Υποσχέθηκα στον εαυτό μου και, χωρίς να του το πω αλλά με το βλέμμα αγάπης που του έστειλα, υποσχέθηκα και στον συμπολίτη με κινητικό πρόβλημα-θεατή της Επιδαύρου (19 Αυγούστου, «Τρωάδες») πως θα ψάξω, θα βρω ονόματα και θα τα δημοσιοποιήσω. Επειδή η συμπαιγνία άρρωστων χαρακτήρων που έζησα στις 19 Αυγούστου, εργαζόμενη ως ταξιθέτρια εκεί, αυτό υπαγορεύει: καταγγελία μήπως και συνειδητοποιήσουν την ασθένειά τους πρόσωπα που μολύνουν την καθημερινότητα.
Αρκετή ώρα πριν από την έναρξη έφτασε ώς το πρώτο σκαλί του θεάτρου υπερκινητικός, κομψός, εύρωστος θεατής καθισμένος σε αμαξίδιο, μας υπέδειξε τις τρεις θέσεις που είχε κλείσει στο πρώτο σκαλί «για ένα ζευγάρι, εμένα και την κοπέλα μου που θα φτάσει σε λίγο μ’ έναν φίλο της». Τους περιμέναμε παρέα με άλλους φίλους-θεατές, μέλη τηλεοπτικού συνεργείου και όχι μόνο.
Εν συντομία: Ηρθε λίγη ώρα μετά η «κοπέλα», χέρι χέρι με τον «φίλο», Ισπανό καθηγητή Αρχαίων Ελληνικών ονόματι Χουλιάν Βίκτορ Μέντεζ Ντοσούνα, όπως έμαθα τα ονόματά τους από την υπηρεσία εισιτηρίων και όπως επιβεβαίωσα αργότερα τα στοιχεία τους. Ο θεατής με κινητικό πρόβλημα έσπευσε προς το μέρος τους, τον αγνόησαν, άναυδος τους είδε να πηγαίνουν δέκα σκαλιά πάνω να δουν μακριά του την παράσταση και όταν τον ρωτήσαμε «γιατί;», είπε με χαμόγελο «ε, δεν καταλαβαίνετε; Μην ασχολείστε παρακαλώ» και γύρισε το βλέμμα στη σκηνή.
Βρήκα στο διαδίκτυο, επιβεβαίωσα από τη Σαλαμάνκα πως ο καθηγητής αυτός διδάσκει αρχαία ελληνικά. Τέτοιο… επίπεδο! Αλλά δεν μας ενδιαφέρει η… ροζ ιστορία, απλά την αναφέρω ώστε να κατανοήσετε το άδικο της επίθεσης που δέχτηκε μετά, για αρκετή ώρα, ο συμπολίτης (όχι «ΑμΕΑ», ειδικές ηθικές ανάγκες έχουν άλλοι, όχι ο ίδιος!).
Από ποιους; Από υπεύθυνους των θέσεων της Επιδαύρου («πού είναι οι άλλοι δύο, εδώ και μέρες έκλεισες τις θέσεις, είναι πολυτέλεια να χαραμίζονται άδειες, καλές θέσεις!»), επιπλήξεις όπως «ας είχες ειδοποιήσει ότι οι δικοί σου δεν θα έρθουν τελικά, δεν φταίνε σε τίποτε άλλοι θεατές που στριμώχτηκαν» και άλλα τέτοια. Εμείς κι εκείνος τούς εξηγούσαμε πως δεν ήταν δική του η υπαιτιότητα, ειρωνείες, απαράδεκτες νύξεις για την αναπηρία του και από στέλεχος του Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που συνδιοργάνωνε, αίσχος! Αυτό έχω να πω: Αίσχος.
Η Επίδαυρος είναι τόπος ιερός. Αν δεν σέβονται τον εαυτό τους, ας έδειχναν σεβασμό στην αξία του χώρου! Ευχαριστώ για τη φιλοξενία, εγώ δεν θα ξαναδουλέψω πάλι εκεί δίπλα τους μέχρι να πάρω το πτυχίο μου Κοινωνικών Επιστημών, με την ελπίδα πως η γενιά μου θα ανανεώσει τη ζωή και τη σκέψη στην ελληνική κοινωνία.
* Τελειόφοιτος Κοινωνικών Επιστημών
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας