«H κυβέρνηση δεν δικαιούται να κουνά το δάκτυλο και να κατασκευάζει δράκους»

Δριμύ «κατηγορώ» κατά της κυβέρνησης εξαπολύει ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. και τομεάρχης οικονομικών του κόμματος Χρ. Σταϊκούρας.

Ακολουθώντας τη ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «κοροϊδεύει», κατασκευάζει δράκους και πλήττει με την πολιτική της τα ασθενέστερα στρώματα. Επιμένει δε και στο αίτημα του κόμματός του για διενέργεια πρόωρων εκλογών γιατί «το κόστος από τη σημερινή διακυβέρνηση είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος των εκλογών».

Η Ν.Δ., φέροντας το κεφάλαιο από την ιστορική της διαδρομή και την αξιοπιστία που κέρδισε από τη σταθεροποίηση της οικονομίας το 2014, μπορεί να διεκδικήσει αλλαγή του μείγματος της ακολουθούμενης δημοσιονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση σταδιακής μείωσης της φορολόγησης, με τη χρήση ισοδυνάμων από το σκέλος των δαπανών

Η Νέα Δημοκρατία ζητά επίμονα εκλογές. Και τούτο όχι για να επανέλθει μία ώρα αρχύτερα στη διακυβέρνηση, αλλά γιατί πιστεύει ότι το κόστος από τη συνέχιση της σημερινής διακυβέρνησης είναι πολύ μεγαλύτερο από το εκλογικό κόστος

• Τελικά η Ν.Δ. έπραξε σωστά ψηφίζοντας «παρών» στη διάταξη για το επίδομα στους συνταξιούχους;

Η Ν.Δ. είναι σταθερά υπέρ της στήριξης των αδυνάμων κοινωνικών ομάδων. Δεν τοποθετείται όμως ψηφοθηρικά, όπως πράττει ο κ. πρωθυπουργός. Θυμίζω, σε όσους διαθέτουν αδύναμη μνήμη, ότι σχετική πρωτοβουλία της προηγούμενης κυβέρνησης για τη διανομή κοινωνικού μερίσματος ο κ. πρωθυπουργός την χαρακτήριζε τότε «πράξη ντροπής, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη». Και την καταψήφιζε. Αρα, δεν δικαιούται να κουνά το δάκτυλο στη Ν.Δ. και να κατασκευάζει δράκους.

Η κυβέρνηση ας σοβαρευτεί. Ποιον νομίζει ότι μπορεί διαρκώς να κοροϊδεύει; Αφού επέβαλε τη μόνιμη περικοπή κύριων και επικουρικών συντάξεων, τη μόνιμη κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων και τη μόνιμη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, προχώρησε στη χορήγηση, εφάπαξ, υποπολλαπλάσιου βοηθήματος.

Και όλα αυτά τη στιγμή που αγνοεί αυτούς που έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από την κρατική στήριξη, όπως είναι οι μακροχρόνια άνεργοι· την ίδια στιγμή που στερεί πόρους από την πραγματική οικονομία, με τη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει· την ίδια στιγμή που επιβάλλει νέους φόρους φέτος, ίσους με έναν επιπλέον ΕΝΦΙΑ, κυρίως μάλιστα έμμεσους φόρους, οι οποίοι πλήττουν ιδιαίτερα τα ασθενέστερα εισοδηματικά στρώματα· την ίδια στιγμή που αναλαμβάνει δεσμεύσεις για πρόσθετα μέτρα λιτότητας τόσο για το 2018 όσο και για τα επόμενα, αρκετά χρόνια, που θα επιβαρύνουν το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών.

Η μεταγενέστερη ταπεινωτική επιστολή του κ. Τσακαλώτου δικαιώνει τη στάση της Ν.Δ.. Εμείς, σε παίγνια μηδενικού αθροίσματος με την κυβέρνηση δεν συμμετέχουμε. Προτιμούμε τα παίγνια θετικού αθροίσματος.

• Το κόμμα σας σχολίασε αρνητικά την επιστολή Τσακαλώτου προς τους θεσμούς. Στη συνέχεια ήρθε το δημοσίευμα των F.T.

Πρόκειται για μια επιστολή μετάνοιας και υποτέλειας, που αποκαλύπτει την κυβερνητική διγλωσσία.

Αφού εντός της χώρας διακηρύσσει πομπωδώς ότι «δεν θα ρωτήσουμε κανέναν πού θα μοιράσουμε τα πλεονάσματα», γράφει προς τους θεσμούς ότι αυτά «θα πρέπει να συζητούνται και να συμφωνούνται με τους θεσμούς».

Αφού εντός της χώρας πετάει τη «φούσκα» ότι «έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πράξη μια παλαιότερη δέσμευσή μας για 13η σύνταξη», γράφει προς τους θεσμούς ότι «είναι μια εφάπαξ πληρωμή», η οποία μάλιστα, ακόμη και αν υπάρξει δυνατότητα στο μέλλον, δεν θα επαναληφθεί, ούτε καν ως εφάπαξ. Αφού εντός της χώρας μηρυκάζει το παραμύθι ότι «θα βγούμε από το Μνημόνιο», δεσμεύεται προς τους θεσμούς για «διαρκή αφοσίωση στο Μνημόνιο».

Τα παραπάνω αποτελούν τον ορισμό της αναξιοπιστίας και του τυχοδιωκτισμού. Ως προς το δημοσίευμα στο οποίο αναφέρεστε, παρά το γεγονός ότι έχω ασκήσει πολλές φορές κριτική σε απόψεις που κατά καιρούς διατυπώνονται από εξωγενείς «παράγοντες», στην προκειμένη περίπτωση γενικά συμμερίζομαι τον πυρήνα του άρθρου. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να σέβεται την ανεξαρτησία των θεσμών.

• Είστε υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής της Ν.Δ. Πόσα περιθώρια υπάρχουν να ξεφύγει μια κυβέρνηση από τις επιταγές των μνημονίων; Θεωρείτε ότι εσείς θα μπορέσετε να «επιβάλλετε» στους εταίρους μιαν άλλη οικονομική πολιτική;

Από παλαιότερα έχω τονίσει ότι κανένα πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής δεν είναι εντελώς άκαμπτο και ανελαστικό. Εμπεριέχει δυνητικούς βαθμούς ευελιξίας, η χρήση των οποίων εξαρτάται από την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Απαντώντας στον πυρήνα του ερωτήματός σας, σημειώνω ότι η Ν.Δ., φέροντας το κεφάλαιο από την ιστορική της διαδρομή και την αξιοπιστία που κέρδισε από τη σταθεροποίηση της οικονομίας το 2014, μπορεί να διεκδικήσει αλλαγή του μείγματος της ακολουθούμενης δημοσιονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση σταδιακής μείωσης της φορολόγησης, με τη χρήση ισοδυνάμων από το σκέλος των δαπανών.

Μπορεί να δημιουργήσει πληρέστερα τις συνθήκες βιώσιμης ανάπτυξης της οικονομίας, να αξιοποιήσει καλύτερα τους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους, να προχωρήσει -όπως με επιτυχία έκανε- στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, να υλοποιήσει ταχύτερα τις διαρθρωτικές αλλαγές και το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.

Η επίτευξη, συνεπώς, των ίδιων στόχων ενός προγράμματος μπορεί να γίνει και με άλλους τρόπους, ιεραρχήσεις και πολιτικές.

• Καθημερινά σχεδόν η Ν.Δ. ζητάει εκλογές. Είναι σκόπιμο αυτή τη στιγμή για τη χώρα να γίνουν πρόωρες εκλογές;

Πράγματι, η Νέα Δημοκρατία ζητά επίμονα εκλογές. Και τούτο όχι για να επανέλθει μία ώρα αρχύτερα στη διακυβέρνηση, αλλά γιατί πιστεύει ότι το κόστος από τη συνέχιση της σημερινής διακυβέρνησης είναι πολύ μεγαλύτερο από το εκλογικό κόστος.

Και αυτό γιατί έχει διαπιστωθεί ότι τα κόμματα που απαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση αδυνατούν να οδηγήσουν τη χώρα στην ιστορική της πορεία. Αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά, όλο και πιο έντονα και εμφατικά, σε όλα τα πεδία της δημόσιας σφαίρας.

Ενώ παράλληλα, αντί να υπηρετούν, χρησιμοποιούν τη χώρα και τους πολίτες. Τους χρησιμοποιούν προκειμένου να πετύχουν τον πολιτικό στόχο τους, που δεν είναι άλλος από την παραμονή τους στη διακυβέρνηση για όσο μπορούν περισσότερο χρόνο, ή τη δημιουργία προϋποθέσεων, όπως οι ίδιοι νομίζουν, ώστε μετά την αποδρομή τους να συντηρηθούν ως ισχυροί παίκτες στο πολιτικό σύστημα.

Εμείς, από τη δική μας πλευρά, ξεδιπλώνοντας, σταδιακά, ένα ρεαλιστικό και τεκμηριωμένο πρόγραμμα, επιδιώκουμε να αποτελέσουμε την ορθολογική επιλογή μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας.

• Λένε πολλοί ότι η πολιτική αντιπαράθεση έχει πέσει σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο. Ποια η συμβολή της Ν.Δ. σε αυτό;

Ολοι μας, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, οφείλουμε να κρατήσουμε σε υψηλό επίπεδο τον πολιτικό ανταγωνισμό. Θυμίζω βέβαια ότι επί πολλά χρόνια, κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ ως «περιφερειακοί πολιτικοί παίκτες», και στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, «τα έκαναν όλα λίμπα» και δεν έβρισκαν τίποτα θετικό στις πολιτικές θέσεις και πράξεις των πολιτικών αντιπάλων τους.

Ετσι σήμερα που έχουν αποτύχει στη διακυβέρνηση της χώρας, καθημερινά αυτοσχεδιάζουν, χωρίς στρατηγική. Από τη μία αναζητούν, δήθεν, συναινέσεις με την αντιπολίτευση, ταυτόχρονα όμως την κατηγορούν ως «πέμπτη φάλαγγα».

Η Ν.Δ. είναι παρούσα για τη χώρα, αλλά δεν μπορεί να παρακολουθήσει την ασυνάρτητη κυβέρνηση που ρέπει σε ύβρεις.