Σε μια περίοδο λίγων εβδομάδων, συγκεκριμένα από τις 22 Αυγούστου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, η διεθνής ζωή γνώρισε μια σπάνια περίοδο εντατικής άσκησης πολυμερούς διπλωματίας. Πρώτες συνεδρίασαν και έλαβαν αποφάσεις οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική - χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η σύνοδος).
Ο οργανισμός αυτός ιδρύθηκε τον Ιούνιο 2009 με στόχο να αναδιαρθρώσει το καθεστώς διεθνών επενδύσεων και να προωθήσει την οικονομική συνεργασία μεταξύ των μελών του πέραν των ευκαιριών που τους παρείχαν θεσμοί όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Οι BRICS αποφάσισαν τώρα να διευρυνθούν με την προσθήκη άλλων έξι κρατών (Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αργεντινή, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιράν και Σαουδική Αραβία), ενώ έλαβαν και αποφάσεις για την αναβάθμιση της μεταξύ τους συνεργασίας.
H δεύτερη και ευκολότερα αναγνωρίσιμη διακρατική οργάνωση είναι οι G20 που έχει μια ιστορία σχεδόν 25 ετών (ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο 1999) και περιλαμβάνει όλα τα υφιστάμενα μέλη των BRICS και από τα μελλοντικά την Αργεντινή και τη Σαουδική Αραβία και επιπλέον τις Αυστραλία, Καναδά, Γερμανία, Γαλλία, Ινδονησία, Ιταλία, Ιαπωνία, Δημοκρατία της Κορέας, Μεξικό, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ και Eυρωπαϊκή Ενωση. Στη συνεδρίαση των G20 που πραγματοποιήθηκε στο Νέο Δελχί, αποφασίστηκε και η ένταξη του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας που εκπροσωπεί όλα σχεδόν τα κράτη της Αφρικής.
Tις αμέσως επόμενες ημέρες ακολουθεί η σύνοδος μιας τρίτης ομάδας κρατών. Είναι η Πρωτοβουλία Belt and Road, έμπνευση του προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, που ήδη συμπληρώνει μια δεκαετία και επιχειρεί την απευθείας διασύνδεση κρατών και επιχειρήσεων με στόχο την πολυπεριφερειακή ανάπτυξη και βέβαια την εδραίωση του ρόλου της Κίνας ως της χώρας που την προωθεί. Σε αυτό το εγχείρημα συμμετέχουν δεκάδες επιχειρήσεις από ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο και 150 χώρες μεταξύ των οποίων η Ελλάδα αλλά όχι η πλειονότητα των κρατών-μελών της Ε.Ε. Οι θιασώτες του το συγκρίνουν με το αμερικανικό μεταπολεμικό πρόγραμμα ανάπτυξης, το Σχέδιο Μάρσαλ. Η Ινδία, ο μεγάλος Ασιάτης ανταγωνιστής της Κίνας, απέχει.
H απάντηση Ινδίας, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης στο εγχείρημα της Κίνας δόθηκε κατά τη δεύτερη ημέρα της συνόδου των G20. Είχε εδραιωθεί η εντύπωση ότι η σημασία της συνόδου δεν θα ξέφευγε από κάποιες επιτυχημένες ασκήσεις ισορροπίας στα κοινά ανακοινωθέντα που έφεραν τη σφραγίδα της ινδικής προεδρίας και που άφηναν δυσαρεστημένη την Ουκρανία, ελαφρά δυσαρεστημένη τη Ρωσία και ελαφρά αμήχανη την Κίνα.
Η τελευταία είχε φροντίσει να πάρει κάποιες αποστάσεις από τη σύνοδο στο Νέο Δελχί εκπροσωπούμενη από τον πρωθυπουργό και όχι τον πρόεδρό της. Ανακοινώθηκε λοιπόν με κάθε επισημότητα από τον Λευκό Οίκο και το υπουργείο Εξωτερικών της Ινδίας η δημιουργία ενός εμπορικού διαδρόμου που με τις ευλογίες της Ουάσινγκτον («αλλαγή των όρων του παιχνιδιού», σύμφωνα με τον πρόεδρο Μπάιντεν) θα συνδέει μέσω ενός ναυτιλιακού και σιδηροδρομικού δικτύου τις χώρες της Ε.Ε. και της Μέσης Ανατολής με την Ασία, κυρίως βέβαια την Ινδία.
Η ανεύρεση των απαιτούμενων πόρων και η τεχνική υλοποίηση του σχεδίου ανατέθηκαν σε επιτροπή που άρχισε αμέσως τις εργασίες της και ασφαλώς δεν θα έχει εύκολο έργο. Ομως, η πολιτική σημασία του εγχειρήματος, η εξισορρόπηση της κινεζικής επιρροής στη διεθνή οικονομία και η ανάδειξη της Ινδίας σε αντίπαλο δέος της στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, είναι αδιαμφισβήτητη.
Η αναβάθμιση της Ινδίας έχει και άλλες όψεις, μερικές από τις οποίες αναδείχθηκαν με κάποια, ίσως, υπερβολή κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Ινδού προέδρου στην Αθήνα, όπως η αντιπαλότητα της χώρας του με το Πακιστάν, παλαιό φίλο της Τουρκίας και ισχυρό παράγοντα στoν Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας, και η προμήθεια, από την Ινδία, οπλικών συστημάτων στην Αρμενία, αφού οι θερμές τουρκο-ρωσικές σχέσεις και ο πόλεμος στην Ουκρανία μείωσαν τη ρωσική στρατιωτική βοήθεια που χρειάζεται αυτή η χώρα για να αντιμετωπίσει το Αζερμπαϊτζάν.
Ο αναγνώστης αυτού του κειμένου στις ώρες της σκληρής δοκιμασίας από τις φυσικές καταστροφές που πλήττουν τη χώρα μας θα αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν, όταν ο πλανήτης δοκιμάζεται σκληρά από την κλιματική αλλαγή, οι πολιτικές ηγεσίες να δίνουν προτεραιότητα σε ζητήματα άλλα πλην της αντιμετώπισής της.
Η τρέχουσα κρίση οικονομικής μεγέθυνσης που υφίστανται οι περισσότερες χώρες λόγω πληθωριστικών πιέσεων, διαιωνιζόμενων προβλημάτων στις εφοδιαστικές αλυσίδες, του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία και της κούρσας των εξοπλισμών ένθεν κακείθεν που αυτός συνεπάγεται, απασχολεί έντονα τις πολιτικές ηγεσίες. Πρωτοβουλίες όπως αυτή του νέου εμπορικού διαδρόμου αποτελούν απάντηση στην επιβραδυνόμενη οικονομική μεγέθυνση αλλά και στο ραγδαία μετασχηματιζόμενο γεωπολιτικό τοπίο της Ασίας και του Ειρηνικού. Ομως η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής παραμένει εσωτερικό πολιτικό ζήτημα των κρατών και όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει έως ότου η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο.
*Δάνειο από τον τίτλο ταινίας του Ντέιβιντ Λιν (1954)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας