδιά γράμματα» όπως έλεγαν, είχαμε γάλα σκόνη, καθώς και τυρί και βούτυρο σε κονσέρβες, τα οποία και απολαμβάναμε στη διάρκεια του πρώτου διαλείμματος.
Με άλλα λόγια, οι καημοί και αναστεναγμοί του ελληνικού λαού συναντήθηκαν κατά κάποιον τρόπο εξαρχής με τα δεινά των Παλαιστίνιων προσφύγων μέσω της UNRWA. Καλό είναι να το θυμούνται, ιδιαίτερα οι κυβερνώντες.
*Υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας