Συμπληρώθηκαν τρεις μήνες και κάμποσες ημέρες από τις εκλογές του Ιουλίου και τον σχηματισμό νέας πλειοψηφίας στη Βουλή και αρχίσαμε πάλι να επιδεικνύουμε τις σπάνιες ικανότητές μας στο σπορ που ονομάζεται διχασμός. Δέκα χρόνια από την έναρξη της οικονομικής μας περιπέτειας, από την οποία τρομάξαμε να απομακρυνθούμε, δεν δείχνουμε σημάδια ωρίμανσης πολιτικής. Πολιτικοί και πολίτες. Και βέβαια πώς θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, όταν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα;
Πώς να ξεπεράσεις μια δύσκολη κατάσταση όταν δεν εντοπίζεις με σοβαρό τρόπο την προέλευσή της; Παγιδευμένοι μονίμως σε συνθήματα, σύμβολα, και συνωμοσιολογίες βαλκανικού και ανατολίτικου τύπου, παραμένουμε καθηλωμένοι. Η υπόθεση Novartis, σκάνδαλο μεγάλο ή σκάνδαλο μικρό, ας το ονομάσει ο καθένας όπως θέλει, εμφανίζεται μπροστά στα μάτια μας καθημερινά, για να μας θυμίσει ότι την πρωτιά μας στο αλληλοσκότωμα δεν την απειλεί κανείς.
Εγινε μια επιτροπή της Βουλής για διερεύνηση της υπόθεσης μετά τη σχετική βαβούρα στην Ολομέλεια και πριν ξεκινήσουν οι εργασίες της άρχισαν τα όργανα της έντασης, έτσι για ξεμούδιασμα! Και βέβαια ο καρπός του σκανδάλου είναι έξω από τις συζητήσεις, διότι δεν μας αφήνουν τα συνήθη λυκόσκυλα των κομμάτων να ακούσουμε, να δούμε και να μάθουμε. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές. Το παράξενο είναι ότι μας αρέσει να το ξαναβλέπουμε.
Μάλλον γινόμαστε ίδιοι με τους πρωταγωνιστές. Σιγά σιγά. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Λες και μας ζεσταίνει με κάποιον τρόπο το λάγνο κλίμα του διχασμού και μας αποκοιμίζει μέσα στην ακινησία. Ακόμα και ο «Τζόκερ» κατάφερε να μας χωρίσει στα δύο. Φυσικά προς μεγάλη ικανοποίηση των διανομέων της ταινίας. Αυτό βέβαια δεν μειώνει κατ’ ελάχιστον την αξία της. Ετσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε μετά από όλα όσα περάσαμε; Ιχνος αυτοκριτικής; Για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι; Πόλεμοι μαίνονται παραδίπλα μας, πολιτικά παιχνίδια παίζονται λίγα μέτρα μακριά απ’ τα σπίτια μας κι εμείς τρεφόμαστε από τα συνθήματα του παρελθόντος;
Χθες γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου. Να μια ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με μια σπάνια στιγμή εθνικής ομοψυχίας και γνήσιου πατριωτικού ενδιαφέροντος. Να θυμηθούμε ότι η πατρίδα που μοιραζόμαστε όλοι δεν είναι μόνο ένας τόπος που αγαπούμε και υπερασπίζουμε. Είναι πάνω απ' όλα τρόπος να συμβιώνουμε και αυτό το μαθαίνουμε μόνο όταν ψάχνουμε, διαβάζουμε και επικοινωνούμε ουσιαστικά μεταξύ μας. Αν περιοριζόμαστε σε δοξολογίες, παρελάσεις και ξεπατικωτούρες ομιλιών, είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζήσουμε τις δυσκολίες του παρελθόντος, έστω και με διαφορετικό περιτύλιγμα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας