Υπάρχει επιστροφή;

Η πιο μεγάλη βεβαιότητα είναι πως δεν πλήττουμε ποτέ. Πάντα κάτι προκύπτει για να έχουμε να ασχολούμαστε. Ακόμα και όταν στα ποδοσφαιρικά δρώμενα είμαστε στο διάστημα που μόλις άρχισαν για κάποιες ομάδες, για πολύ λίγες..., τα φιλικά προετοιμασίας. Τις τελευταίες ημέρες είναι η αύξηση στις τιμές των καινούριων εισιτηρίων διαρκείας του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού που έχει προξενήσει μεγάλη εντύπωση. Προσοχή, δεν λέω το γεγονός πως ανακοινώθηκαν οι τιμές, αλλά αυτές οι ίδιες οι τιμές...

Μία νέα τιμολογιακή πολιτική εγκαινιάζεται από την «πράσινη» ΠΑΕ. Με αυξήσεις σε ορισμένα σημεία του γηπέδου ακόμα και σε ποσοστά που προκαλούν πονοκέφαλο. Δεν ξέρω πόσοι το περίμεναν, αλλά μάλλον πρόκειται για έναν «κεραυνό εν αιθρία»... Επίσης, μετά την ΑΕΚ μπαίνει και ο Παναθηναϊκός στο σχετικό χορό..., αρχίζει να καθιερώνεται η λογική για ξεχωριστά εισιτήρια για τους ευρωπαϊκούς αγώνες. Προς το παρόν, καταγράφονται οι τάσεις, σημασία έχουν τα γεγονότα και η αναζήτηση των λογικών και των αιτιών...

Σε εποχές άλλες, με λιγότερα κοινωνικά προβλήματα, αναλογικά τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά έμοιαζαν και ήταν καλύτερα. Τώρα μπαίνουμε σε μία νέα εποχή που οι προσαρμογές είναι πιο δύσκολες και οι πιέσεις κατά πολύ πιο σύνθετες και ασφυκτικές... Και ας λέει ο καθένας ότι θέλει. Γιατί ο καθένας που ακούει λόγια από στόματα διαφόρων πολιτικών και δημοσιολόγων ξέρει τι βιώνει ο ίδιος, επομένως δεν χρειάζεται ούτε ινστρούχτορες, ούτε ειδικούς για να του περιγράψουν τι συναντάει στην καθημερινότητά του. Μέχρι που φτάνει το πάπλωμά του και για ποιο χρονικό διάστημα. Οι ωραιοποιήσεις και τα μονοπλεύρως αποσπασματικά, στο σήμερα απλά αυξάνουν τον ήδη δεδομένο εκνευρισμό...

Υπάρχουν δύο Ελλάδες. Οι όποιες ενδιάμεσες «Ελλάδες» τείνουν να συρρικνωθούν. Κάποιες από αυτές πάνε και κολλάνε στην «όλα καλά» και κάποιες άλλες στην «όχι τόσο καλά»... Κυρίως, και όχι κατά προτίμηση, στη δεύτερη κατηγορία, αυτή της οπισθοχώρησης... Οι ΠΑΕ έχουν σοβαρά (ακόμα κι αν ενίοτε μας στεναχωρούν με τα πορίσματά τους...) και επιστημονικά καταρτισμένα επιτελεία που γνωρίζουν πολύ καλά τις συνθήκες της κοινωνίας, και για να το πούμε ακριβέστερα, της αγοράς... Όταν αποφασίζουν τιμές προσδοκούν πως θα επιβεβαιωθούν. Αυτοί στους οποίους απευθύνονται, υπάρχουν. Άρα θα πωληθούν τα διαρκείας που χρειάζονται... Με απλά λόγια; Σταθερή βάση εσόδων δημιουργείς εκεί που υπάρχει η δυνατότητα είσπραξης. Ε, φαίνεται πως στην Ελλάδα του σήμερα, αυτή εξακολουθεί να είναι κάπως διευρυμένη...

Είναι δυνατόν, άραγε, ο ΑΕΚτζής να μην σπεύσει να ανανεώσει το διαρκείας του όταν η ομάδα του έχει πάρει το πρώτο της νταμπλ μετά το 1978 και έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο; Τα περσινά συνεχή για μήνες πάρτυ στη Νέα Φιλαδέλφεια όχι μόνο δεν ξεχάστηκαν, αλλά κόπασαν μέχρι να ξεσπάσει νέο κύμα από δαύτα... Που και πάλι και για την ΑΕΚ, μην έχουμε αυταπάτες, παρότι όποιοι είναι τυχεροί και βρίσκονται έστω και μία φορά στους εντός έδρας αγώνες της δεν μετανιώνουν ούτε για ένα σεντ από όσα έδωσαν, οι τιμές είναι υψηλές για μία εποχή σαν τη δική μας. Αλλά, αποδεικνύεται πως η ποιότητα και η προσδοκία έντονου θετικού αποτελέσματος μπορούν να προσελκύσουν πολλούς πελάτες και με σχετική σταθερότητα.

Η πράξη, και μόνο αυτή..., θα δείξει αν δικαιώνονται οι επιλογές των ΠΑΕ. Και για τη Lady Hope αυτό είναι κάτι που φαίνεται σε μάκρος χρόνου. Γιατί λεφτά για υψηλές τιμές στα διαρκείας για μία τριετία μπορούν να βρουν οι περισσότεροι. Για παραπάνω όμως; Το θέμα είναι πως τείνουν να διαμορφώνονται και να παγιώνονται συνθήκες, κατά τις οποίες η λεγόμενη ποιότητα ζωής θα αφορά σε ολοένα και λιγότερους ανθρώπους. Οι υπόλοιποι σιγά σιγά θα πρέπει να επιλέξουν αν αποδέχονται τις εξελίξεις και να συμβιβάζονται με τα υποκατάστατα. Να εθίζονται ακόμα και στην αλλαγή συνηθειών. Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα δεν μας ξεγελάει τόσο εύκολα...

Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί όλους και δεν το περιορίζω φυσικά μόνο στα ποδοσφαιρικά είναι ένα: Υπάρχει επιστροφή; Όλες αυτές οι ανατιμήσεις (προς τα πάνω) θα σταματήσουν νωρίς; Θα μειωθούν οι τιμές; Θα υπάρξουν δουλειές; Θα αυξηθούν τα μεροκάματα; Ποιες δυνάμεις θα πάρουν το πάνω χέρι στην αγορά; Θα αναπτυχθούν οργανωμένες αντιστάσεις κοινωνικής διεκδίκησης με απτές προοπτικές για καθοριστικές νίκες σε διάφορους τομείς αντιπαραθέσεων; Η ζωή θα πάψει να είναι «για μηχανές που τρέχουν όλη μέρα ίσα ίσα για να τα βγάζουν πέρα»; Οι απαντήσεις όχι στις οθόνες μας, αλλά στην πραγματική ζωή. Τις ξέρει κανένας; Δυστυχώς, όχι. Ή μήπως ευτυχώς, γιατί μόνο έτσι έχει αρκετές πιθανότητες το (προοδευτικό-ριζοσπαστικό) απροσδόκητο; Για να δούμε...

ΥΓ. Ο καθένας από εμάς που ανήκει σε ένα υποσύνολο με κοντινές κοινές απόψεις καλό είναι να κάνει μία σύντομη υλική και διανοητική «βόλτα» σε άλλα υποσύνολα που έχουν διαφορετικές αντιλήψεις. Αν αντέξεις κάτι ακόμα και εντελώς ξένο σε σένα και στο δικό σου αξιακό κώδικα, τότε μόνο μπορείς να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις (και για σένα)...