Οταν πήρα στα χέρια μου το βιβλίο της Σίσσυς Βαλιούλη «Το τοπίο ως ερωτική προϋπόθεση», μου έκανε εντύπωση ο τίτλος. Εμοιαζε περισσότερο με τίτλο δοκιμίου κι όμως μια ματιά πιο κάτω δηλωνόταν καθαρά και ξάστερα: Μυθιστόρημα. Τώρα που το τελείωσα κατάλαβα πως ηθελημένα η συγγραφέας έδωσε έναν αυστηρό, λιτό θα έλεγα τίτλο για να μας εισαγάγει στον κόσμο της, στο δικό της σύμπαν. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ένιωσα να με αρπάζει από το χέρι και να με οδηγεί στο θαυμαστό κόσμο του κινηματογράφου και των εικόνων...
Γιατί το βιβλίο μοιάζει σαν ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, με τα μακρόσυρτα πλάνα από τα τοπία των λιμνών των Πρεσπών, με τις περιγραφές της μαύρης χαρακτηριστικής βάρκας, της πλάβας, στο τοπικό ιδίωμα, που σαν ανοιγμένο μύδι επιπλέει στα νερά. Αλλά κι η περιγραφή της Σαλονίκης, με την αιώνια υγρασία της, με την ερωτική διάθεση που σου δημιουργεί, με τους φημισμένους δρόμους της, με τη μακραίωνη Ιστορία της, μας πηγαίνει σε άλλες ατραπούς, σε άλλα μονοπάτια με την πένα της συγγραφέως.
Διαδοχή τοπίων που έρχονται και σμίγουν με τα ανθρώπινα πάθη, τις ερωτικές αδυναμίες, τις απιστίες, τις υποκρισίες. Γιατί η Βαλιούλη, εκτός από τη δύναμη της περιγραφής που διαθέτει, έχει και την απίστευτη ικανότητα να παίρνει το συγγραφικό της νυστέρι και να ανοίγει τις ανθρώπινες ψυχές, τις ανθρώπινες ζωές, και να τις αφήνει ανοιχτές σαν πληγές χαίνουσες, χωρίς να έχει καμία διάθεση να μας δώσει κάποια ελπίδα για επανένωση σχέσεων, για γιάτρεμα των πληγών, για συγκόλληση των κομματιών των ζωών των ηρώων της που έχουν γίνει θρύψαλα. Ο Πέτρος και η Θάλεια, η Νέλλη και ο Νίκος, αποτελούν ιδανικά ζευγάρια που προκαλούν θαυμασμό κι ίσως τον φθόνο σε φίλους και συγγενείς. Με μαεστρία και δεινότητα η συγγραφέας μάς παίρνει από το χέρι για να παρατηρήσουμε μέσα από το γυαλί της δήθεν ευτυχίας τους την αποτελμάτωση των σχέσεών τους, τη φθορά στο οικοδόμημα της δήθεν ευτυχίας τους...
Κι όταν έρχεται το πάθος με τη μορφή τού εξαίφνης και του ερωτικού ανταμώματος, η μοίρα παίζει τα παράξενα παιχνίδια της, προκαλεί τις συμπτώσεις της, δημιουργεί άσχημες και τραγικές καταστάσεις που ανακατεύουν ξανά την τράπουλα, την ξαναμοιράζουν, αφήνοντας μια πικρή γεύση στην πλοκή και την εξέλιξη του μύθου. Είναι άραγε ο άνθρωπος δημιουργός της τύχης του ή υπέρτερες δυνάμεις καθορίζουν τη ζωή μας οδηγώντας τη Νέλλη να πάρει την απόφασή της να παραμείνει στη συζυγική εστία, ενάντια στο πάθος και τον έρωτα που νιώθει για τον Πέτρο; Και τι είδους ευτυχία θα βιώνει από δω και πέρα το ζευγάρι των παθιασμένων εραστών, όταν θα είναι μισοί και κολοβοί, στερημένοι από το αντικείμενο του πόθου τους και του πάθους τους;
Και οι ταξικές ανισότητες ξεπροβάλλουν έντονες μέσα στο μυθιστόρημα. Μπλέκονται οι διαφορετικές οικογενειακές καταβολές, το διαφορετικό κοινωνικό υπόστρωμα, στροβιλίζονται στο ερωτικό γαϊτανάκι των σχέσεων για να επέλθει η κάθαρση του δράματος και να συμβεί το τέλος, που μας αφήνει με μια πικρή γεύση για τις ανθρώπινες σχέσεις και την ανθρώπινη μοίρα.
Σε κερδίζει το βιβλίο με την ενάργεια, τη δύναμη της γλώσσας που ρέει εύκολα και αβίαστα σα γάργαρο νερό στην πηγή της δημιουργίας. Με τη δύναμη των εικόνων και των περιγραφών των τοπίων, αλλά και τη γνώση της ανθρώπινης ψυχής και ψυχολογίας. Το αγαπάς αυτό το βιβλίο· το διαβάζεις και το ξαναδιαβάζεις κι ευχαριστείς που έγινες μέτοχος της συγγραφικής δεινότητας της Βαλιούλη. Σε μαγεύει το στήσιμο της υπόθεσης, η πλοκή του δράματος, οι χαρακτήρες των ηρώων έτσι όπως φαίνονται να κινούνται στην όλη εξέλιξη της υπόθεσης. Κι η μουσική, έτσι όπως ξεπηδάει από τις σελίδες του μυθιστορήματος, έρχεται να μας υπενθυμίσει πόσο συνυφασμένη είναι η ζωή μας με την αρμονία, με τη μαγεία του ακούσματός της, με τη συμμετοχή της στη διαμόρφωση των ανθρώπινων χαρακτήρων…
Αξίζει να διαβαστεί το μυθιστόρημα της Σίσσυς Βαλιούλη!
Τη σελίδα αυτήν δεν τη φτιάχνουν επαγγελματίες κριτικοί βιβλίου. Γράφεται από αναγνώστες που απευθύνονται σε αναγνώστες για να τους μιλήσουν για κάποιο βιβλίο που τους συνεπήρε. Αν θέλετε να μοιραστείτε όσα νιώσατε διαβάζοντας ένα βιβλίο, στείλτε το κείμενό σας (το πολύ 700 λέξεις) στο [email protected]
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας