Το μήλο έπεσε κάτω απ’ τη μηλιά

«Το Περού είναι το νέο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στον κομμουνισμό και την ελεύθερη οικονομία, ανάμεσα στον κρατισμό και την ελεύθερη αγορά (...) Δεν έχει να κάνει με μένα, έχει να κάνει με τη δημοκρατία και την ελευθερία. Το Περού είναι μια χώρα ζωτικής σημασίας στη Λατινική Αμερική από στρατηγική και γεωπολιτική άποψη, εξ ου κι αυτή η απόπειρα της παγκόσμιας Aριστεράς να διαστρεβλώσει τη λαϊκή βούληση».

Με ένα παραληρηματικό λόγο κι εξίσου παραληρηματικές θέσεις η ακροδεξιά υποψήφια των προεδρικών εκλογών στο Περού, Κέικο Φουχιμόρι, άφησε άφωνους τους ξένους δημοσιογράφους το περασμένο Σάββατο στη Λίμα, στη συνέντευξη Tύπου που έδωσε για να πείσει ότι εκείνη ήταν η νικήτρια κι ας έδειχνε το αντίθετο η κάλπη κι ας τη διέψευδαν οι διεθνείς παρατηρητές. «Εμοιαζε με αστείο, όμως μιλούσε σοβαρά» σχολίασε ο Κάρλος Νοριέγα, απεσταλμένος της αργεντίνικης εφημερίδας «Pagina 12».

Oντως η κόρη του πρώην δικτάτορα Αλμπέρτο Φουχιμόρι μιλούσε σοβαρότατα. Το επιβεβαίωσε και προχθές, όταν, αφού καταμετρήθηκαν και οι τελευταίες ψήφοι σε μια εκλογική μονομαχία που πήγαινε πόντο πόντο, επιβεβαιώθηκε η πρωτιά του αριστερού Πέδρο Καστίγιο. Ακόμα και τότε συνέχιζε να μιλά για νοθεία χωρίς να προσκομίζει κανένα στοιχείο και ζητούσε να ακυρωθούν περίπου 200.000 ψήφοι υπέρ του αντιπάλου της από τις αγροτικές περιοχές της χώρας. «Ξέρουμε πως μόλις η Εθνική Εκλογική Επιτροπή ελέγξει όλες τις παρατυπίες, το πιθανότερο είναι πως θα μας δικαιώσει» είπε απευθυνόμενη στους οπαδούς της, ζητώντας τους να συνεχίσουν να διαδηλώνουν «ειρηνικά».

«Προσπαθεί απλά να καθυστερήσει το αναπόφευκτο» συμφωνούν οι περισσότεροι Περουβιανοί και διεθνείς αναλυτές. Και μαζί με αυτήν όλο το οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο που έχει στηρίξει πάνω της τις ελπίδες του, για να μην αλλάξει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που επέβαλε πριν από 30 χρόνια ο πατήρ Φουχιμόρι. Ομως η Κέικο Φουχιμόρι δεν είναι απλώς φορέας συμφερόντων.

Εχει και σοβαρούς προσωπικούς λόγους για να θέλει πάση θυσία να καθίσει στον προεδρικό θώκο: να παράσχει ασυλία στον εαυτό της προκειμένου να μην επιστρέψει στη φυλακή, όπως διέταξε πριν από λίγες μέρες ο εισαγγελέας, για το σκάνδαλο παράνομης χρηματοδότησης της καμπάνιας της το 2016, το οποίο της στέρησε την ελευθερία για πάνω από έναν χρόνο. «Σόι πάει το βασίλειο» θα έλεγε κανείς, καθώς ο αδελφός της Κένχι, πρώην μέλος του Κογκρέσου, βρίσκεται αντιμέτωπος με δικαστική έρευνα για εξαγορά ψήφων στο Σώμα. Η Κέικο Φουχιμόρι επίσης θέλει να εκπληρώσει την προεκλογική και προσωπική της υπόσχεση να δώσει αμνηστία στον πατέρα της, ο οποίος εκτίει 25ετή κάθειρξη για διαφθορά και σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας που επέβαλε από το 1992 ώς το 2000 -ενώ είχε εκλεγεί κανονικά πρόεδρος το 1990.

Υστερα είναι και θέμα γοήτρου. Αυτή θα είναι η τρίτη φορά που η Κέικο Φουχιμόρι θα έχει φτάσει στην πηγή χωρίς να πιει νερό. Και το 2011 και το 2016 πέρασε στον δεύτερο γύρο, αλλά έχασε. Την πρώτη φορά από τον πρώην στρατιωτικό Ογιάντα Ουμάλα και τη δεύτερη, πάλι για μια χούφτα ψήφους όπως τώρα, από τον νεοφιλελεύθερο οικονομολόγο Πέδρο Πάμπλο Κουσίνσκι, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στη φυλακή για διαφθορά. Βαρύ πλήγμα για κάποια που γεύτηκε από πολύ νωρίς την εξουσία.

Η Κέικο Σοφία Φουχιμόρι Ιγκούτσι ήταν μόλις 19 χρόνων το 1994 όταν κλήθηκε να αναλάβει τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας, μόλις ο πατέρας της χώρισε με τη μητέρα της. Η μητέρα, η Σουσάνα Ιγκούτσι, ιαπωνικής καταγωγής όπως και ο Αλμπέρτο Φουχιμόρι, τον κατηγόρησε δημόσια για απαγωγές, βασανιστήρια και διαφθορά. Στα επόμενα χρόνια έλεγε συχνά πως και η ίδια είχε βασανιστεί πολλές φορές κατ’ εντολή του, κατηγορίες που η Κέικο αποκαλούσε «παραμύθια». Αργότερα οι σχέσεις μάνας και κόρης αποκαταστάθηκαν, ενώ η Ιγκούτσι εξελέγη το 2000 στο Κογκρέσο με ένα ανεξάρτητο κόμμα.

Την ίδια χρονιά, αφού ο Αλμπέρτο Φουχιμόρι τράπηκε σε φυγή, η Κέικο επέστρεψε στις ΗΠΑ για να ολοκληρώσει τις σπουδές της στη διοίκηση επιχειρήσεων, τις οποίες είχε εγκαταλείψει για να γίνει Πρώτη Κυρία. Το 2006 επέστρεψε στο Περού μαζί με τον Αμερικανό σύζυγό της, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες, και εξελέγη στο Κογκρέσο ως επικεφαλής της Συμμαχίας για το Μέλλον, ενός κόμματος που είχαν ιδρύσει υποστηρικτές του Αλμπέρτο Φουχιμόρι και αργότερα θα μετονομαζόταν σε Λαϊκή Δύναμη.

Στα πέντε χρόνια που έμεινε στο Κογκρέσο αλλά και στη συνέχεια, ως δύο φορές υποψήφια για την προεδρία, η Κέικο απέδειξε πως είναι άξια κόρη του πατέρα της. Οραματίζεται ένα Περού στο οποίο θα επανέλθει η θανατική ποινή, θα χτιστούν περισσότερες φυλακές, θα υπάρχει περισσότερη και σκληρότερη αστυνομία, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές θα βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών, οι επιχειρήσεις θα δρουν και θα αναπτύσσονται χωρίς σοσιαλιστικές αγκυλώσεις και οι τίμιοι και εργατικοί πολίτες θα ανταμείβονται για τον κόπο τους.

Δεν είναι τυχαίο φυσικά που οι περισσότεροι την αποκαλούν απλά «κόρη του δικτάτορα» και πολιτική κληρονόμο του. Το αποδεικνύει περίτρανα άλλωστε και αυτές τις μέρες με την επίμονη άρνησή της να αποδεχτεί ένα εκλογικό αποτέλεσμα που δεν τη βολεύει. Καλώς εχόντων των πραγμάτων βέβαια δεν θα έχει τη χαρά να υλοποιήσει το τοξικό πολιτικό της όραμα. Ποιος ξέρει όμως; Μπορεί να έχει τελικά την ευκαιρία να κάνει νέα πολιτικά σχέδια και όνειρα μαζί με τον πατέρα και μέντορά της. Πίσω από της φυλακής τα σίδερα...

Γιατί την επιλέξαμε

Αρνείται την ήττα της, κράζει για νοθεία και προσπαθεί να μπλοκάρει την άνοδο του αριστερού αντιπάλου της στην προεδρία, αποδεικνύοντας πως είναι γνήσιο τέκνο του δικτάτορα πατέρα της.