Στις αρχές Σεπτεμβρίου σημειώθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο βίαιες κοινωνικές διαμαρτυρίες για την ακρίβεια, με κύριο χαρακτηριστικό τον αχειραγώγητο από κόμματα και συνδικάτα χαρακτήρα τους.
Το θέμα σκιάστηκε από τον μιντιακό κουρνιαχτό του θανάτου και της κηδείας της βασίλισσας Ελισάβετ.
Ακολούθησε μια δεύτερη μετά τις διαμαρτυρίες μομφή στην Τρας, αυτή των αγορών, οι οποίες προφανώς προεξοφλούν ότι η οικονομική της πολιτική οδηγεί τη χώρα σε αχαρτογράφητη περιοχή.
Την ώρα που επιβάλλεται ο ρεαλισμός χωρίς ιδεολογικές εμμονές και παρωπίδες, η Τρας επιλέγει μια ολική επαναφορά του θατσερισμού και κυρίως, προαναγγέλλει μικρότερο κράτος και λιγότερους φόρους.
Η Τρας, αλλά και η ευρωσκεπτικιστική πλειοψηφία που κυριαρχεί στο Συντηρητικό Κόμμα δεν μπορούν ή δε θέλουν να ερμηνεύσουν τα σήματα κινδύνου που εξέπεμπε η κοινωνία από το 2014.
Συμπιεσμένη από τη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική των Συντηρητικών στην περίοδο 1979-1997 και διαψευσμένη από τη διακυβέρνηση των Εργατικών στην περίοδο 1997-2010, μια μερίδα της βρετανικής κοινωνίας επέλεξε την ψήφο διαμαρτυρίας και ανέδειξε στις ευρωεκλογές της άνοιξης του 2014 πρώτο κόμμα το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου του Φάρατζ.
Η δεύτερη προειδοποίηση ήλθε λίγους μήνες αργότερα, όταν στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκοτίας το 45% ψήφισε υπέρ της απόσχισης.
Οι Σκοτσέζοι δε θυμήθηκαν ξαφνικά τη Μαρία Στιούαρτ και το ένδοξο παρελθόν τους, αλλά την καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας τους από τη Θάτσερ.
Έτσι, η χώρα που για έναν και πλέον αιώνα ήταν εκλογικό φέουδο των Εργατικών, είναι πολύ πιθανό να οδηγηθεί σε νέο δημοψήφισμα με απρόβλεπτες εξελίξεις που θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το σκληρό Brexit που έφερε τον Τζόνσον στην Ντάουνινγκ Στριτ δημιούργησε σε κάποια κοινωνικά στρώματα την ψευδαίσθηση ότι όταν η χώρα ανακτήσει την κυριαρχία της θα μπορέσει να εκτονώσει τον κοινωνικό αναβρασμό συνθέτοντας νέες ισορροπίες.
Το σκληρό Brexit υλοποιήθηκε και οι ψηφοφόροι είναι έτοιμοι να φωνάξουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Το κυβερνών Συντηρητικό Κόμμα δεν έχει καμιά στρατηγική για την επόμενη μετά το Brexit μέρα, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση παραπαίει ανάμεσα στην αναδίπλωση στο αριστερό παρελθόν και στον ξεθυμασμένο μπλερισμό.
Η κρίση που πυροδοτήθηκε από τη μοιραία επιλογή του Κάμερον το 2014 να εγκλωβίσει τη χώρα του και το κόμμα του στο δημοψήφισμα, όχι μόνο δεν έχει εκτονωθεί, αλλά δεν έχει καν κορυφωθεί…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας