Το περασμένο Σαββατοκύριακο τακτοποίησα την αποθήκη του σπιτιού. Κυρίως τον χώρο όπου αποθηκεύουμε τα ξύλα για τον χειμώνα. Αυτά χωρίστηκαν σε τρεις στοίβες· στα πολύ χοντρά –τα λεγόμενα κουτούκια–, στα μεσαία και στα λεπτά, που χρησιμοποιούμε για το προσάναμμα της φωτιάς. Ακολούθησε το κουβάλημα ξύλων από το κτήμα. Αυτά ήταν κάποιες γέρικες αγριαχλαδιές που δεν επιδέχονταν μπόλιασμα και κλαδιά ελιάς που έσπασαν προς το τέλος της άνοιξης. Το απόθεμα καυσόξυλων μεγάλωσε, αλλά δεν είναι αρκετά ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες θέρμανσης του σπιτιού.
Πάνω κει ακούω τον αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών, κ. Πέτσα, να λέει: «Είναι λαϊκισμός όταν αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα. Χρειάζεται να δείχνουμε μια προσαρμογή. Όποιος αρνείται να προσαρμοστεί, δυστυχώς πεθαίνει. Η πορεία όλων μας εξαρτάται από το πόσο προσαρμοζόμαστε στις δύσκολες συνθήκες». Ένιωσα σύγκρυο, αν και η θερμοκρασία είναι ακόμα υψηλή. Όχι, δεν εννοούσα αυτό, αλλά κάτι άλλο, πρόσθεσε ανερυθρίαστα. Κατόπιν, εκ των υστέρων, ζήτησε συγγνώμη, αλλά κι αυτή ήταν μπουρδουκλωμένη. Τι λέει ο στόμας του, που λένε κι οι λαϊκοί άνθρωποι. Γνωρίζουμε, αντιλαμβανόμαστε, ότι διανύουμε μια δύσκολη περίοδο. Η κρίση είναι πολύπλευρη, έντονη και διαρκής. Πιεζόμαστε, ποικιλοτρόπως, για πάνω από δέκα χρόνια. Η ζωή μας, η καθημερινότητά της, ανατράπηκε. Λέγαμε στα παιδιά και στους μαθητές μας στο σχολείο ότι ζούμε καλά, ικανοποιητικά, όταν μας ρωτούσαν για προηγούμενες δύσκολες περιόδους της κοινωνίας μας. Γνωρίσαμε, ζήσαμε και ζούμε μέσα στη νέα πραγματικότητα· για πολλούς είναι άσχημη, για κάποιους ζοφερή. Προσπαθούμε, αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε, λέμε «κι αυτό θα περάσει» ή «έχει ο Θεός» καταπώς γράφουν τα παλιά κεντητά κάδρα. Όμως κάποιοι απ’ αυτούς που διαχειρίζονται την εξουσία, την καθημερινότητα και τη ζωή μας μάλλον δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Νομίζουν ότι συμμετέχουν σε επιτραπέζιο ή τηλεοπτικό παιχνίδι, που μετά το τέλος της παρτίδας όλα θα πάνε καλά.
Πόσο ακόμα να προσαρμόσουμε τη ζωή μας; Όταν είσαι άνεργος, μικροσυνταξιούχος, χαμηλόμισθος, ήδη έχεις υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής σου. Πώς να προσαρμοστεί ο νέος, πώς να φτιάξει οικογένεια, να ανοίξει σπιτικό; Ναι, όλες οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά τώρα έχουμε φτάσει στο μη παρέκει. Ζούμε σε έναν ακήρυχτο πόλεμο, με όλες τις απώλειες που φέρνει.
Ετοιμάζομαι να πάω για κόψιμο ξύλων. Αυτή τη φορά θα χρησιμοποιήσω πριόνι χειρός –αναλογικό το λέει ο γιος μου– και τσεκούρι, μεταλλικό όχι λίθινο. Προσαρμόζομαι στα λόγια του κ. υπουργού, γιατί η βενζίνη, ως καύσιμο του αλυσοπρίονου, είναι ακριβή. Σκέφτομαι να βρω κι ένα γαϊδουράκι για το κουβάλημα των ξύλων. Μόνο που δεν έχω χώρο για στάβλο, εδώ στη μικρή μας πόλη.
* συγγραφέας, διδάκτωρ Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας