Ο Μπόρις Τζόνσον, είτε αναγκαστεί να φύγει από την Ντάουνινγκ Στριτ είτε όχι, κινδυνεύει να περάσει στην Ιστορία ως πρωθυπουργός της μιας χρήσεως.
Ως ο ηγέτης των Συντηρητικών ο οποίος τεσσεράμισι χρόνια μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016 κατόρθωσε να υλοποιήσει την εντολή των ψηφοφόρων για το Brexit.
Ετσι κέρδισε και τις πρόωρες εκλογές ως ο υποψήφιος που δεσμεύτηκε να πετύχει εκεί που απέτυχε η προκάτοχός του Τερέζα Μέι, στην υλοποίηση δηλαδή της λαϊκής εντολής.
Ενα χρόνο μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. αποδεικνύεται ότι ο Τζόνσον όπως και οι προκάτοχοί του, Μέι και Κάμερον, δεν μπορούν να διατυπώσουν μια εναλλακτική στρατηγική για τη μετά Brexit θέση της χώρας στους ευρωπαϊκούς αλλά και στους παγκόσμιους συσχετισμούς.
Η Βρετανία μέχρι να την εγκλωβίσει ο μοιραίος Κάμερον στο δημοψήφισμα, παρά την αυτοεξαίρεσή της από την ΟΝΕ που κατοχύρωσε στο Μάαστριχτ, πρωταγωνιστούσε στις ευρωπαϊκές εξελίξεις:
● Το 2008 ο Γκόρντον Μπράουν ήταν παρών στην πρώτη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης στο Παρίσι και πρότεινε κοινή θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ε.Ε.
● Τον Ιούνιο του 2005 ο λόγος του Μπλερ στο Ευρωκοινοβούλιο καταχειροκροτήθηκε ως μανιφέστο για την προσαρμογή της Ε.Ε. στην παγκοσμιοποίηση, ως μια ήπια διαχείριση της θατσερικής κληρονομιάς.
● Το 1998 οι Μπλερ-Σιράκ και Ζοσπέν έθεσαν τα θεμέλια μιας χειραφετημένης ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας.
Για να μην είμαστε άδικοι με τον Τζόνσον, ο σημερινός πρωθυπουργός συμπυκνώνει ανάγλυφα το διπλό αδιέξοδο των Συντηρητικών μετά την επιστροφή τους στην εξουσία το 2010. Αδιέξοδο γιατί δεν έχουν στρατηγική και όραμα ούτε εντός ούτε εκτός συνόρων.
Το Συντηρητικό Κόμμα δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να καταλάβει το μήνυμα της νίκης του Brexit και της αναβίωσης του ευρωσκεπτικισμού ως αντισυστημικής ψήφου όλων όσοι δεν έβλεπαν διέξοδο από τη σκληρή κληρονομιά της «σιδηράς κυρίας» με την εναλλαγή των δύο κομμάτων στην Ντάουνινγκ Στριτ.
Οπως δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει το δημοψήφισμα του 2014 στη Σκοτία, όπου το 45% τάχθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας όχι από νοσταλγία στη Μαρία Στιούαρτ αλλά για την περιθωριοποίηση της χώρας που έχασε τη βιομηχανία της επί Θάτσερ χωρίς το Λονδίνο να έχει να προτείνει μεταβιομηχανική στρατηγική.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας