Ενας σπουδαίος δημοσιογράφος κι ένας μεγάλος φίλος της Ελλάδας μας αποχαιρέτησε πριν από τρεις μέρες στο Παρίσι: ο Ερίκ Ρουλό.
Για τους νεότερους ίσως δεν λέει πολλά το όνομά του, καθώς από τη δημοσιογραφία, στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, μεταπήδησε στη διπλωματία, όταν ο τότε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ο άλλος μεγάλος φιλέλληνας, Φρανσουά Μιτεράν, τον είχε ως τον εξ απορρήτων απεσταλμένο του στις πιο δύσκολες διαπραγματεύσεις για το Μεσανατολικό, ώσπου κάποια στιγμή να τον χρίσει πρεσβευτή, στην Τουρκία πρώτα (όπου διέμενε την ίδια εποχή ο Γιάσερ Αραφάτ) και στην Τυνησία έπειτα, καθώς τον ήθελε δίπλα και όχι μέσα στη Λιβύη του Καντάφι.
Εμείς όμως που τον ζήσαμε στην ακμή της δημοσιογραφικής του καριέρας στο Παρίσι της αυτοεξορίας μας στα χρόνια της χούντας (ο Πλωρίτης, ο Κούνδουρος, ο Σεβαστίκογλου, ο Φίλιππος Ηλιού, ο Δεσποτίδης, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Πάγκαλος και τόσοι άλλοι) δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη συμπαράστασή του στα δύσκολα εκείνα χρόνια, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «Le Monde», όπου ήταν ο απόλυτος σταρ για ό,τι αφορούσε την πολύπαθη Μέση Ανατολή, από τον Πόλεμο των Εξι Ημερών Αιγύπτου-Ισραήλ -ήταν ο ίδιος εβραιο-αιγυπτιακής καταγωγής- και τον εξελληνισμό του κατόπι, με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, μέσω της στενής φιλίας του με τον ομοεθνή μας Κώστα Γαβρά.
Ο,τι είδηση θέλαμε να περάσουμε για τα βασανιστήρια, για τις «εκλογές» που έκανε κάθε τόσο η χούντα, για τα 90% «ναι» στα δημοψηφίσματά της κτλ., στον Ερίκ καταφεύγαμε για να περάσουμε στη «Μοντ» την αλήθεια.
Οι αναλύσεις του για το δικτατορικό καθεστώς μπορούσαν να επηρεάσουν ακόμα και τον Ντίλιγκερ-Κίσινγκερ στις μακρινές ΗΠΑ.
Χαρισματικός σαν άνθρωπος, ευθυτενής και ομορφάντρας, αποτελούσε την εξαίρεση στον χώρο του για το δράμα της δικής μας πατρίδας, που ήταν συνδεδεμένο με τον προηγηθέντα πόλεμο Αιγύπτου-Ισραήλ.
Προχθές το βράδυ, ο ίδιος που μου τον γνώρισε το 1967, ο Κώστας Γαβράς, μου τηλεφώνησε για το θλιβερό μαντάτο.
Γράφω τώρα αυτόν τον σύντομο αποχαιρετισμό, καθώς στην κρίση που περνά η χώρα μας, όπου αντί για τανκς έχουμε -είχαμε- τρόικες κι εξακολουθούν να μας ζώνουν τα φίδια των πιστωτών, όσο κι αν προσπαθώ να βρω τον αντίστοιχο Ερικ Ρουλό στη Δύση τόσο πιο έντονα νιώθω την απόλυτη μοναξιά μας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας