Οι τραγικές φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών ως απόρροια της κλιματικής κρίσης, και κυρίως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες, έχουν πλέον καταδείξει ότι ο λεγόμενος τομέας «πολιτικής προστασίας», που ουσιαστικά είναι τομέας κοινωνικής προστασίας από φυσικούς κινδύνους και ακραία φαινόμενα, οφείλει να συμπυκνώνει δράσεις που να αποτελούν πρωταρχικές και όχι δευτερεύουσες πτυχές των ασκούμενων πολιτικών ενός κράτους, διότι τα συμβάντα αυτά επηρεάζουν πλέον άμεσα τον πολίτη σε καθημερινό επίπεδο και εύλογα αξιώνουν τη δαπάνη πολλών πόρων και την εμπλοκή μεγάλου αριθμού από ειδικευμένο προσωπικό ώστε να αντιμετωπιστούν.
Συνεπώς, απαιτείται ένας ριζικός αναστοχασμός σχετικά με το τι πρέπει να θεωρείται «εξωτερική απειλή» για μια σύγχρονη κοινωνία. Σε αντίθεση με την κυρίαρχη εθνικιστική προπαγάνδα, υποστηρίζω ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται στις γειτονικές χώρες, και δεν εννοώ μόνο στους λαούς (κάτι που είναι αυτονόητο), αλλά ούτε καν στις πολιτικές ηγεσίες τους.
Υπό την έννοια αυτή, για παράδειγμα, καμία Τουρκία και κανένας «Τούρκος εχθρός» δεν θα μπορούσαν ούτε θα ήθελαν να κατακάψουν ένα εκατομμύριο στρέμματα γης, εν έτει 2021, στο πλαίσιο οποιασδήποτε υποτιθέμενης σύγκρουσης με την Ελλάδα. Η πιθανότητα πολέμου με τη γειτονική χώρα έχει στατιστικώς μηδενικά ποσοστά να επαληθευτεί, κυρίως για δύο λόγους: α) η οικονομική καταστροφή που θα συνόδευε μια τέτοια εμπλοκή θα ήταν εφιαλτική και ανυπολόγιστη, και β) κανένας διεθνής παράγοντας δεν θα ευνοούσε μια εξέλιξη που θα επέφερε τρομακτική γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή για πολλές δεκαετίες. Πέραν αυτών, προχωρώ προκλητικά την αμιγώς αντιμιλιταριστική σκέψη μου και παραπέρα: ακόμη και στην εντελώς εξωφρενική περίπτωση ενός διμερούς πολέμου, η συνειδητή επιλογή μιας ώριμης κοινωνίας θα ήταν να αντιταχθεί χωρίς στρατιωτικά μέσα, αλλά με ειρηνικές μεθόδους μαζικής ανυπακοής, που θα καθιστούσαν αδύνατη την επικράτηση του υποτιθέμενου εισβολέα. Ας μείνουμε όμως στους δύο πρώτους προαναφερθέντες λόγους.
Με βάση την παραπάνω συλλογιστική, ένα σύγχρονο προοδευτικό κράτος, που θα αποφάσιζε π.χ. να ασπαστεί την ειρηνιστική φιλοσοφική θεώρηση ενός Μπέρτραντ Ράσελ αντί για το γνωστό παράλογο δόγμα των Ρωμαίων ιμπεριαλιστών (που έλεγαν ότι «αν θέλεις ειρήνη, ετοίμαζε πόλεμο!»), θα θέσπιζε ένα χρονοδιάγραμμα για σταδιακή μετατροπή του υπουργείου Εθνικής Αμυνας σε υπουργείο Κοινωνικής Αμυνας και Προστασίας, με κατάργηση κάθε στρατιωτικού χαρακτήρα και σχεδιασμού που αποσκοπεί σε πόλεμο με οποιαδήποτε χώρα, και άρα με μετατροπή των ενόπλων δυνάμεων σε ένα ευέλικτο άοπλο σώμα σωτηρίας της κοινωνίας από πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς και κάθε φυσικό φαινόμενο που απειλεί σοβαρά ανθρώπινες ζωές και περιουσίες.
Αυτό σημαίνει ότι οι διασώστες πάσης φύσεως, οι πυροσβέστες και κάθε άλλη μονάδα που θα δραστηριοποιείται στην πρόληψη ή στην εκ των υστέρων αντιμετώπιση ενός τέτοιου φαινομένου θα ενοποιούνταν υπό την αιγίδα του νέου υπουργείου και θα αντικαθιστούσαν πλήρως τους σημερινούς ένοπλους στρατιώτες. Εννοείται ότι όχι μόνο δεν θα έμενε άνεργο το υπάρχον προσωπικό, αλλά θα υπήρχε τεράστια ανάγκη για μαζικές προσλήψεις εξειδικευμένων ανθρώπων στο Δημόσιο, ύστερα από φοίτησή τους σε ειδικές αναβαθμισμένες σχολές.
Μια τέτοια εξέλιξη, εκτός των άλλων πλεονεκτημάτων, θα οδηγούσε μακροπρόθεσμα στην εξάλειψη των πανάκριβων στρατιωτικών εξοπλισμών, που από τη φύση τους αποτελούν επικίνδυνους «πειρασμούς» για πολεμικές περιπέτειες από τυχόν θερμοκέφαλους πολιτικούς, και που ως υψηλές δαπάνες συμβάλλουν καθοριστικά στη διαιώνιση του δημόσιου χρέους, ενώ παράλληλα συνιστούν διαρκή πηγή διαφθοράς, λόγω του κινήτρου της νόμιμης και παράνομης μίζας. Οσο η χώρα ξοδεύει αλόγιστα χρήματα για πολέμους που (ευτυχώς) δεν θα γίνουν ποτέ ή για επικίνδυνες και αχρείαστες αναχαιτίσεις πολεμικών αεροπλάνων που δεν παραβιάζουν καν εναέριο χώρο, αλλά μόνο το τμήμα εκείνο που βρίσκεται σε πλήρη ουσιαστική και νομική αναντιστοιχία με το εύρος των χωρικών υδάτων, τόσο παραμένει ανοχύρωτη απέναντι σε υπαρκτές καθημερινές απειλές που επέρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως οι πλημμύρες και οι πυρκαγιές και οι σεισμοί (δεδομένου ότι η χώρα μας είναι σεισμογενής). Μια συνεπής ριζοσπαστική αριστερή προσέγγιση δεν μπορεί να παραβλέπει την αδήριτη ανάγκη για αποστρατιωτικοποίηση της χώρας και της κοινωνίας.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα: σε πρώτη φάση, κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας, ώστε να απαλλαγεί η νεολαία από το τυραννικό και ανελεύθερο αυτό μοντέλο, και σε δεύτερη φάση μετατροπή του υπουργείου Εθνικής Αμυνας σε πλήρως αποστρατιωτικοποιημένο υπουργείο Κοινωνικής Αμυνας, που θα είναι πραγματικά χρήσιμο στον λαό και στον τόπο, αφού θα περιλαμβάνει μόνιμους εργαζόμενους που θα συμβάλλουν στην επίλυση πραγματικών προβλημάτων των πολιτών.
* δικηγόρος και μέλος του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΜέΡΑ25. Οι απόψεις του άρθρου είναι αυστηρά προσωπικές
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας