Πολλά λέγονται και γράφονται τούτες τις μέρες ως στερνό αντίο στον Κάρολο Παπούλια, που ηγήθηκε πολλά χρόνια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας δύο πενταετίες.
Προσωπικά, τον είχα συναντήσει πολλές φορές και πάντοτε θα θυμάμαι τις ιδέες του για το μέλλον των Βαλκανίων, τις οποίες υπερασπιζόταν με θέρμη, ιδιαίτερα στα χρόνια του ψυχρού πολέμου. Ειδικότερα, μετά την κυβερνητική αλλαγή του 1981, η Ελλάδα, πρώτη φορά μεταπολεμικά με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου, επέλεξε πολιτική ανοιγμάτων στις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων, υποστηρίζοντας και το Σχέδιο για Απύραυλη Βαλκανική, που εχθρεύονταν οι Aμερικανοί.
Πρωτεργάτης εκείνης της πολιτικής ήταν ο ομοϊδεάτης και στενός φίλος του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ Κάρολος Παπούλιας. Θυμίζω ότι και η Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ στο πλαίσιο του ΟΗΕ φέρει την υπογραφή του Κάρολου Παπούλια. Συμφωνία που μπορεί να χαρακτηριστεί πρόδρομος εκείνης των Πρεσπών, είκοσι τρία χρόνια μετά, με υπογραφή Νίκου Κοτζιά.
Την ίδια χρονιά, 3-5 Ιουνίου 1995, ο ΣΥΝ είχε τολμήσει να συγκαλέσει στην Αθήνα Βαλκανικό Φόρουμ αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, με παρουσία και δύο κομμάτων από την ΠΓΔΜ, στο οποίο είχε παραστεί ως ΥΠΕΞ της Ελλάδας ο Κάρολος Παπούλιας απευθύνοντας χαιρετισμό. Παραθέτω δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Ενας από τους πιο φωτεινούς και πρωτοπόρους σοσιαλιστές των Βαλκανίων και της Ελλάδας, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, είχε εδώ και μερικές δεκαετίες υπογραμμίσει την ανάγκη να περιοριστεί ο “εθνοκεντρισμός”. Να δοθεί πρώτη προτεραιότητα σε μια βαλκανοκεντρική πολιτική, μέσα από την οποία τα έθνη και οι λαοί της περιοχής μας θα μπορέσουν να συμβιώσουν αρμονικά. Η προσωπική μου πεποίθηση και το πολιτικό μου πιστεύω είναι ότι οι εθνοκεντρικές επιλογές είναι αδιέξοδες. Αντίθετα, μια πολιτική που στηρίζεται στον “ανθρωποκεντρισμό” μπορεί να οδηγήσει σε λύσεις σταθερές».
Κατέληγε δε, με την εξής φράση: «Ο εξανθρωπισμός της πολιτικής, σε συνδυασμό με το βαλκανοκεντρικό όραμα μπορούν να δώσουν απαντήσεις στις ανελέητες προκλήσεις της εποχής μας».
Αν σκεφτούμε ότι μετεμφυλιακά το επίσημο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας ήταν ο «από Βορράν κίνδυνος», που συνεπαγόταν διώξεις ακόμα και εναντίον αριστερών δημάρχων που αποφάσιζαν αδελφοποιήσεις με ομολόγους τους των Βαλκανίων, μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα τη σημασία τόσο των πολιτικών ανοιγμάτων των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου όσο και τις ιδέες του Κάρολου Παπούλια, που παραμένουν επίκαιρες, τροφοδοτώντας σχέδια συνανάπτυξης και κοινής ασφάλειας στα Βαλκάνια.
* μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας