Από το αποτέλεσμα των εκλογών, κυρίες και κύριοι, πρέπει να είμαι ευχαριστημένη και το ίδιο ισχύει και για την αγέλη μου. Πάντα ήθελα να ανήκω την Ευρώπη, παρά τις συμπάθειες που έχω για την Ανατολή.
Και πάντα μου άρεσε να βγαίνω από το καβούκι μου, να πηγαίνω σε ξένους τόπους, να ανταγωνίζομαι με ξένους λαούς, να δίνω και να παίρνω - και να τα καταφέρνω.
Αυτοί που νίκησαν στις εκλογές το είχαν πει ξεκάθαρα ότι θέλουν να μείνουμε στην Ευρώπη - και όχι να απομονωθούμε, όπως κάποτε η Αλβανία του Χότζα. Ενα το κρατούμενο.
Επίσης, πάντα -από το 2002- ήθελα να μείνουμε και να πορευτούμε με το ευρώ, το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Δεν ήθελα επιστροφή στη δραχμή, γιατί ήξερα τι θα σήμαινε - αν και όσοι την ήθελαν δεν μίλησαν ποτέ ξεκάθαρα γι' αυτό.
Ωραία η δραχμή αλλά, όπως και η οκά (τη θυμάστε;) ανήκει σε μια άλλη εποχή, στην οποία δεν θέλω να επιστρέψω. Αυτοί που νίκησαν στις εκλογές θέλουν να μείνουμε στο ευρώ. Αρα δύο τα κρατούμενα.
Ως Αλλοπάρ και ως σκύλα (γουάου!) είμαι υπέρ των σωστών οικονομικών συναλλαγών: όποτε έχω ανάγκη δανείζομαι, αλλά τόσα μόνο ώστε να μπορώ να εξυπηρετώ το δάνειό μου.
Δεν μου αρέσει δηλαδή να δανείζομαι και με το δάνειο στην τσέπη να πηγαίνω στον σύλλογο δανειοληπτών για να δω πώς δεν θα το αποπληρώσω.
Αντίθετα, περιορίζω τα έξοδά μου ώστε να φανώ συνεπής στις υποχρεώσεις μου.
Αυτοί που νίκησαν τις εκλογές είχαν πει ξεκάθαρα ότι θα τηρήσουμε τις συμφωνίες, θα ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, χωρίς κουτοπονηριές και ψευτοτσαμπουκάδες. Δεν μου χάιδεψαν τ' αυτιά. Συνεπώς, τρία τα κρατούμενα.
Για να βγούμε από το τέλμα, για να ζήσουμε ως χώρα, πάντα πίστευα ότι θα έπρεπε να συμβάλουμε όλοι μας, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Κι όταν λέω «όλοι», εννοώ «όλοι», πλούσιοι και φτωχοί. Πολλά οι πλούσιοι, ελάχιστα οι φτωχοί. Αυτό είναι το υπ' αριθμόν 1 δημοκρατικό καθήκον των πολιτών.
Αυτοί που νίκησαν στις εκλογές υποσχέθηκαν ότι θα κυνηγήσουν αμείλικτα και αποτελεσματικά τη φορο-εισφοροδιαφυγή, ότι θα φορολογήσουν τους τυχόν φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ κ.λπ. Τους έδωσα άλλη μία -την τελευταία- ευκαιρία, διότι με έπεισαν ότι μιλάνε σοβαρά. Ετσι φτάσαμε στα 4 τα κρατούμενα.
Εκείνο που θέλω, όπως κι η αγέλη μου, είναι να αλλάξουν όσα μας έφεραν εδώ. Και δεν εννοώ να γυρίσουμε πέντε-δέκα χρόνια πίσω, γιατί τότε δεν ήμασταν «κανονική» χώρα.
Θέλω να γίνουμε μια κανονική χώρα, χωρίς εισαγωγικά, που οι πολίτες της θα τιμούν τις υποχρεώσεις τους και θα διεκδικούν ταυτόχρονα τα δικαιώματά τους. Αν αυτό γίνει, όλα θα πάνε καλά, για όλους μας.
* Η Αλλοπάρ είναι η αγαπημένη μου σκυλίτσα, η έντιμη και αυστηρή αρχηγίνα της αγέλης μας. Εδώ που φτάσαμε -πιστεύει η Αλλοπάρ- πρέπει τα πράγματα να λέγονται με τ' όνομά τους. Και να τελειώνουμε το κανάκεμα των ψηφοφόρων. Μαζί της.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας