Το πραξικόπημα στην Τουρκία απέτυχε. Το γεγονός μάλιστα ότι απέτυχε σχετικά εύκολα δίνει τροφή για συνωμοσιολογικές ερμηνείες. Hταν ένα πραξικόπημα-οπερέτα λένε πολλοί από εκείνους που δεν αποκλείουν να το γνώριζε ο Ερντογάν και να το αξιοποίησε σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του.
Για πραξικόπημα-οπερέτα μοιάζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το οργάνωσε ο Τούρκος πρόεδρος. Η δική μας ιστορία έχει πολλά τέτοια πραξικοπήματα να δείξει, καθώς για πάνω από εξήντα χρόνια τα πραξικοπήματα ήταν σύνηθες φαινόμενο. Το βασιλικό πραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1967 ήταν μια οπερέτα που το αξιοποίησε η χούντα των συνταγματαρχών, αλλά δεν το οργάνωσε εκείνη.
Εκείνο που μάλλον αποδεικνύει η Iστορία, στην Ελλάδα και διεθνώς, είναι πως τέτοια πραξικοπήματα γίνονται αντιληπτά από την εξουσία που θέλουν να ανατρέψουν πολύ πριν εκδηλωθούν. Και αυτή η εξουσία έχει λόγους να επενδύει πολιτικά στη συντριβή τους. Τι ακριβώς συνέβη στην Τουρκία αργά ή γρήγορα θα το μάθουμε. Τώρα όμως τι γίνεται;
Από το Σάββατο οι συλλήψεις ξεπερνούσαν τις 6.000. Ο Ταγίπ Ερντογάν απέδωσε την ευθύνη του πραξικοπήματος στην «τρομοκρατική», όπως είπε, οργάνωση του πρώην φίλου του και σημερινού αντιπάλου του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Οι εκκαθαρίσεις που γίνονται -για να εξαφανιστεί ο «ιός Γκιουλέν», κατά την επίσημη ορολογία- αφορούν ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό. Μοιάζει μάλλον περίεργο να είχε τέτοια δύναμη ο Γκιουλέν, καθώς παραμένει εξόριστος στις ΗΠΑ, ενώ ο Ερντογάν είναι εκείνος που κυβερνάει την Τουρκία.
Δυστυχώς η δράση των -πιστών στον Ερντογάν- κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους έχει απελευθερώσει και ένα κύμα αυτοδικίας, που κανείς σήμερα δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει την έκταση και το βάθος του. Με δυο λόγια, αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία μετά την αποτυχία των επίδοξων πραξικοπηματιών, αν μη τι άλλο δεν συνιστά νίκη της δημοκρατίας.
Η διεθνής κοινότητα συνεπώς δεν μπορεί να μείνει απαθής. Οφείλει να αντιδράσει άμεσα και να δείξει στον κυρίαρχο του παιχνιδιού, στην Τουρκία, ότι η συνταγματική νομιμότητα δεν εξαντλείται στην εξουδετέρωση των κινηματιών, αλλά περιλαμβάνει και την κατοχύρωση του κράτους δικαίου και όλων των ελευθεριών και των δικαιωμάτων για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες της Τουρκίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας