Μία μέρα πριν από τη σύνοδο κορυφής στην Μπρατισλάβα η Γερμανίδα καγκελάριος μεταβαίνει στο Παρίσι για να συναντήσει τον Γάλλο πρόεδρο. Αν και τέτοιες συναντήσεις αποτελούν συνήθως θέμα ρουτίνας, αυτή τη φορά πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο από ό,τι συνήθως, σχολιάζει στο κύριο σημερινό άρθρο της η Deutsche Welle.
Το γεγονός και μόνο της συμμετοχής του Φρανσουά Ολάντ στη συνάντηση του νότου στην Αθήνα, μετά την πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα, είναι για την Άνγκελα Μέρκελ μια μεγάλη πρόκληση.
Παλαιότερα, σε περιόδους κρίσης, η γαλλογερμανική ατμομηχανή οδηγούσε την Ευρώπη, αλλά τώρα δεν μπορεί να ξεκινήσει. Λαμβανομένων υπόψη της δημιουργίας ομάδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του Brexit και της αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης στη νότια Ευρώπη, το Παρίσι και το Βερολίνο επιδιώκουν ολοένα και λιγότερο κοινούς στόχους.
Με τη σημερινή συνάντησή τους θα προσπαθήσουν να εναρμονίσουν τις θέσεις τους ώστε να συντηρήσουν τουλάχιστον την εντύπωσης της ενότητας.
Ταυτόχρονα όμως θα προσπαθήσουν να υποβαθμίσουν τις διαφορές. Γι' αυτό Μέρκελ και Ολάντ θα παρουσιάσουν ως μεγάλη επιτυχία την από μακρού επιδιωκόμενη ευρωπαϊκή «Αμυντική Ένωση».
Με αυτό το σχέδιο, συνεχίζει η Deutsche Welle, θέλουν να αντιμετωπίσουν τον απροσδιόριστο φόβο των πολιτών ο οποίος συνέβαλε στη δημιουργία ενός νέου ευρωσκεπτικισμού. Η Ε.Ε. θέλει να αποδείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τα σύνορά της και να τα ελέγξει.
Η κατάσταση στην Ευρώπη για την καγκελάριο Μέρκελ δεν είναι ευχάριστη: οι προπαρασκευαστικές συναντήσεις της σε πολλές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες ήταν ψυχρές και όχι ιδιαίτερα γόνιμες. Οι χώρες του Βίζεγκραντ εμφανίζονται ως νέα ομάδα έτοιμη να αντιπαρατεθεί με τη δυτική E.E.
Μια δεύτερη ομάδα μόλις διαμορφώθηκε στο νότια της Ευρώπης και μάλιστα με πρόσκληση του Έλληνα πρωθυπουργού.
Το «Club Med» θέλει να δαπανά περισσότερα χρήματα, αγωνίζεται κατά της γερμανικής πολιτικής της λιτότητας και κατά του Συμφώνου Σταθερότητας. Επιπλέον, οι χώρες του νότου ζητούν επενδυτικά προγράμματα, κοινοτικοποίηση των χρεών και πολλά άλλα.
Στη συνάντηση του νότου πήρε μέρος και ο Φρανσουά Ολαντ, αλλά χρησιμοποίησε προσεκτική ρητορική ως προς τα «γερμανικά λάθη».
Το γεγονός και μόνο της συμμετοχής του Γάλλου προέδρου, αν και απολαμβάνει μεγάλης ανοχής στη δημιουργία χρεών εδώ και χρόνια, είναι για τη Μέρκελ μια μεγάλη πρόκληση. Εξακολουθεί να χρειάζεται τον Ολάντ ως σύμμαχο διότι και το... φωτοστέφανο της δικής της εξουσίας έχει ξεθωριάσει. Εν τούτοις, τίποτα δε γίνεται χωρίς αυτήν στην Ευρώπη.
Το Βερολίνο γνωρίζει ότι ο Ολάντ βρίσκεται στο τέλος του πολιτικά. Η εικόνα όμως μιας γαλλογερμανικής διαμάχης θα ήταν μοιραία.
Τα παλαιά γαλλογερμανικά σχέδια για περισσότερη συνεργασία στην ευρωζώνη ή για την εμβάθυνση της Ε.Ε. έχουν παραπεμφθεί στις καλένδες. Τώρα προέχει μόνο «να διατηρηθούν τα υπόλοιπα», όπως λένε αξιωματούχοι και των δύο πλευρών.
Η Μέρκελ και ο Ολάντ έχουν επίσης και ένα άλλο κοινό σχέδιο, να σώσουν τον Ματέο Ρέντσι. Θέλουν να κάνουν τα πάντα για να σταθεροποιηθεί ο Ιταλός πρωθυπουργός και να παραμείνει στην εξουσία, διότι πρέπει να επιβιώσει ενός επικίνδυνου δημοψηφίσματος.
Αν στην Ιταλία έρθει στην εξουσία το κίνημα των «Πέντε Αστέρων» και το Brexit συνοδευτεί από ένα Itexit, το ευρώ και η Ευρώπη θα έχουν τελειώσει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας