Η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας αναστήθηκε προχθές, με τον Ερντογάν να συνδέει εμμέσως την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ με την υιοθέτηση στη σύνοδο του Βίλνιους μιας δέσμευσης των Μεγάλων της Ευρώπης και την ηγεσία της Ε.Ε. για την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας.
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για την πλήρη ένταξη όσο για την αναβίωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων που άρχισαν τον Οκτώβριο του 2005.
Εν πλήρει επιγνώσει της πραγματικής αδυναμίας της Ε.Ε. να διευρυνθεί στο ορατό μέλλον, θέλει την επιβεβαίωση μιας δέσμευσης με αμφίβολο αντίκρισμα για να διαπραγματεύεται, με τις Βρυξέλλες και τους Μεγάλους της Ευρώπης, από ενισχυμένη θέση αντισταθμιστικές παραχωρήσεις.
Η στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας έχει σήμερα υψηλό αν όχι απαγορευτικό εσωτερικό πολιτικό κόστος σε μια Ευρώπη όπου το Ισλάμ δαιμονοποιείται από την Ακρα Δεξιά και τις παραφυάδες της.
Επί πλέον, με τον παραπάνω ελιγμό ο Ερντογάν αναβιώνει την πίεση των ΗΠΑ προς την Ευρώπη για πλήρη ένταξη της Τουρκίας που κυριαρχούσε στην περίοδο 1999-2005.
Τότε οι ΗΠΑ πίεζαν για ένταξη στην Ε.Ε. του πιο σημαντικού της εταίρου στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Σήμερα, προφανώς ελπίζουν ότι η αναβίωση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα είναι ακόμη ένας κάβος πρόσδεσης της Τουρκίας στη Δύση.
Ηταν στο παρελθόν τόσο μεγάλη η πίεση των ΗΠΑ στην Ε.Ε., τις παραμονές της συνόδου κορυφής στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, ώστε ο Σιράκ να παρομοιάσει τη στάση της Ουάσινγκτον με κάποιον που σε πιέζει φορτικά να παντρευτείς την ερωμένη του γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να την αποκαταστήσει!
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα αρκεστεί ο Ερντογάν σε μια γενικόλογη διακήρυξη ή αν θα ζητήσει επίσημο ξεπάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και στη συνέχεια άνοιγμα κεφαλαίων.
Η ευκαιρία ήταν ορατή και ο Ερντογαν δεν θα την έχανε καθώς με τον ελιγμό της τελευταίας στιγμής διαμηνύει ότι η συγκατάθεση της Τουρκίας στη διεύρυνση όχι μόνον του ΝΑΤΟ αλλά και της Ε.Ε. δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
Δεν υπάρχει, με άλλα λόγια, περίπτωση να σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος της ενταξιακής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων και της Ουκρανίας χωρίς να ισχύσει το ίδιο ή να υπάρξουν ισοδύναμα αντισταθμιστικά για την Τουρκία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας