«Eχω βρει μια νέα ευφυή στρατηγική: να κάνω τόσες γκάφες ώστε στο τέλος κανείς να μην ξέρει σε ποια να επικεντρωθεί». Οταν το είπε αυτό ο Μπόρις Τζόνσον το 2016 σε συνέντευξή του στο BBC ήταν ακόμα δήμαρχος του Λονδίνου. Δεν γνωρίζουμε αν το χάος στο οποίο έχει περιέλθει σήμερα είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής στην οποία είχε αναφερθεί τότε μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Το βέβαιο είναι πως τα αστεία τελείωσαν. Τα κρυφά κορονοπάρτι που έκανε ο «ανέμελος» πρωθυπουργός στην Ντάουνινγκ Στριτ εν μέσω σκληρής καραντίνας, εκτός από γενική κατακραυγή προκάλεσαν ειδική έρευνα δημόσιας λειτουργού, το αποτέλεσμα της οποίας αναμένεται εναγωνίως, μια δεύτερη έρευνα από τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου και το κεφάλι του κινδυνεύει για πρώτη φορά με καρατόμηση εκ των έσω.
Τους είχε συνηθίσει τους Βρετανούς ο Μπόρις Τζόνσον στα σκάνδαλα, πότε με την πολυτελή ανακαίνιση της κατοικίας του στην Ντάουνινγκ Στριτ, πότε με την προσωπική του ζωή με γάμους, παράλληλες σχέσεις, διαζύγια, παιδιά και άλλα πολλά που μας διαφεύγουν. Σίγουρα όμως δεν φανταζόταν πριν από δύο χρόνια τέτοια εποχή που εκλεγόταν πανηγυρικά με 43,6% πάνω στον πυρετό του Brexit κι αφού λίγους μήνες νωρίτερα είχε καταφέρει να εκκαθαρίσει και να αντικαταστήσει την προκάτοχό του Τερέζα Μέι με τη βοήθεια των σκληρών μπρεξιστών όπως ο ίδιος, ότι κάποιοι δικοί του θα του φώναζαν σήμερα από τα έδρανα του Κοινοβουλίου «για όνομα του Θεού, φύγε!», ούτε ότι η δημοφιλία του θα βρισκόταν στο ναδίρ.
«Δεν φεύγω», απαντά αυτός παρά τον σάλο και σαν καλός πολιτικάντης που είναι άρχισε να πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Αίρει σχεδόν όλους τους περιορισμούς που ίσχυαν για τον κορονοϊό στην Αγγλία, απειλεί τη Ρωσία λόγω Ουκρανίας, το BBC ότι θα του κόψει το ανταποδοτικό τέλος, εκβιάζει σκληρά πιθανούς εσωκομματικούς «αντάρτες», σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, ενώ με διαρροές στον Τύπο προαναγγέλλει ότι θα στείλει το Ναυτικό να κάνει περιπολίες στη Μάγχη ή ότι θα φτιάξει εξωχώρια κέντρα κράτησης για μετανάστες και πρόσφυγες κάπου στην Αφρική. Πράγματα ανήκουστα και μάλλον ανεφάρμοστα, τα οποία όμως έχουν πέραση στο δεξιό, ξενοφοβικό κοινό του.
Ολα τα δίνει για να γαντζωθεί στην εξουσία ο Τζόνσον που μικρός ήθελε να γίνει «βασιλιάς του κόσμου». Βέβαια, η θέση αυτή στη Βρετανία είναι πιασμένη. Κατάφερε όμως να φτάσει στην αμέσως επόμενη, αυτή του πρωθυπουργού. Τον βοήθησαν η κοινωνική του τάξη, οι υψηλές του διασυνδέσεις και η παντελής έλλειψη ενδοιασμών. Ο Μπόρις ανέβηκε όλα τα σκαλιά: δημοσιογράφος, βουλευτής με το Συντηρητικό Κόμμα, δήμαρχος της πρωτεύουσας, υπουργός Εξωτερικών και, τέλος, πρωθυπουργός.
Τόσο στη δημοσιογραφική όσο και στην πολιτική του καριέρα διακρίθηκε για τον παρορμητικό χαρακτήρα του, τις γκάφες του, τα χοντροκομμένα αστεία στα όρια του προσβλητικού, την πιπεράτη προσωπική ζωή του και... τα ψέματα. ΜΜΕ όπως το BBC και η Independent έχουν δημοσιεύσει κατά καιρούς λίστες με τα πιο κραυγαλέα ψέματα που έχει πει και γράψει από την εποχή που ήταν δημοσιογράφος και μετέπειτα ως πολιτικός. «Δεν έχω ξανασυναντήσει άλλον υψηλόβαθμο Βρετανό πολιτικό που να ψεύδεται και να παραποιεί την αλήθεια τόσο τακτικά, τόσο ξεδιάντροπα και τόσο συστηματικά όσο ο Μπόρις Τζόνσον», έγραψε πέρυσι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πίτερ Ομπορν σε βιβλίο του σχετικά με τα ψέματα του Βρετανού πρωθυπουργού.
Είχε όμως ένα σημαντικό χάρισμα. Με τον αυθορμητισμό του και τις γκάφες του κατάφερνε να φαίνεται πιο «λαϊκός», προσηνής και συμπαθής και να φέρει πιο κοντά στους Τόρις ένα κοινό που κανονικά δεν θα τους ψήφιζε. «O κόσμος τον αγαπάει γιατί τον κάνει να γελάει», έγραψε ο Συντηρητικός δημοσιογράφος Αντριου Γκίμσον στο βιβλίο του «Η άνοδος του Μπόρις Τζόνσον» που κυκλοφόρησε το 2006. Τον έχουν αποκαλέσει «Βρετανό Μπερλουσκόνι» και «Βρετανό Τραμπ». Αλλά, όπως γνωρίζουμε, το να είσαι Μπερλουσκόνι και Τραμπ έχει το τίμημά του.
Οταν ήρθε η πανδημία, το γέλιο μετατράπηκε σε κλάμα. Ο «Μπότζο», όπως είναι ένα από τα πολλά παρατσούκλια του, αποφάσισε να εφαρμόσει την ανοσία της αγέλης κι έλεγε κυνικά «πολλοί θα πεθάνουν, κάποιοι θα χάσουν τους αγαπημένους τους». Οταν παραλίγο να γίνει και ο ίδιος ένας αυτούς τους «κάποιους», άλλαξε τροπάρι. Στο μεταξύ όμως, είχαν χαθεί χιλιάδες άνθρωποι που ενδεχομένως να σώζονταν αν είχε εφαρμοστεί έγκαιρα άλλη πολιτική. Κι όπως φαίνεται, δεν έμαθε τελικά τίποτα αφού αμέσως μετά άρχισε να παραβιάζει τους νόμους που ο ίδιος θέσπισε και να τρώει και να πίνει στα μουλωχτά με φίλους και συνεργάτες όταν σε ολόκληρη τη χώρα απαγορεύονταν οι συγκεντρώσεις πέραν των δύο ατόμων. Ή, όπως διέρρευσε στα ΜΜΕ, ούρλιαζε «όχι άλλο γαμημένο λοκντάουν, αφήστε τα πτώματα να στοιβάζονται κατά χιλιάδες», όταν ήρθε η ώρα για το δεύτερο λοκντάουν.
Ισως ήρθε η ώρα να καταλάβουν και οι τελευταίοι ότι ο Μπόρις Τζόνσον απλά δεν δίνει δεκάρα για τίποτα και για κανέναν πέρα από την πάρτη του. Μπορεί να εκτόξευσε την καριέρα του καταγγέλλοντας τον κυνισμό της ελίτ που επιχειρούσε να αποτρέψει το Brexit και που δεν έδινε δεκάρα για τα βάσανα που προκαλεί η πολιτική της στον απλό λαό, αποκρύπτοντας όμως το γεγονός ότι και ο ίδιος είναι κομμάτι αυτής της ελίτ που αδιαφορεί για τους πάντες πλην των ομοίων της. «Χωρίς τις ελίτ και τον ελιτισμό ο άνθρωπος θα ζούσε ακόμα στις σπηλιές», είχε γράψει πάνω σε μια κρίση ειλικρίνειας σε άρθρο του το μακρινό 2000, όπως αναφέρει η βιογράφος του, Σόνια Πέρνελ.
Μπορεί τελικά να γλιτώσει την καρατόμηση. Μπορεί και όχι. Φαίνεται πάντως πως είναι τελειωμένος πολιτικά. Το ζήτημα, βέβαια, είναι εκτός από τον Μπόρις να τελειώσουν και όλοι οι πορφυρογέννητοι «σωτήρες» που πείθουν τον κόσμο ότι δουλεύουν για το καλό του. Ευσεβής πόθος, μάλλον.
Γιατί τoν επιλέξαμε
Η αποκάλυψη για τα κρυφά κορονοπάρτι εν μέσω λοκντάουν ξεγυμνώνει τον κυνισμό του και κάνει την καρέκλα του να τρίζει επικίνδυνα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας