Η Δικαιοσύνη είναι ένας από τους τρεις πυλώνες της δημοκρατίας, αφού ως εξουσία, με τις αποφάσεις της στο πλαίσιο των νόμων, ρυθμίζει τις υποθέσεις των πολιτών και γενικότερα την εύρυθμη λειτουργία κάθε οργανωμένης κοινωνίας.
Στον βαθμό που, ως εξουσία, λειτουργεί σωστά και αποτελεσματικά, εδραιώνει και ενισχύει τη δημοκρατία. Στην αντίθετη περίπτωση, εξ αντικειμένου, την υπονομεύει.
Για να επιτελέσει το έργο της η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι ανεξάρτητη, με διακριτό ρόλο και έργο σε σχέση με τις άλλες δύο εξουσίες, τη νομοθετική και την εκτελεστική.
Αλλά πώς μπορεί να είναι ανεξάρτητη όταν εκ των πραγμάτων συγκοινωνεί και επικοινωνεί μαζί τους και διαχειρίζεται πλήθος ανταγωνιστικών συμφερόντων, συχνά-πυκνά αρκετά ισχυρών, που την πολιορκούν, της ασκούν αφόρητες πιέσεις και ως μοναδικό στόχο έχουν να την κατευθύνουν;
Κακά τα ψέματα. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης δεν αρκεί να διασφαλίζεται μέσω της ανάθεσης, ούτε προστατεύεται μόνο μέσω της συνταγματικής αναγνώρισης. Θεωρείται «εκ των ων ουκ άνευ», αλλά κατά κανόνα είναι το ζητούμενο γιατί η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι ανελέητα ανταγωνιστική -σε πολιτικό, σε οικονομικό και σε κοινωνικό επίπεδο- και οι δικαστές είναι άνθρωποι όπως όλοι οι άλλοι.
Εχει αποδειχτεί, διαχρονικά, ότι την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης απειλούν ή μπορούν να απειλήσουν με τις ενέργειές τους τρεις εξουσίες.
Μία θεσμοθετημένη και δύο άτυπες: η εκτελεστική και η δυνάμει εκτελεστική εξουσία (δηλαδή η εκάστοτε κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση), τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα οικονομικά συμφέροντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα -για να μην ανατρέχουμε στα παλιά- είναι όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με αφορμή το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών.
Υπάρχει επομένως ένα δεδομένο και ένα ζητούμενο. Το δεδομένο είναι ότι η δημοκρατία μας είναι ανώριμη -και σε μεγάλο βαθμό προβληματική- από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη δεν κρίνεται για τις αποφάσεις της, αλλά βάλλεται βάναυσα για να λάβει αποφάσεις υπέρ συγκεκριμένων συμφερόντων.
Το ζητούμενο είναι αυτές οι καταστάσεις να αποτελέσουν παρελθόν. Καιρός να ωριμάσουμε ως δημοκρατία και να γυρίσουμε σελίδα. Η επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση είναι μια καλή ευκαιρία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας