Τον περασμένο Ιανουάριο, εκατομμύρια κόσμου ανά την υφήλιο αναφώνησαν «Je suis Charlie», καταδικάζοντας τις αιματηρές επιθέσεις του ISIS στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo.
Εξι μήνες μετά, τριάντα δύο ακτιβιστές χάνουν τη ζωή τους μετά από βομβιστική επίθεση σε πολιτιστικό κέντρο στην πόλη Σουρούτς της Τουρκίας και την ευθύνη για το χτύπημα αναλαμβάνει ξανά το ISIS. Πόσοι από εμάς αναφωνήσαμε: Είμαι η Nazlı, είμαι η Nuray, είμαι ο Murat, είμαι ο Alper, είμαι ο Ali;
Πάνω από 300 άτομα, μέλη της Ομοσπονδίας Συλλόγων Σοσιαλιστικών Νεολαίων, είχαν συγκεντρωθεί στο Suruç προκειμένου να συζητήσουν για την ανοικοδόμηση του πρόσφατα απελευθερωμένου Κομπάνι.
Ανάμεσα στα σχέδιά τους ήταν και η κατασκευή βιβλιοθήκης στη μνήμη του 14χρονου Berkin Elvan, του παιδιού που έχασε τη ζωή του ύστερα από χτύπημα αστυνομικού τον Ιούνιο του 2013 στην Τουρκία.
Φευ. Τα σχέδια πυρπολήθηκαν στο όνομα μιας ακατονόμαστης ισλαμικής δικτατορίας.
Τέσσερις μέρες μετά την τραγωδία, η τουρκική κυβέρνηση με σημαία «τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας», πραγματοποίησε δεκάδες αεροπορικές επιδρομές στο βόρειο Ιράκ οι περισσότερες από τις οποίες επικεντρώθηκαν στους Κούρδους μαχητές του PKK.
Κάποιες (λίγες) από αυτές είχαν ως στόχο και το Ισλαμικό Κράτος. Εντούτοις, τα στοιχεία που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες κάνουν λόγο για πάνω από 250 νεκρούς Κούρδους αντάρτες και εκατοντάδες τραυματίες.
Το λιγότερο φρίκη και οργή προκαλούν οι εικόνες από τον σφαγιασμό Κούρδων αμάχων, ανάμεσά τους έγκυοι γυναίκες και παιδιά, όπως και το βίντεο που δείχνει τριάντα άντρες (ενδεχομένως Κούρδους εργάτες), δεμένους με χειροπέδες, να δέχονται απειλές από έναν Τούρκο διοικητή της αστυνομίας ή του στρατού.
Φαίνεται πως ο πρόεδρος Ερντογάν, ο αρχιτέκτονας της καταστροφής της Τουρκίας, όπως τον χαρακτηρίζει ο καθηγητής Cengiz Aktar σε πρόσφατο άρθρο του στη Zaman, με την... πολύτιμη βοήθεια του ΝΑΤΟ και της Αμερικής, βρίσκεται στην αρχή ενός επικίνδυνου πολιτικού εκτροχιασμού, μιας αδιαμφισβήτητα πολεμικής πολιτικής, η οποία δεν έχει ως στόχο την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά την επιβολή μιας τρομοκρατίας που θα εξυπηρετεί τους σκοπούς του.
Η θερινή ραστώνη φαίνεται πως έχει ατονήσει τα αντανακλαστικά μας ως αλληλέγγυων πολιτών, που μάχονται για την ειρήνη, τον αλληλοσεβασμό και την (αυτονόητη) αποδοχή της διαφορετικότητας.
Η περίφημη παγκόσμια κοινότητα αφυπνίζεται κατά περίπτωση, ενδιαφέρεται κατά περίσταση και στην προκειμένη αγρόν ηγόραζε.
Αλλιώς, θα φώναζε με δύναμη: είμαστε οι τριτοετείς φοιτήτριες Νομικής, Nuray και Nazlı.
Είμαι ο 20χρονος Alper, φοιτητής Φιλοσοφίας, που ήθελε να ονομάσει την κόρη του Gece (Νύχτα).
Είμαι ο 19χρονος Ali, που λίγες μέρες πριν πεθάνει έγραφε στον λογαριασμό του στο twitter: «Εμείς θα ανοικοδομήσουμε το Κομπάνι, ενάντια στους δολοφόνους και τους συνεργάτες τους».
Η επιστολή δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στη στήλη «Ελεύθερη έκφραση»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας