Γύρω από ένα πιάτο κεφτεδάκια συναντήθηκαν για πρώτη φορά ο νυν πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και ο νυν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου. Γόνος πλούσιας οικογένειας από την Τραπεζούντα, με πατέρα κατασκευαστή που έκανε γερές μπίζνες με το Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας του δαιμόνιου λαϊκιστή Τουργκούτ Οζάλ, ο νεαρός Ιμάμογλου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 είχε ανοίξει ένα εστιατόριο στην Πόλη, διάσημο για τα αρωματικά του κεφτεδάκια.
Νεοεκλεγείς δήμαρχος –τότε– ο Ερντογάν, πήγε ένα βράδυ για φαγητό. «Δεν του πήρα λεφτά. Εκείνον τον λογαριασμό δεν θα μου τον ξεπληρώσει όσο ζει», είπε αργότερα ο Ιμάμογλου.
Αστειευόταν ασφαλώς. Από την περασμένη Τετάρτη, όταν εκατοντάδες αστυνομικοί τον συνέλαβαν λαβώνοντας βαριά, αν και μάλλον όχι θανάσιμα, τη φιλοδοξία του να γίνει ο πολιτικός που θα νικήσει τον Ερντογάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές, κόπηκαν τα αστεία.
Ο Ιμάμογλου είναι ένας κεμαλιστής για τον 21ο αιώνα. Βέβαια, στην Τουρκία υπάρχει ένας Κεμάλ διά πάσαν χρήσιν. Τον ιδρυτή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), το οποίο σήμερα βρίσκεται στην αξιωματική αντιπολίτευση και στο οποίο ανήκει ο 54χρονος πολιτικός, τον επικαλούνται όλοι, απ’ τους ισλαμιστές και τους οπαδούς του λαϊκού κράτους, μέχρι τους εκπαιδευτικούς, τους λογοτέχνες, τα μίντια, ακόμη και τους... αντικεμαλιστές.
Μετά από 22 χρόνια στην εξουσία, με αίμα, δάκρυα, μια απόπειρα πραξικοπήματος, φαραωνικά μεγάλα έργα, ανάπτυξη, ύφεση, σαρωτικούς σεισμούς, νεοοθωμανικά οράματα και καταστολή αμέτρητων εχθρών του έθνους (δηλαδή εχθρών του), ο 71χρονος Ερντογάν φαίνεται –επιτέλους– ότι βρέθηκε απέναντι σε έναν υπολογίσιμο αντίπαλο.
Από τι πάστα όμως είναι φτιαγμένος ο Ιμάμογλου; Καταρχάς από την «ευέλικτη» επιχειρηματική ελίτ που άνθησε στην Τουρκία μετά το αιματηρό πραξικόπημα του 1980. Η πατρική εταιρεία υφίσταται ακόμα και ο υιός έχει το πάνω χέρι στη λειτουργία της.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πόντο, μία από τις μήτρες της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας. Καμιά φορά και σήμερα ξεπροβάλλει πίσω απ’ τον εκσυγχρονιστικό του πολιτικό λόγο –αυτοπροσδιορίζεται ως σοσιαλδημοκράτης– ο ιστοριόπληκτος φανατισμός.
«Για μένα η Αγια-Σοφιά δεν έπαψε ποτέ να είναι τζαμί από το 1453», απάντησε όταν του ζήτησαν να σχολιάσει τη μερική μετατροπή του βυζαντινού μνημείου σε τέμενος, παράλληλα με τη μουσειακή χρήση του.
Οσο για τα κοινωνικά ζητήματα, στηρίζει, για παράδειγμα, το δικαίωμα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην απρόσκοπτη συνύπαρξη και έκφραση αλλά «η τουρκική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για τη νομιμοποίηση των γκέι γάμων».
Η αυθεντική συνταγή πάντως του Ιμάμογλου έχει τίτλο «Κάνε έργα που φαίνονται». Εκεί τα έχει καταφέρει μια χαρά. Καθάρισε τον πενταβρόμικο πυθμένα του Κεράτιου Κόλπου και επέστρεψαν ακόμη και τα δελφίνια. Ο δήμος επί των ημερών του μοιράζει γάλα σε 130.000 παιδιά, επιδοτώντας κτηνοτροφικές μονάδες στα περίχωρα. Δωρεάν χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς οι μητέρες που συνοδεύουν παιδιά ηλικίας μέχρι τεσσάρων ετών, το φτηνότερο εισιτήριο στη χώρα πληρώνουν οι μαθητές και οι φοιτητές. Αν κάποιος μικρομεσαίος ή πλούσιος θέλει να συνδράμει αναξιοπαθούντες, ο δήμος έχει υπηρεσίες και ειδικούς χώρους όπου συγκεντρώνονται τεράστιες ποσότητες ρούχων, τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης – η διανομή, φυσικά, γίνεται on camera.
Ξεμπροστιάζοντας τους διεφθαρμένους προκατόχους του, ο Ιμάμογλου γέμισε κάποια στιγμή την πλατεία του Γενί Καπί με εκατοντάδες νοικιασμένα αυτοκίνητα, τα οποία χρησιμοποιούσε αφειδώς η προηγούμενη δημοτική αρχή, και κατήγγειλε τη σπατάλη των δημοτικών πόρων. Μετά εισήγαγε κομψά ηλεκτροκίνητα Δ.Χ. αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις στα γραφικά Πριγκιποννήσια. Ταυτόχρονα ο δήμαρχος, που εξελέγη το 2019 ξεπερνώντας μεγάλα δικαστικά εμπόδια, αρέσκεται στις εσωκομματικές ίντριγκες. Συνέβαλε αποφασιστικά στην ανατροπή του πρώην ηγέτη του CHP, του «παππού» (γεννημένου το 1948) Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου που ηττήθηκε στις προεδρικές εκλογές του 2023. Eπέβαλε στην ηγεσία του κόμματος τον 50χρονο Οζγκιούρ Οζέλ τον οποίον –λένε– κάνει ό,τι θέλει.
Αυτή τη στιγμή κανείς δεν περιμένει από την υποταγμένη στον Ερντογάν τουρκική Δικαιοσύνη να βρει την αλήθεια για τις βαριές και θολές κατηγορίες που οδήγησαν στη σύλληψη του Ιμάμογλου. Οτι πρόκειται για επιχείρηση πολιτικής αδρανοποίησης επιφανούς αντιπάλου, είναι φως φανάρι. Η ηγεσία του CHP ταμπουρώθηκε στο δημαρχείο και χιλιάδες πολίτες, κυρίως νέοι και νέες, αψηφούν την αστυνομοκρατία και διαδηλώνουν για τα στοιχειώδη: δημοκρατία, ευημερία, κοινωνικές παροχές, λογοδοσία όσων νέμονται το κράτος σαν τσιφλίκι τους.
Οι προεδρικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για το 2028. Ο Ερντογάν δεν θα ησυχάσει αν δεν κάνει συνταγματική αναθεώρηση (με τις ψήφους και των βουλευτών του φιλοκουρδικού DEP, εξ ου και η έκκληση Οτζαλάν για αφοπλισμό του PKK) ώστε να είναι ξανά υποψήφιος. Οι διεθνείς δρώντες τον αποδέχονται ως παλαιό συμπαίκτη στις γεωπολιτικές τους καραμπόλες – σκληρό, ενίοτε αλλοπρόσαλλο, αλλά ανοιχτό στα παζάρια και γνώριμο.
Ο Ιμάμογλου, ή όποιος άλλος βούλεται να κυβερνήσει τη γείτονα, μάλλον θα περιμένει τη σειρά του. Είτε υπό εποπτεία σε πολυτελές γραφείο δημάρχου, είτε σε ανήλιαγο μπουντρούμι.
Γιατί τον επιλέξαμε
Διότι η Ιστορία τον καλεί και ο ίδιος την προκαλεί. Από τη μια ονειρεύεται να γκρεμίσει τον σουλτάνο, από την άλλη τον ακινητοποίησαν (προσωρινά;) οι χίλιες λόγχες του καθεστώτος. Εκατομμύρια Τούρκοι τον στηρίζουν αλλά η έξοδος της παρατεταμένης στροφής που καταλήγει στη μετά τον Ερντογάν εποχή δεν φάνηκε ακόμη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας