Εκλογικές υποθήκες

Προοδευτική σεισμική δόνηση πολλών Ρίχτερ από τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, αισθητή σε όλο τον πλανήτη.

Κατά τον Ντανιέλ Σνεντερμάν («Βερολίνο, 1933. Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ», Αθήνα 2020, εκδόσεις Πόλις) «Σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουμε σήμερα, για μια προπαγάνδα η οποία υποτίθεται ότι διέδιδε με ένταση ένα μονοσήμαντο μήνυμα, ο χιτλερισμός στην πραγματικότητα εγκαθιδρύει μια ακατάληπτη κακοφωνία. Οικειοποιείται όλες τις λέξεις της γλώσσας, εφορμά, τις ξεκοιλιάζει και τις ξαναστέλνει στη δημόσια συζήτηση γυρισμένες από την ανάποδη, σαν γάντια. Η επιθετικότητα γίνεται προστασία, η υποδούλωση απελευθέρωση, η καταστροφή οικοδόμηση, ο αποκλεισμός αλληλεγγύη. Αποτελεί φοβερή έμπνευση, για παράδειγμα, να βαπτίζονται οι μπράβοι κλιμάκια προστασίας».

Με απάλειψη της λέξης «χιτλερισμός» το κείμενο αυτό θα μπορούσε να περιγράψει κάλλιστα την κακοφωνική προπαγάνδα των λόγων του Ντόναλντ Τραμπ και του εκλογικού επιτελείου του, αλλά και των λόγων των υπασπιστών του, που βρίσκονται απανταχού της Γης.

Η σημασία της εκλογικής ήττας Τραμπ έχει παγκόσμια διάσταση. Γιατί συμπροσδιορίζει την ήττα της Ακροδεξιάς, αλλά και της Δεξιάς με ακροδεξιές απωθήσεις παντού στον κόσμο, είτε ως κυβερνητικές, είτε απλώς ως «κοινωνικές» ή «πολιτικές» ή «κομματικές» δυνάμεις. Στην πραγματικότητα ηττήθηκε ο αδιαμφισβήτητος πολιτικός αρχηγός τους. Ηττήθηκε ο παγκόσμιος κίνδυνος για τη δημοκρατία. Ηττήθηκε η κάθε μορφής εύνοια προς τις ολιγαρχίες και τον πλούτο τους.

Προσφάτως πολιτικοί ηγέτες, πρόεδροι και πρώην πρωθυπουργοί χωρών της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, μεταξύ των οποίων και ο Αλέξης Τσίπρας, υπέγραψαν τη «Διακήρυξη της Λα Πας» («Αυγή», 11/11/2020).

Οι προοδευτικοί και αριστεροί ηγέτες θέλουν με το μανιφέστο αυτό να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα δημοκρατικά συστήματα σε όλο τον κόσμο, με αφορμή την επιστροφή της δημοκρατικής νομιμότητας στη Βολιβία, την ορκωμοσία του νέου προέδρου Λουίς Αρθε και την επιστροφή του Εβο Μοράλες στην πατρίδα του.

«Η κύρια απειλή για τη δημοκρατία και την κοινωνική ειρήνη στον 21ο αιώνα είναι η πραξικοπηματική πολιτική της Ακροδεξιάς. Μια Ακροδεξιά που επεκτείνεται παγκοσμίως, που διαδίδει τα ψέματα και τη συστηματική δυσφήμηση των αντιπάλων ως μέσα πολιτικής, ζητώντας διώξεις και πολιτική βία σε πολλές χώρες. Μια Ακροδεξιά που προωθεί την αποσταθεροποίηση και τις αντιδημοκρατικές μορφές πρόσβασης στην εξουσία, ενώ με την πανδημία ήρθαν στην επιφάνεια οι βασικές αδυναμίες της μορφής των συστημάτων κοινωνικής οργάνωσης (δημόσιας υγείας, δημόσιων υπηρεσιών, δομών πρόνοιας) παγκοσμίως», επισημαίνουν οι ηγέτες.

Λοιπόν, το σύμπλεγμα - σύστημα Ακροδεξιάς, Δεξιάς, νεοφιλελευθερισμού, ολιγαρχικής προπαγάνδας (ελεγχόμενα και χρηματοδοτούμενα ΜΜΕ) απώλεσε μέσω Τραμπ τον προστάτη του.

Η παγκόσμια κοινωνία παρακολούθησε τους έξαλλους πανηγυρισμούς νέων, γυναικών, Αφροαμερικανών, εκπροσώπων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας για την εκλογική νίκη του Τζο Μπάιντεν. Είναι τα κοινωνικά κινήματα και τα μείζονα πολιτικά διλήμματα που κινητοποίησαν δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόρων και τους έφεραν στην κάλπη του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι εκλογές παντού κερδίζονται μόνο με κινηματική διλημματική δράση και σύγκρουση.

Η αριστερή γυναικεία τετράδα με επικεφαλής την Αλεξάντρια Οκάζιο - Κόρτες επανεκλέχθηκε θριαμβευτικά στο Κογκρέσο. Μαζί με τους Σάντερς και Τσόμσκι στήριξαν χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις τον Τζο Μπάιντεν.

Σε άρθρο μου στην «Εφ.Συν.» στις 21/9/2020 («ΗΠΑ: Μια δημοκρατία με πήλινα πόδια») έγραφα: «Ο θεσμικός εφιάλτης των ιδρυτών και πατέρων του αμερικανικού έθνους και του αμερικανικού Συντάγματος ήταν η παρουσία ενός προέδρου που θα μπορούσε μέσω της καταχρηστικής άσκησης των εξουσιών να μεταβληθεί σε δικτάτορα. Θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό ο Ντόναλντ Τραμπ να χρησιμοποιήσει τόσο “νόμιμα” όσο και παράνομα “δικαιικά” μέσα για να αμφισβητήσει και να ακυρώσει το εκλογικό αποτέλεσμα, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία».

Επειδή ακροδεξιός είναι, βλαξ όμως δεν είναι, γνωρίζει ότι στα επίδικα κρίσιμα θεσμικά και πολιτικά ζητήματα οι δικαστές ακολουθούν αποφασίζοντες τις ιδεολογικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις και συνειδήσεις, παντού. Με εξαιρέσεις βεβαίως.

Σε ένα επιχειρούμενο δικαστικό πραξικόπημα ανατροπής του αποτελέσματος των εκλογών θα είναι και πάλι τα κινήματα, θα είναι και πάλι οι πολίτες στους δρόμους, θα είναι και πάλι το αμερικανικό «πεζοδρόμιο», που θα φράξουν τον δρόμο των επίδοξων σφετεριστών της πολιτευματικής δημοκρατικής εξουσίας.

* ομότιμος καθηγητής, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου