Ο φετινός Μάιος αποδεικνύεται αρκετά πυκνός και αρκούντως ρηχός. Το έχουμε ξαναπεί από αυτές τις στήλες. Οι εκλογές δεν θα φέρουν θαύματα, παρά το ότι τα ακροατήρια είναι καλά εκπαιδευμένα σε υποσχέσεις, μαγικά και αυλές των θαυμάτων.
Και ενώ η πραγματικότητα, στα πιο σημαντικά, δείχνει αρκετά σύνθετη, οι πολιτικές απαντήσεις δείχνουν απλές και εύκολες, σε βαθμό που κάποιος θα νόμιζε ότι πράγματι συντελούνται και θαύματα. Βέβαια, τα παραπάνω δεν ανοίγουν προοπτική διακυβέρνησης της χώρας, προς όφελος της χώρας και των κατοίκων της.
Τα σύνθετα διαρθρωτικά προβλήματα και οι στρεβλώσεις της οικονομίας θα θέσουν ξανά τα όριά τους μετά τις εκλογές. Το πρόβλημα του φθίνοντος και γηράσκοντος πληθυσμού θα παρουσιαστεί με τη μορφή της έμμονης δημογραφικής κρίσης. Με τη σειρά της, αυτή η κρίση θα έχει άμεσες συνέπειες στις εισφορές, στα ασφαλιστικά ταμεία, στο ίδιο το εργατικό δυναμικό της χώρας, στις μελλοντικές συντάξεις, στο σύστημα υγείας κ.ο.κ.
Το θέμα του χρέους υπάρχει και επανεμφανίζεται κατά καιρούς καθώς εκλείπει η δημοσιονομική χαλαρότητα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχωράει σε νέους κύκλους αύξησης των επιτοκίων της. Το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας είναι προβληματικό.
Η ενεργειακή κρίση είναι παρούσα και θα συνεχίσει να είναι, εφόσον δεν εκλείπουν οι συνθήκες που τη δημιουργούν. Η κλιματική αλλαγή δείχνει τα όρια της παγκόσμιας παραγωγής και του εμπορίου. Αρκετοί διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν, επαναλαμβάνουν, προτείνουν. Το ίδιο και ποικίλες μη κυβερνητικές οργανώσεις και διάφορα διεθνή παρατηρητήρια.
Τα πράγματα, τόσο για την Ελλάδα όσο και για το διεθνές περιβάλλον στο οποίο ζει η Ελλάδα, δεν είναι όπως τα δείχνει η κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά μίντια. Και τα θαύματα δεν αποτυπώνονται μόνον στα οικονομικά στοιχεία. Αποτυπώνονται στους κοινωνικούς δείκτες ικανοποίησης του πληθυσμού.
Μπορεί να είναι υποκειμενική η μέτρηση συναισθημάτων, είναι ωστόσο χρήσιμο συμπλήρωμα σε πιο αντικειμενικά δεδομένα κατά τη σύγκριση της ποιότητας ζωής μεταξύ των χωρών. Λόγου χάρη, όταν ζητήθηκε να βαθμολογήσουν τη γενική τους ικανοποίηση από τη ζωή σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10, οι άνθρωποι των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ έδωσαν κατά μέσο όρο βαθμό ικανοποίησης 6,7.
Ωστόσο, ο βαθμός ικανοποίησης δεν κατανέμεται ομοιόμορφα στα μέλη του ΟΟΣΑ. Ορισμένες χώρες -Κολομβία, Ελλάδα, Κορέα, Πορτογαλία και Τουρκία- έχουν σχετικά χαμηλό επίπεδο συνολικής ικανοποίησης από τη ζωή, με μέσο όρο βαθμολογίας κάτω από το 6.
Αποκωδικοποιεί το πολιτικό σύστημα τις ουρές των ανθρώπων για την προσκύνηση μιας εικόνας; Τι να ζητούν άραγε από τις θαυματουργές επιδράσεις της; Τι να θέλουν για τη σωτηρία της ψυχής τους; Κατά την ίδια περίπου αναλογία, τι θα μπορούσε να προσδοκά η χώρα από μια εικονοποιία που θα την κατέτασσε σε υψηλότερες βαθμίδες στα σκορ των διεθνών κατατάξεων;
Σε αυτά, και σε άλλα πολλά, δεν απαντά η προεκλογική φούρια. Απαντάει η πόλωση προσδοκιών. Ο Μάιος κινδυνεύει να γίνει συμβολικός αποχαιρετισμός της άνοιξης που χάνουμε.
Αυτό που περιέγραφε ο Ούρλιχ Μπεκ με την «κοινωνία της διακινδύνευσης», ήταν οι νεοφυείς κίνδυνοι που κατασκευάζει η σύγχρονη κοινωνία για τον εαυτό της. Και αυτοί οι κίνδυνοι, βρίσκουν την επιτομή τους στην περίπτωση της Ελλάδας. Ενώ η πραγματικότητα είναι υψηλά σύνθετη -μάλιστα, σε ορισμένα σημεία απειλητική- οι κυβερνητικές πρακτικές δείχνουν να την αγνοούν.
Αυτό και μόνον, θα έπρεπε να αποκωδικοποιηθεί ως εκ των προτέρων πολιτική αδιαφορία. Και ενώ στο σημείο αυτό όλοι αντιλαμβάνονται ότι καλό θα ήταν να άνοιγε μια προοπτική συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων για τα επόμενα δύσκολα χρόνια, οι πολιτικές δυνάμεις υπονομεύουν, εργαλειοποιούν και καίνε μια τέτοια προοπτική. Ετσι ακόμα και η «κουλτούρα συνεργασίας» γίνεται, εκτός από πρόσθετο σύνθημα, ένας ασκός που εσωκλείει όλες τις δυναμικές που ροκανίζουν και υπονομεύουν κάθε προοπτική συνεργασίας ή γίνονται κάτι σαν άπιαστο όνειρο.
Εντωμεταξύ, η προεκλογική περίοδος συνεχίζεται με ρουσφετολογικές προκηρύξεις, π.χ.,για θέσεις Διευθυντών σε νοσοκομεία -με κυβερνητική αναστολή κανονικών διορισμών-, με πολλές κυβερνητικές υποσχέσεις και ομηρείες μεγάλων ομάδων· με τακτοποιήσεις ημετέρων της τελευταίας στιγμής και με άνισες μεταχειρίσεις των υποψηφίων και ρηχές δικαιολογίες.
Ο «υπηρεσιακός» Ακης Σκέρτσος δήλωσε άγνοια για τις προεκλογικές μετακινήσεις του κ. Μητσοτάκη με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο, με δαπάνες των φορολογουμένων. Την ίδια στιγμή περικόπτονται οι δαπάνες μετακίνησης των μαθητών που φοιτούν στα Πρότυπα σχολεία της Αττικής. Αλλά εάν οι μεροληψίες, οι άνισες μεταχειρίσεις και οι ρηχές δικαιολογίες βάζουν όρια, αποτυπώνουν τις απανωτές μελλούμενες αποτυχίες. Και η χώρα δεν αντέχει να βιώνει «επιτυχίες» στα χαρτιά και μια πραγματικότητα που εκτονώνεται στα ψέματα, τα ευχολόγια και τα «τζάμπα δείπνα»- που η κυβέρνηση τα κόβει από τους άλλους για να καλεί μόνον τον εαυτό της.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας