«Να το προσέχετε αυτό, μπαίνει στις πανελλαδικές!»
Αγαπημένη έκφραση πολλών καθηγητών, σε σχολειά και φροντιστήρια, σαν θέλουμε να τονίσουμε πως κάτι που μόλις αναφέρθηκε στην τάξη είναι πολύ σημαντικό για τη συνέχεια. Κι αν απευθυνόμαστε σε ακροατήριο της Γ' Λυκείου, πάει κι έρχεται· δεν είναι, δα, και πολύ μακριά οι εξετάσεις τους, κι είναι κι αυτός ένας από τους τρόπους που μπορεί να μεταχειριστεί κανείς ώστε να κρατήσει το κοινό του συγκεντρωμένο στο αντικείμενο του μαθήματος.
Συχνότατα, παρ' όλα αυτά, κραδαίνουμε τον μπαμπούλα των πανελλαδικών και σε μικρότερα παιδιά, ενίοτε από το Γυμνάσιο ακόμη, θαρρώντας πως έτσι θα κάνουμε τη δουλειά μας αποτελεσματικότερα. Παραβλέπουμε πως σαν είσαι στα δεκαπέντε σου ζεις κατά κανόνα στο σήμερα κι ακούγεται αδιάφορη οποιαδήποτε αόριστη μελλοντολογία. Αδιαφορούμε για το ψυχολογικό βάρος και το περιττό άγχος με το οποίο επιφορτίζουμε τους μαθητές μας.
Προσπερνούμε το γεγονός πως η καλυμμένη απειλή, σαν αυτή που κρύβεται στην παραπάνω επωδό, μονάχα πρόσκαιρα κι επιφανειακά αποτελέσματα μπορεί να φέρει και αντενδείκνυται ως συστηματικό παιδαγωγικό εργαλείο.
Αλλωστε είμαστε κι οι καθηγητές μέλη μιας κοινωνίας που συνήθισε να πορεύεται περισσότερο με το μαστίγιο παρά με το καρότο. Κάτι που η πεπατημένη είναι πάντοτε πιο πρακτική -αν και συχνά αδιέξοδη-, κάτι που θαρρούμε πως η επίκληση των πανελλαδικών ενισχύει την υποτιθέμενη αυθεντία μας και προσδίδει κύρος στα λεγόμενά μας, δεν είναι πάντοτε εύκολο να ξεφύγει κανείς από το στερεότυπο του μπαμπούλα.
Το δύσκολο είναι ν’ αναδείξουμε την αξία αυτού που θα διδάξουμε μέσα από το παράδειγμα. Να φωτίσουμε τη σημαίνουσα θέση του στο γενικότερο οικοδόμημα της γνώσης. Να βρούμε τρόπους να το κάνουμε ελκυστικό και ενδιαφέρον, ν’ απευθυνθούμε στις αισθήσεις και να γαργαλήσουμε το μυαλό του μαθητή. Να τον φέρουμε στη θέση του πρωταγωνιστή της μάθησης, ως εμπνευσμένοι σκηνοθέτες, κι όχι του παπαγάλου ως μονότονοι υποβολείς.
Να γίνουμε ανατρεπτικοί αν χρειαστεί, να μιλήσουμε αληθινά, να καταδείξουμε τα δικά μας πιστεύω για το αντικείμενο της διδασκαλίας, ν’ αφήσουμε τη βολή μας και να γίνουμε αγωγοί, ν’ ανοίξουμε κι εμείς οι ίδιοι τις ψυχές μας. Μονάχα τότε το μάθημα θα μετουσιωθεί σε γνώση κι ό,τι συζητηθεί θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη των παιδιών.
Κι έτσι, δίχως μπαμπούλες και ψυχολογικά βαρίδια, πέρα απ’ τα αναρίθμητα οφέλη που θα έχουμε πετύχει, θα έχουμε προετοιμάσει τα παιδιά μας με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο και για τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας