Κατά τη δεκαετία του ’80, ως προπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, μεταξύ των μαθημάτων επιλογής ήταν και ένα που είχε τον τίτλο «Γιατί αποτυγχάνει το κράτος;». Ομολογώ πως τότε, εκείνη την εποχή, ενώ ενδιαφερόμουν περισσότερο για τις έννοιες και τις ιδέες της πολιτικής φιλοσοφίας, επέλεξα αυτό το σεμινάριο στο πλαίσιο της εφαρμοσμένης πολιτικής φιλοσοφίας.
Μετά από χρόνια, σήμερα, τι διαπιστώνω; Διαγιγνώσκω ότι η «αποτυχία του κράτους» στις συνθήκες της ελληνικής πολιτικής κοινωνίας είναι ένα αδιαμφισβήτητο πραγματολογικό δεδομένο. Το «επίδομα τροφίμων» (το επονομαζόμενο σε άπταιστα ελληνικά και food pass!) αποδεικνύει πώς και γιατί το κράτος επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη κατέρρευσε!
Εάν πράγματι η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραδέχεται ότι εκατομμύρια νοικοκυριά, για να αντιμετωπίσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους σε τρόφιμα, χρειάζονται την κρατική ενίσχυση, αυτό δεν μπορεί να μετράται στη λογική των επιδομάτων.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Η ελληνική κοινωνία σε όλα τα επίπεδα συγκροτήσεώς της και λειτουργίας της (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, αισθητικό κ.ά.) εδώ και χρόνια (μετά το ξέσπασμα της δημοσιονομικής κρίσης) αντιμετωπίζει εγγενή προβλήματα ορθολογικού πολιτικού προσανατολισμού της. Βρισκόμαστε στο έτος 2023 και σύμφωνα με την κυβερνητική πρωτοβουλία του food pass όλα αυτά τα προβλήματα διά μαγείας θα λυθούν! Θα φτάσουμε, όμως, στον Αύγουστο του 2023 και τότε όλοι μας (πολιτικοί και πολίτες) θα διαπιστώσουμε ότι ο φαύλος κύκλος του καπιταλισμού θα έχει ήδη πνίξει την ελληνική κοινωνία. Η μοναδική πλουτοπαραγωγική πηγή στην κοινωνία μας είναι τελικά ο τουρισμός με όλες τις εκδοχές του. Οπότε, τότε, τον Αύγουστο εννοώ, ο Μητσοτάκης θα κάνει τον πολιτικό ισολογισμό του κατόπιν εορτής (δηλαδή μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές!).
Οι απανωτές κρίσεις (δημοσιονομική, πανδημική, ενεργειακή, διατροφική κ.ά.) έχουν αφήσει τα αποτυπώματά τους στο σώμα και στην ψυχή της ελληνικής κοινωνίας. Στη δεκαετία της περιώνυμης δημοσιονομικής κρίσης (2008-2018) η ελληνική πολιτική κοινωνία «μεταμορφώθηκε» σε μια κοινωνική οντότητα που θα έπρεπε να απολογείται μπροστά στον «Πύργο των Βρυξελλών» για τον τρόπο που ζει και για τις δυνάμεις της που την εκφράζουν πολιτικά και πνευματικά.
Ακολούθησε η πανδημική κρίση των τριών ετών (2019-2022) και η ελληνική πολιτική κοινωνία χωρίς πολιτική ηγεσία θρήνησε θύματα επί θυμάτων. Ακόμη δεν έχουν δημοσιευτεί τα στοιχεία από τα ελληνικά ερευνητικά κέντρα σχετικά με τους θανάτους ανθρώπων σε καθεστώς εγκλεισμού ή σε επίπεδο ελευθερίας.
Το πολιτικό μάθημα για τη δημοκρατία μας από την πανδημική κρίση ονομάζεται σκάνδαλο υποκλοπών και παρακολουθήσεων. Θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω το εξής πολιτικό πρόβλημα στην κοινωνία μας. Πώς και γιατί η κατεξοχήν δημοκρατική πολιτική κοινωνία μας στην Ελλάδα παρακολουθεί με «πολιτική απάθεια» όλα όσα συμβαίνουν σήμερα. Το πολιτικό σκάνδαλο των υποκλοπών «μεταφράστηκε» από τον Μητσοτάκη σε πανδημικό σύνδρομο παρακολουθήσεων.
Τελικώς, επειδή ο Μητσοτάκης, όπως εξάλλου ο ίδιος ο τεχνοκρατικός μηχανισμός του, έχει καταστήσει την ελληνική πολιτική κοινωνία «νεοφιλελεύθερη αποικία», δεν απέμεινε παρά μία πολιτική και συνταγματική πράξη: δηλαδή το «επίδομα τροφίμων».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας