Για άλλη μια φορά στο «Ελλαδιστάν» ένας θεσμός που υπολειτουργεί πλήρως παρουσιάζεται ως χώρος που επιτελείται κοινωνικό και θαυμαστό έργο.
Σε μεγάλη «έγκριτη» εφημερίδα γίνεται λόγος για θαύμα εντός της δομής «Σπίτι του Παιδιού» (υπό την ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης), που είχε ως αποτέλεσμα ένα σεξουαλικά κακοποιημένο παιδί 3μισι ετών που έπασχε από αλαλία, λόγω της κακοποίησης που υπέστη, ύστερα από μόλις τρεις συνεδρίες με τη συγκεκριμένη ψυχολόγο, που εκθειάζει το εν λόγω άρθρο, να βρει και πάλι τη λαλιά του!
Ποιος Ιησούς από τη Ναζαρέτ, όταν οι δομές του κράτους έχουν στο δυναμικό τους θαυματουργούς! Αλλη μια κατάκτηση των «αρίστων»!
Ο χώρος που τα παιδιά ανοίγουν την ψυχή τους σχετικά με την κακοποίηση που έχουν βιώσει θυμίζει -αναφέρει η ψυχολόγος- «καλοφροντισμένο παιδικό δωμάτιο» με παιχνίδια, παραμύθια, μπογιές και ό,τι άλλο παραπέμπει στην παιδική ηλικία, αλλά όχι στην ίδια την ουσία του τόσο σοβαρού έργου που θα έπρεπε να επιτελείται στον συγκεκριμένο χώρο.
Αραγε αρκεί η «διακόσμηση του δωματίου» για την αξιολόγηση των παιδιών ή είναι απαραίτητη η επιστημονική γνώση και η εφαρμογή των διεθνώς έγκυρων πρωτοκόλλων και συνεντεύξεων, που σπάνια εφαρμόζονται και ακολουθούνται στο «Σπίτι του Παιδιού»;
Η Ελληνική Ψυχιατροδικαστική Εταιρεία τονίζει ότι «η εξειδικευμένη εκπαίδευση των ψυχολόγων ή/και των ειδικών πραγματογνωμόνων, η τήρηση της επαγγελματικής ακεραιότητας και ο σεβασμός στη δεοντολογία είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της αξιοπιστίας του θεσμού και την προστασία της κοινωνίας γενικότερα».
Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι οι ελλιπείς διαδικασίες συνέντευξης καθιστούν δύσκολο τον εντοπισμό πραγματικής σεξουαλικής κακοποίησης. Στην προσπάθεια, λοιπόν, να ελαχιστοποιηθούν τόσο οι ψευδείς ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ή ασέλγειας όσο και η άρνηση αποδοχής και ανάκλησης της σεξουαλικής κακοποίησης, είναι ανάγκη να υπερτονιστεί η σημασία της σωστής προσέγγισης και κατάλληλης συνέντευξης με τα παιδιά (Lamb, 1995).
«Η εκτίμηση των ισχυρισμών ενός παιδιού για πιθανή σεξουαλική του κακοποίηση ή ασέλγεια έχει τη δική της μεθοδολογία και εκπαίδευση, στοχεύοντας στη μείωση των κινδύνων παρερμηνειών και λαθών, ενώ η διερεύνηση της αξιοπιστίας των μαρτυρικών καταθέσεων που προέρχονται από ανηλίκους είναι ύψιστης σημασίας» (Βούρδας, 2010).
Είναι γεγονός πως διεθνώς οι επιστήμονες, έχοντας επίγνωση των κινδύνων, προτρέπουν τους ειδικούς που ασχολούνται με αυτά τα τόσο ευαίσθητα θέματα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, γιατί η η αποτυχία στο έργο αυτό οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα. που προκαλούν αμφιβολίες και, κυρίως, υπονομεύουν την προστασία των παιδιών, θυμάτων ή μη σεξουαλικής κακοποίησης αλλά και οδηγούν αθώους στη φυλακή.
Η ψυχολόγος γύρω από την οποία έχει γραφτεί το άρθρο εκφράζει τον προβληματισμό της για τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται σε τέτοιες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, τα οποία ξεπερνούν τη γραμμή της αναγκαίας ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Καλώς ανησυχεί η ψυχολόγος, ίσως θα έπρεπε να την απασχολεί περισσότερο η επιστημονική αξιολόγηση των παιδιών, έτσι ώστε να μην αυξάνουμε γεωμετρικά ενόχους.
Οφείλει ως επαγγελματίας να γνωρίζει ότι τα παιδιά μπορεί να καταφύγουν σε ψεύτικες αποκαλύψεις για μια σειρά από λόγους. Παραλείπει, όμως, να αναφερθεί στο κατά πόσον προβληματικό είναι η ίδια να συζητά, σαν «να βρίσκεται σε καφενείο», στοιχεία υποθέσεων κακοποίησης ανηλίκων με ανακριτές, εκφέροντας άποψη για την ποιότητα και το επίπεδο των γνώσεων άλλων συναδέλφων της.
Να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό στην ψυχολόγο τον διάλογο που είχε με ανακρίτρια εις βάρος άλλου συναδέλφου. Μήπως το γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης μπορεί να μας ενημερώσει, μια και απαξιοί να μας απαντήσει για την καταγγελία κατά της ψυχολόγου, που ο δικαστικός επιμελητής, στις 17/1/2022, παρέδωσε στο γραφείο του; 'Η μήπως ο κ. Φ.Β., προϊστάμενος των Αυτοτελών Γραφείων Προστασίας Ανηλίκων Θυμάτων «Σπίτι του Παιδιού», θα ευαισθητοποιηθεί σε μια απάντηση;
Θα αναρωτηθεί κανείς, ο ρόλος του συμβούλου ή/και του ψυχολόγου μήπως χρειάζεται, πέρα από χαρτιά, πτυχία και στείρες γνώσεις, και μια ευρύτερη αντίληψη και ικανότητα διαχείρισης των προσωπικών συναισθημάτων αλλά και ενσυναίσθησης και ανθρώπινης προσέγγισης; Εξάλλου πώς θα εμπιστευτείς να ανοίξεις την ψυχή σου σε έναν ειδικό που υποχρέωσή του είναι να σε ακούσει χωρίς να σε κρίνει, όταν εκείνος αναλώνεται σε κριτική προς ανθρώπους που επιτελούν το ίδιο έργο με αυτόν;
Ενα «φωτεινό» δωμάτιο, λοιπόν, όπου γίνονται σκοτεινές αποκαλύψεις κακοποιημένων παιδιών, για να εκπέμπει φως, πρέπει αυτοί που το απαρτίζουν να απέχουν από το σκοτάδι των προκαταλήψεων, της κριτικής και της αντιπαλότητας προς τους άλλους.
*Δρ, επ. καθ. Πανεπιστημίου Αθηνών, δικαστική ψυχολόγος - πραγματογνώμονας, ψυχολόγος - κοινωνιολόγος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας