Τις μέρες αυτές κλείνουν είκοσι χρόνια από την -υπό την ηγεσία του Γαλλογερμανικού Αξονα- προσπάθεια στρατηγικής χειραφέτησης της Ε.Ε. με αφορμή την επικείμενη τότε εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ. Με τα σημερινά δεδομένα η απόφαση των Σιράκ - Σρέντερ προβάλλει ως η Χαμένη Ανοιξη της Ευρώπης.
Από μόνη της η χρονολογική εξέλιξη της κρίσης φωτίζει κάποιες σταθερές της Διατλαντικής Σχέσης που είναι επίκαιρες σήμερα, ένα χρόνο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και σε μια στιγμή στην οποία ο Μπάιντεν ακολουθεί μια επιθετική πολιτική επαναπατρισμού της βιομηχανικής παραγωγής ως μια παραλλαγή τού «Πρώτα η Αμερική» του Τραμπ, όπως προκύπτει από την ομιλία του στο Κογκρέσο:
● Πρώτον, η ανταρσία των Σιράκ - Σρέντερ απέναντι στις ΗΠΑ έγινε δυνατή, αφού προηγουμένως κατέστη εφικτός ένας διμερής συμβιβασμός Παρισιού – Βερολίνου ως προς την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία τερμάτισε την ψυχροπολεμική αντιπαράθεση Σιράκ - Σρέντερ για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης που είχε πάρει δραματικές διαστάσεις στη Σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας τον Δεκέμβριο του 2002.
● Δεύτερον, η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο άρχισαν τετραμερή διαβούλευση με στόχο την αμυντική χειραφέτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ένα σαφές μήνυμα ότι θα παρακάμψουν την απαιτούμενη ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων με τη δημιουργία πρώτης ταχύτητας, σκληρού πυρήνα ή και συνασπισμού προθύμων.
● Τρίτον, τα παραπάνω ήταν η πρώτη σκληρή απάντηση των μανιφέστων στήριξης της πολιτικής Μπους από τη Βρετανία του Μπλερ, αλλά και από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που μόλις είχαν διασφαλίσει στη Σύνοδο Κορυφής της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο του 2002 την πλήρη ένταξή τους στην Ε.Ε. την 1/5/2004.
● Τέταρτον, οι Σιράκ - Σρέντερ ανακοίνωσαν ότι θα συναντώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα με τον Πούτιν για να ανταλλάσσουν απόψεις για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια.
Εξυπακούεται ότι το Ιράκ το 2002 και η Ουκρανία το 2022 δεν είναι συγκρίσιμες κρίσεις όμως προσφέρονται η πρώτη με τη συνοχή και αποφασιστικότητα του Γαλλογερμανικού Διδύμου και η δεύτερη με την απουσία του για την απαρίθμηση των προϋποθέσεων ενεργής ευρωπαϊκής συμβολής στη διαχείριση κρίσεων:
■ να προϋπάρχει κοινό όραμα για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης
■ να καταστεί σαφές ότι υπάρχει μια oμάδα κρατών-μελών της Ε.Ε. αποφασισμένη να παρακάμψει την ενότητα των 27 στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή που λίγο διαφέρει από την εκκωφαντική απουσία μιας κοινής ευρωπαϊκής στρατηγικής για κρίσεις και συγκρούσεις στις οποίες διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα της Γηραιάς Ηπείρου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας