Τεσσεράμισι χρόνια έχουν περάσει από τότε που η κυβέρνηση παρουσίασε ως διέξοδο στην τραγωδία της ΛΑΡΚΟ -μια περίληψη της βιομηχανικής παρακμής της χώρας μεταξύ ιδιωτικής λεηλασίας και κρατικής κακοδιαχείρισης- το πέρασμα σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, μέχρι να πουληθεί μέσω διαγωνισμού.
Αυτή η «λύση» προωθήθηκε με άλλοθι τα πρόστιμα που έχει επιβάλει η Ε.Ε. για υποτιθέμενες παράνομες κρατικές ενισχύσεις στη μεταλλουργία πριν από 15 και πλέον χρόνια. Πρόστιμα ύψους περίπου 140 εκατ. ευρώ. Τι έχει κοστίσει η κυβερνητική «λύση» από τότε στο ελληνικό Δημόσιο; Σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, τα τετραπλάσια, πάνω από μισό δισ. ευρώ!
Είναι χρήματα που επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό ή τα ίδια τα έσοδα της δημόσιας -μέχρι πριν από έναν μήνα- επιχείρησης. Και θα ήταν αρκετά για να γίνει μια στοιχειώδης συντήρηση και επισκευή στις εγκαταστάσεις, που θα επέτρεπε μια αύξηση της παραγωγής σε νικέλιο και κοβάλτιο, την ώρα που η παγκόσμια αγορά μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων κυριολεκτικά διψάει γι' αυτά.
Κι αν υπολογίσει κανείς και τα διαφυγόντα κέρδη από μια κανονική λειτουργία της μεταλλουργίας αυτά τα χρόνια, πάνω από 1 δισ. ευρώ, το φιάσκο κυβέρνησης και υπουργών, που ανάλωσαν όλη την ικμάδα τους μόνο και μόνο για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η ΛΑΡΚΟ είναι ένα «σαπάκι», είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Από πολλές απόψεις, λοιπόν, η ακτινογράφηση αυτού του φιάσκου καταλήγει στην ανάγκη απόδοσης ευθυνών στους αξιωματούχους που το εμπνεύστηκαν και το επέβαλαν. Και είναι προφανές ποιους κυβερνητικούς παράγοντες φωτογραφίζουν οι εργαζόμενοι στη μηνυτήρια αναφορά που ετοιμάζονται να καταθέσουν μετά το Πάσχα.
Και αυτό το φιάσκο γίνεται ακόμη πιο εκκωφαντικό, από τη στιγμή που αποκαλύπτονται οι τεράστιοι κίνδυνοι για το περιβάλλον και την ασφάλεια της Λάρυμνας και της ευρύτερης περιοχής, με το οριστικό «λουκέτο» στη ΛΑΡΚΟ που ανακοίνωσε προ μηνός η κυβέρνηση.
Εύφλεκτα υλικά, χημικοί παράγοντες, δίκτυα ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, μεταλλεύματα, ακόμη και ραδιενεργά στοιχεία κλειδώνονται σε ένα βιομηχανικό κουφάρι, που, χωρίς την επιτήρηση του εξειδικευμένου προσωπικού της ΛΑΡΚΟ, γίνεται μια βραδυφλεγής περιβαλλοντική βόμβα για την περιοχή. Αναλαμβάνει τον κίνδυνο ενός σοβαρού βιομηχανικού δυστυχήματος η κυβέρνηση με τη «λύση» της κλειστής ΛΑΡΚΟ; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτουν οι εργαζόμενοι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας